Author's Note: Hi Merry Keuriseumaseu! sana ma enjoy niyo ang Chapie 4. typo!
P.S: Kyle on the side ang kyyyooot!
....
Julie's POV
"Ikaw" *dug dug dug dug* >///< aiish ano ba toh!. ieeh!. ano? anong sasabihin ko?. ieeh
"Uh i-ikaw kyle ah! marunong ka nang bumanat he he he"-me. Aissh bakit ba ako nauutal?
nakita ko naman siyang nakayuko. at "Its not what you think, what I mean Is that sabay na tayo umalis Ikaw at Ako" yun naman pala eh *hampas noo* ikaw talaga Julie dami mong iniisip para ka tuloy ewan!.
"Ahh oo sige wait lang ah! halika pasok! magaayos lang ako"-me. sabi ko at pinapasok siya
...
Kyle's POV
Shit. Shit. Shit! Why did I even say that?. urghh remind me to bump my head 10000x. Argh! Ikaw? Ikaw?. haii hindi ko na alam eh. When I first laid my eyes on her naramdaman ko eh! naramdaman ko -- Ahh I think I talk to much. well not literally but Aissh! kalimutan niyo na ang sinabi ko (-////- ).
(sasabihin ko ba sakanila yung alam mo na?.. Hindi ko alam eh baka ipagkalat pa nang ibang readers toh alam mo naman mga chismosa)
(A/N: Hoy! wag mo nga akong pahiyain dito! sige ka! baka pati ang pag kausap mo sa isip mo maging mute rin)
(Grabi ka naman author sige na nga sasabihin ko na.. *sigh* tutal Chapie 4 naman eh. kaya I have to take the risk!)
Okay. Okay. sasabihin ko na, well ganito kasi yun. as what I've said the first time I laid my eyes on her I felt it already that what they call Spark. yeah a Spark yung parang makukuryente ka?. hindi dahil mute ako ibig sabihin na nun mute rin ako sa mga nararamdaman ko.
yes Im mute its because of that accident, that Accident na muntik ko nang ika matay hindi lang ako, my mother and my sister. at yung sinabi ko kay Julie na namatay ang Father ko sa isang car accident. NO. that Ain't fcking real. Siya. Siya ang dahilan kung bakit muntikan na ako at ang pamilya kong mawalan nang buhay. I could still remember that time, that pain and the anger I felt towards him.
*Flash Back*
I was 12 years old back then my mom is pregnant with my younger sister. naglalakad kami sa streets at parang nagmamadali kami. maya maya tumakbo kami ni Mama.
"Mama! saan po tayo pupunta?"-me. sabi ko habang hinahabol si Mama na kasalukyang tumatakbo
maya maya biglang napahinto si Mama
"ANAK MO SIYA AT ANG BATANG DINADALA KO!"-mama. sabi ni mom sa isang lalaking matangkad, matipuno at moreno. na kasama ang isang babae.
"Honey sino siya? totoo ba ang sinasabi nang babae na toh?"-lady
"OO! KILALANGKILALA NIYA AKO!, AKO NAMAN ANG ASAWA NANG ASAWA KO AT ANG BATANG DINADALA KO AY ANG MAGIGING ANAK NAMIN!"-Mama
napasama naman ang tingin nang babae sa lalaki
"Ma sino po sila?"-me. Im clueless. clueless and needed the naked truth for all of these nonsense
"Hindi ko sila anak. at kahit kailan hinding hindi kita magiging asawa" sabi nang lalaki sa aking ina at hinila ang babaeng kasama niya palayo
Masakit kahit hindi ko alam. hindi pa nag s-sink in sa utak ko na yung lalaki na yun pala. siya, siya ang tatay ko. nakita ko naman ang mama na tumutulo ang bawat patak nang kanyang luha. agad kong niyakap si mama nang mahigpit. bawat patak nang kanyang luha ay unti unti akong dinudurog. tumayo si Mama at hinila ako. pabalik hanggang sa pinasakay niya ako sa kotse namin.
"Halika na anak uwi na tayo"-Mama. sabi ni mama at pumunta sa Driver's Seat. pinaandar niya ang sasakyan at pinaharurut. sobrang bilis. parang feeling ko nakikipag karera si Mama. hindi ko mapigilan maluha.
"Mama tama na po! masyado na pong mabilis"-me. sabi ko habang umiiyak. "MAMA! MAMA! Mma!!.."-me. sigaw ko kay mama agad naman napatingin saakin si mama mugtong mugto ang kanyang mga mata. bunga ito nang gabi gabi niyang pagiyak para sa lalaking yun!. niyakap niya ako nang sobrang higpit nang biglang nasilaw ang ako. hindi ko na alam ang gagawin napa tingin nalang ako sa ilaw na papalapit nang papalapit saamin.
"MAMAAAAAAAAAAAAAA!!!......"-me. sigaw ko
*BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOM!*
*end of flashback*
at yun ang nangyari naging ganun simula nang mabangga kami tuluyang nawala ang boses ko buti na nga lang at napanganak nang maayos ang kapatid ko at nasa maayos na condition si mama kahit na marami siyang injuries. kaya nag karoon kami nang bagong buhay bilang isang buo at maayos na pamilya. at yun ang importante. nanatili ang sakit at poot ko simula noon pero nag iba ang lahat nang makilala ko siya, si Julie. siya ang unang tao na nag bigay saakin nang kaligayahan. that everlasting joy. that always made me blush when ever she talks to me, have contact with me that's the feeling
"Oh ready ka na ba Kyle?"-Julie. ang ganda niya. that's the first thing i love bout her. everything about her; her beauty, her smile, her laugh, her voice and her kind heart. that's the thing that I love about her.
napasulat ako sa isang sticky note ko at pinakita sakanya "Sure. Lets go"-me sabi ko at umalis na kami
.....
Julie's POV
Ilang minuto lang at nakarating rin kami ni Kyle sa School. nakita ko naman si Cristina na nag hihintay sa may gate.
"FRIIEEEEEEEEEEEEEEEEEENNNND!"-Cristina. sigaw niya at tumakbo papunta sa direksyon ko. agad niya naman akong niyakap "Friend anyare sayo? Putcha nakinabahan na ako friend ah baka anong nang nangyari sayo!"-Cristina. alalang lala niyang sabi habang hinihimas himas ang likuran ko.
Oww nagaalala ang friend ko. "Ikaw talaga friend halika na nga pasok na tayo!"-me. sabi ko at pumasok na
"siya nga yun girl yung babaeng asdfghjkl"-g1
narinig kong nagbubulungan ang mga babae sa side nang hallway.
"Anong nagyayari friend"-me. tanong ko kay Cristina
"Hindi ko alam friend kanina pa yan sila nag ch-chismis eh bati ko may babae daw na nakahalikan si Mirko. at sa sobra daw inis nang babae sinipa niya ang tot ni Mirko!"-Cristina.
bago pa naka sink in sa utak ko ay namula na ako. -////-. shit! bakit pa ako mamumula as if naman na kinikilig ako. tsk. yuck I get disgusted everytime I remember that awful scene.
mga ilang minuto lang at nakarating na kami nila Cristina sa aming room while si Kyle naman at nauna na sa room niya
"Andyan na siya!"-girl. sabi nang isang babae na nakatayo at mukhang galit
"Anong nangyayari?"-Cristina
nananatili lang akong naka tikom. tsk I knew this would happen.
"Hali na girls sugurin natin siya!"-girl.
"Julie anong nangyayari?"-Cristina.
hindi ako makagalaw. ito ang dahilan kung bakit hindi ako makatulog eh. grr. magbabayad yang Mirko na yan!.
"Waaaaaaaaaaaaah!"-girl. nag sigawan ang mga babae nang agad nila akong sugurin. pinag susuntok nila ako, pinag sasampal, pinag sasabunot. nakita ko si Cristina hinahawakan nila.
"FRIEEND! HOY! mga froglets! bitiwan niyo siya putcha mapaptay ko kayo paghindi niyo siya tinigilan"-Cristina. sabi niya habang pilit na pumipiglas sa pagkahawak nang mga babae sakanya
ako. wala lang wala akong magagawa kundi hayaan silang saktan ako. well wala naman akong magagawa ehh sanay na ako sa ganito. ito rin naman ang dahilan kung bakit ako lumipat nang school. lagi kasi akong binubully. kinukutcha dahil wala akong mga kaibigan dahil isa daw akong uto uto. hindi ko mapigilan na mapa luha hindi dahil sa pag sakit nila saakin kundi sa nangyari before I left america.
"Shit! Julie!" napa mulat ako sa sakit na kasalukuyan kong nararamdaman.
Mirko. That Jerk.
And everything went black.
BINABASA MO ANG
Muted Love (Slow Update + Revising)
FanfictionA girl who was isolated in the dark with no one to lean and to hold on Her life was bland and boring, then these two guys came along One who's mute and One who's mute in love who will she chose?
