Sad Life Story( A short story)

SLS #10

Saddy Pov

Dalawang araw na ang nakakalipas ng mangyari iyon sa buhay ko nagkulong lang ako sa kwarto at hindi na ako nakapagtrabaho ang sakit sakit kasi hindi ko matanggap tapos nagtalo na naman ulit kami ni Charles ngayong araw nagpasyahan ko na dapat ayusin ko pa din ang buhay ko kaya pumunta ako sa company ni Charles habang parating ako roon pinagtitinginan ako ng mga employee dito na ikinataka ko pero di ko na lang pinansin dumiretso na ako sa office ni Charles tanghali na kasi kaya dumaan muna ako sa cantina nila rito at bumili ng pagkain nagugutom na din ako dahil dalawang araw din ako hindi kumain at nagmukmok lang sa kwarto bago ako dumiretso sa opisina ni Charles nang makarating ako roon hindi na ako nagabala pang kumatok dahil asawa ko naman si Charles pero nagkamali ako pagbukas ko ng pinto bumungad sa akin si Charles at ang isang babae pareho silang walang suot nakahiga sa sofa yung babae habang nakapatong naman si Charles sa kanya at naghahalikan sila hindi ko kinayan ang lahat kaya umalis na ako roon at ang pagkain binili ko ay ibinigay ko na lamang sa pulubi agad akong sumakay sa kotse ko yes kotse ko simula kasi nang mangyari yun bumili ako ng kotse marunong naman ako magdrive kakabili ko lang nito agad ko itong pinaandar at umiyak lang ako habang nagdrive hinayaan ko ang luha ko na lumabas sa aking mata at pumunta ako sa isang sementeryo kung saan nakalibing ang mga magulang ni Charles

Pagkarating ko rito agad ako bumababa sa kotse at hinanap kung saan nakalibing ang magulang ni Charles nang makita ko na ay napaupo ako

"Tita, Tito ang sakit sakit bakit ganun po si Charles mahal na mahal ko po sya lahat ng sakit ay tinanggap ko pero sobra na po ayoko na po mabuhay bakit ganito po ang nangyari hindi ko maunawaan ano po bang mali sa akin may kulang ba sa akin?!" Inis kong sigaw habang nakatingin sa lapida ng mga magulang ni Charles pagkatapos ko pumunta roon ay dumaan ako sa isang store at bumili ng isang alak at ininom ko habang nagdri-drive nang maubos ito ay nilapag ko sa upuan hindi ko namalayan may truck at bus na paparating na magkakabunguan iprepreno ko sana ang kotse ko ng hindi ito gumana kaya napagitnaan ako ng truck at bus at nawalan na ako ng malay

Cheska Pov

Andito ako sa sala nanood lang ng palabas hindi kasi ako makatulog ng maayos kakaisip kung sasabihin ko na ba kay Saddy ang totoo hanggang sa nagpagdesisyunan ko nangayon kanina ko pa sya tinatawag pero can't be reach ang phone nya nakakuha ng atensyon ko ang breaking news sa tv isang kotse at bus, truck na nagbungguan kawawa daw iyong kotse kasi napaggitnaan daw ng bus at truck napagalaman nila na patay na daw ang nagmamaneho ng kotse habang ang driver ng dalawang sasakyan ay sugat. Isang babae daw ang nagmamaneho ng kotse at nakilala ito dahil sa id nito sa wallet at napagalaman na lasing din ito at kinilala sya bilang Saddy Fujikawa na hindi ko inaasahan kaya na hagulgol ako sa iyak nakita naman ni mama at balita at hindi rin sya makapaniwala at tinabihan ako at niyakap

Nagmadali kaming pumunta sa hospital na pinagdalhan ng katawan ni Saddy at dumiretso kami sa morgue kung saan natatakpan ng puting tela ang katawan ni Saddy napaiyak na lamang ako sa aking nakikita at sobrang galit kung bakit ito nangyari kay Saddy at kung asan si Charles

Charles Pov

Nalaman ko dumaan daw dito si Saddy pero hindi ko siya nakita kaya naisip ko nakita nya ata kami ni Avery hindi ko din alam kung bakit ko sya pinatulan kaya nagsisisi ako. Kanina ko pa sya tinatawagan pero can't be reach ang phone nya kaya nagmadali akong umuwi sa bahay pero walang Saddy akong nadatnan roon kaya nagbakasali ako na nasa bahay sya nila Cheska pero ang roon nagmadali raw umalis si Cheska at si Tita tinanong ko naman kung bakit ang sabi patay na daw si Saddy na ikinagulat ko kaya agad kong denial ang number ni Cheska at buti sinagot nya ito

"Walang hiya ka Charles akala ko hindi mo na sasaktan muli si Saddy pero ginawa mo na naman" galit na sigaw nya sa akin at halata sa kanyang boses na umiiyak sya

"Patawad Cheska gusto ko lang malaman kung totoo bang p-patay na si S-saddy?tanong ko

"Patay na sya Charles pinatay mo sya!sana ikaw na lang yung nawala hindi si Saddy" sagot nito

"Sana nga ako na lang Cheska sorry talaga pwede ba akong pumunta dyan?" Nagbabakasaling tanong ko

"Ano pa nga bang magagawa ko tinawagan ko na din sila Tita at Tito galit na galit sa iyo si Tita Charles wala ka kasing kwenta!" Inis nitong sabi

"Ite-text ko na lang sa iyo ang hospital" sabi nito at saka binaba ang tawag

Nang matanggap ko yung text nya ay agad akong nagmaneho papunta sa hospital pero biglang may tumawag sa phone ko na agad kong sinagot

"Avery bakit kaba tumawag?" Inis kong sabi

"Charles minahal mo ba ako kahit konti" lungkot nitong tanong

"Hindi, at kahit kailan hindi ewan ko nga ba at bakit kita pinatulan" inis kong sagot

"Charles mahal kita mahal na mahal puntahan mo ako dito sa rooftop ng company mo kapag hindi mo ako pinuntahan tatalon ako" pagbabanta sa akin ni Avery

"Avery wag na wag mong gagawin yan" sabi ko

"Gagawin ko ito Charles tatalon ako o pupuntahan mo ako nagmamakawa ako Charles ako na lang ang mahalin mo" nagmamakaawa sabi nito

"I'm sorry Avery but i really love Saddy and you i don't know why i'm with you!" Inis kong sabi

"Because you love me" sabi ni Avery

"No, i'm not inlove with you kaya itigil mo na ang kahibangan mo" sabi ko

"Kung ganun paalam Charles mahal na mahal kita magkikita tayong muli" sabi nito at nakarinig ako ng mga sigawan ng tao

"Patay na si Secretary Lin"
"Kawawa si Secretary Lin"
"Bakit sya nagsuicide"
"Omg hindi ko kaya ang nakita ko"

Gustuhin ko man puntahan si Avery ay mas inuna ko si Saddy at nang makarating ako roon suntok ang natanggap ko galing kay Tito

"Hindi ko akalain lolokohin mo ang anak namin I'm sorry Charles pero hindi hindi ka namin mapapatawad kaya please umalis ka na rito" sabi ni Tita

"Umalis ka na dito Charles ayaw namin makita ang pagmumukha mo" sabi pa ni Tito

"Charles please umalis kana magkakagulo lang rito" sabi ni Cheska at hinila ako palabas

"I'm sorry Charles pero galit din ako sayo kaya ayoko din makita ang pagmumukha mo kaya umalis kana sa huling araw na lang ng burol ni Saddy ka na lang umattend" sabi ni Cheska at umalis na

"Sana mapatawad nyo pa ako" sabi ko at tuluyan ng umalis roon

VOTE COMMENT FOLLOW ME

THE ENDDDD CHARRRR