Engineer's Love

Engineer's Love [10]

Dalevien Ford

Dalevien:
I'm on my way.

Ira:
Why?

Dalevien:
The result.

Mag impake ka na rin.

Ira:
At bakit naman?

Pwede bang magmaneho ka na lang muna at dito na lang tayo mag-usap.

Dalevien:
Concern?

Ira:
Ayaw mo naman atang mamatay ng maaga Engineer diba?

Dalevien:
Okay po!

----

-Ira Mae Gold-

Hindi naman ako mapakali ng biglang mag text si Dale. Pinapaimpake niya pa ako, 'di naman ako tanga kung bakit niya sinabi iyon. Alam kung mayaman siya kaya agad lumabas ang result at kahit hindi niya pa gawin iyon siya naman talaga ang ama nitong dinadala ko. Tandang-tanda ko pa ang mukha niya.

Nabigla rin ako ng malaman kong buntis ako, even Yan nabigla rin. Malay ko bang hindi siya gumamit ng condom. Ano na lang masasabi ng pamilya ko? But why would I need to worry, may pakialam ba sila sa akin?

Binuksan ko agad ang pinto ng may kumatok paniguradong si Dale to. Mabuti na lang at wala na si Yan ngayon dahil maaga siya umalis.

"Pasok," agad na sabi ko.

"The result," sabay abot niya nong envelope. Ayaw ko na sanang tignan pero binuksan ko parin.

"Akin na mga gamit mo," biglang sabi niya. "Wait!" tutol ko naman, 'di rin ako naghanda dahil wala akong balak na sumama sa kanya.

"Why? Lilipat ka lang naman sa bahay ko para mas maalagan mo ang anak natin," sagot niya naman.

I don't want to leave, gusto ko munang kausapin si Yan. Tyaka I'm not ready sobrang bilis ng pangyayari.

"Jus give me more days to think. Kakausapin ko lang muna ang kaibigan ko, please."

"How about your parents?" hindi ako sumagot sa tanong niya. Ayaw kong malaman niya na hindi kami in good terms ng pamilya ko.

"Alam kong na bigla ka rin sa nalaman mo. Kaya kung pwede huwag muna tayong magmadali. Promise aalagan ko naman ang anak ko."

"Natin," sagot niya pa.

"I don't think if tama bang magsama tayo sa iisang bubong. You know.. We're not totally know each other."

"Naisip ko na rin yan pero iniisip ko ang kapakanan ng bata. Remember what the doctor said, masilan ang pagbubuntis mo. I'm guessing kahapon mo lang din na laman na buntis ka," tumango naman ako sa sinabi niya, totoo naman.

"Kaya gusto ko sanang huwag muna nating madaliin. Don't worry mas aalagaan ko na ang sarili ko para sa bata."

"I'm not forcing you naman. Just tell me if you are ready to move. If ayaw mo rin munang malaman ng magulang ko ang tungkol dito okay lang din, just please take care of yourself. May bata ka nang dinadala." ulit tumango ako sa sinabi niya.

"Wala kabang trabaho ngayon?" tanong ko na lang dahil wala akong maisip na sagot sa sinabi niya.

"Meron, but this more import than my work," again I'm speechless.

"Nothing more na paguusapan natin?"

"Wala naman ata," agad na sagot ko.

"Okay! Just chat me if may need ka like gusto mong kainin or ano ba."

"Okay lang may pagkain naman dito. By the way about sa trabaho--" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng magsalita siya agad.

"I already told you na di ka magtra-trabaho. All you need to do is to take care of yourself. Am I clear Ira?" wala akong magawa kundi ang tumango lang.

"I need to go dahil may pupuntahan pa akong meeting. Sabihan mo agad ako if okay na. Naghihintay ang bahay ko para sa inyong dalawa." Sasagot pa sana ako ngunit huli na dahil nakaalis na siya.

Hindi ko na alam tuloy kung ano ang gagawin. Ramdam ko naman na gusto niya lang mapabuti ang kalagayan ko para sa bata. Kailangan ko lang talaga munang kausapin si Yan and after that I'll make my decision for our baby!