ACIMASIZ

22.bölüm

Aylanın kapıyı açması ile ayaklarının dibine yığılan adamlar ile şaşkına dönmüştü. Yüksek sesle" Ayla içeri gir" dedi Emir Ayla uzaklaşınca rıfat ve bir koruma iki adamı tekrar kaldırıp salona attılar. Ayla yine o adamı görmüştü. Ama diğer adamın Arda olması çok şaşırtmıştı onu Emir Ardanın yanına gelip kaldırdı yerden Arda Emirden dayak yemişti ama sadece morluklar vardı. Yakasına yapışarak " özür dile lan, ona böyle bir iğrençliği yaşattığın için özür dile" dedi Aylaya döndürdü.

Arda dayak yemesine rağmen hala gülüyordu. Aylaya bakarak " ben yaptığımdan pişman değilim ki , senin gibi basit .." sözlerini devam edemeden Emir yumruk atmıştı. Yere yığılan ardanın dudaklarından kan gelmeye başladı. Ayla Ardaya bakmak için kafasını indirince

Emir hızla Aylayı tutup gözlerini kapattı. Ayla ne olduğunu anlamamıştı.Ayla Emirden kurtulmaya çalıştı ama Emir bırakmadı hareket edince" şişş dur kan tutuyor seni" dedi. Ayla bunu Emirin bildiğini bilmiyordu. Emir rıfata dönerek " ikisini de depoya götürün gelicem bende". Rıfat arda ve diğer adamı alarak çıktı evden.

Emir hala Ayladan ayrılmamıştı. Biraz daha yaklaşıp kokusunu içine çekti" Ayla da yaklaşın Emiri hissediyordu. " tamam bırak artık" dedi.

Emir istemeye istemeye bıraktı gözlerini. Ayla Emire bakarak" Arda mı yapmış" . Emir Aylayı onaylayıp duyduğu utançtan dolayı kafasını yere eğdi.

" nasıl öğrendin?" Emir kafasını kaldırıp " ben değil rıfat öğrendi o ilk günden beri senin bir hatan olmadığını biliyordu." Emir yine utançla kafasını eğdi. Ayla bir süre karşısında ki adama bakıp koltuğa oturdu.

Emir de karşısında ki koltuğa geçti. Ayla sana anlatmam gereken bir şey var" dedi. Emir meraklanmıştı kaşlarını çatarak" Anlat Ayla" dedi. Ayla merakla bakan Emire bakarak" sen Amerikaya gideceğini sen bana söylemeden biliyordum " dedi. Emir Aylanın sözleri ile şaşkına döndü. " Nasıl biliyordun?" Ayla kafasını yere eğip " gideceğini bana Arda söyledi" Emir öfke ile ayağa kalktı.

" ne söyledi sana" dedi. " senin beni bırakmak istemediğini, ama gitmezsen işinin tehlikeye gireceğini söyledi" Emir duyduklarına inanamıyordu.

Ayağa kalkarak " Niye söylemedin bana?" Ayla kafasını kaldırıp " çünkü ben istersem gidermişsin". Emir sinirle histirik bir gülüş çıkardı. " çok iyi yaptın, beni göndererek itin işini kolaylaştırdın" dedi. Ayla yaptığı şeyin hata olduğunu bilmesine rağmen onu düşünerek verdiği kararda bile onu suçlaması Aylayı sinirlendirmişti.

Ayağa kalkıp bağırarak " bir önemi yok Emir , o adam karşına gelip bu iğreç sözleri söyleseydi sen yine inanırdın" dedi. Emir yüzünü asarak kafasını iki yana salladı.

" sen ailenin intikamını istiyorsun, şu durumda bile yine bir şey bulup beni suçluyorsun" Ayla yine acı dolu sözleri ile Emiri yaralarken gözleri kızarmıştı. "Beni hiç sevmediğini biliyorum, ama bu kadar nefreti haketmedim ben" dedi. Emir Aylanın bildiği şeylerin aslında yanlış olduğunu bağıra bağıra onu çok sevdiğini söylemek istedi.

Ona sarılmak, öpmek, ölene kadar yanında tutmak isterdi. Ama Ayla artık Emirin yanında olmak istediğinden hiç emin değildi. Kafasını iki yana sallayarak " böyle konuşma sende seninleyken iyileşen kalbimi gördün, ben seninleyken iyi oluyorum Ayla" dedi.

Ayla " sen iyi falan değilsin, senin kalbin yok" bitmeyen öfkesi ile yaraladığı adama bakıyordu. Emir Aylanın sözleri ile daha çok üzülmüştü. Emir Aylanın gözlerinden izinsiz akan güç yaşını görünce yanına gelip silmek istedi. Ama Ayla izin vermedi. Elini ileriye uzatarak " gelme Emir artık gelme benim gücüm kalmadı " .