Voor Camille-Boekenworm

28 2 11
                                    

[D]us loop ik maar door
Ik loop áltijd maar door
Maar door en door
En door
En door

[D]us word ik gek van mezelf
Ik word zó ontzettend gek van mezelf
Steeds gekker en gekker
En gekker
En gekker

[M]aar ik ben moe
Ik ben zó ontzettend moe
En ik wil slapen
Diep slapen en slapen
En slapen
En slapen

[M]aar de lasten drukken
Terwijl ze gillend mijn naam fluisteren
En ze irriteren mijn schouders
Dus ze drukken en drukken
En drukken
En drukken

[H]et gaat al beter
Ik sloot ze buiten
Laat ze maar bonken tegen mijn muren
En mijn trommelvlies
Laat ze maar bonken
En bonken
En bonken

[D]us toen kwam jij
Je was mijn mysterie
Je kwam
Eerst hield ik mijn ogen dicht
Overbodig
Ik kon mijn oren toch niet dichthouden
Want je werd gek van het gebonk
Terwijl je zelf net zo hard meebonkte
Maar je kwam toch wel
Bonk bonk bonk
En ik liet je toe.

[D]us toen kwam jij
Opeens hoorde ik achter mij voetstappen
Klik klik klik
En ik bleef zitten
Licht door een gaatje in de muur, waar ik stilletjes naar staar
En ik hunker naar meer licht
En mijn ogen schieten weg
Maar mijn ziel hunkert
En hunkert
En hunkert

[E]n toen kwam jij
Je handen op mijn schouders
Ik zag ze vanuit mijn ooghoek
En ik voelde ze
Alsof ze gemaakt waren om op mijn schouders te drukken
Geen lichtgewicht. Geen zwaargewicht
Een prettig gewicht

[E]n toen kwam jij
Je fluisterde mijn naam
Je adem op mijn wang
Je klonk vertrouwd
Zo vertrouwd

[D]us ik draaide me om
Maar je was weg
Zo duidelijk aanwezig
In de duisternis
Deed een stap naar voren
Mijn hart trok de duisternis weg
Nam hem in zich op

[J]e gezicht was gehuld in duisternis
En ik voelde me leeg
Leeg
Dus ik strek mijn arm uit
Mijn naam kaatst tegen mijn vingertoppen
En toen was je echt weg
En je kwam niet meer terug ook al bleef ik wachten
En wachten
En wachten

[D]us ik viel op mijn knieën
De duisternis omhulde me
Mijn muren te hoog voor het zonlicht
Voor de lucht
De lucht te verstikkend
Dik
Stroperig
Niemand wil hier zijn
Blijven
En ik blijf zitten
Wachten
Blijf zitten wachten
Op niks
Maar ik blijf toch wel
En adem in
Uit
In
Uit
Uit
Hou vol!
Hou vol!

[M]ijn muren storten in
Gecontroleerd komen de stenen neer
En ze dreunen hard
In mijn hoofd
Gecontroleerd
Te hard gecontroleerd
Dreunt mijn hoofd

[D]us stroomt het binnen
Letterlijk
Maar ik was er klaar voor
Onvoorbereid,
Maar ik was er klaar voor.
Klaar voor.
Ben er klaar voor.

[J]e begon te lachen
Hard, ongecontroleerd en eng
Maar ik klampte me vast
Want ik had de kracht niet om op te staan,
En met mij in zijn greep werd ik overspoelt door het duister

[E]n het is geweldig

£££££££££££££££££££££££££££

Dit is voor @Camille-boekenworm omdat ze echt heeel goed schrijft en ze inspireert me echt en...
Wow willen jullie, die dit lezen, eens kijken naar het boek Wil ik wel op avontuur met hem?
Alsjeblieft?

Het plaatje is ook voor haar, maar die heb ik voor de lol gemaakt
Enzo

¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥

NU ook in één persoons verpakking
Voor een zacht prijsje
Nu in de winkels
Op is op

Haha xx

ImpulsenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu