ACIMASIZ

27. bölüm

Yine uykusuz bir güne uyanan Emir, bütün gece uyuyamamıştı. Gözlerini tavana dikmiş öylece seyrediyordu. Öyle dalgındı ki kapının vurulma sesini bile duymuyordu, en sonunda endişelenen Rıfat kapıyı yavaşça açarak içeri girdi. Emiri görünce rahatlamıştı.

Emir Aylasız iki gün geçirmişti. İki günün sonunda yine eline bir boşanma belgesi geçmişti. Ayla dediğini yapıp açmıştı davayı, Emir koltukta oturup boşanma belgesine bakarken yanına gelen Rıfat " abi imzalayacak mısın" dedi merakla.

Emir yüzüne bakıp " imzalıcam". Rıfat Emirin boşanmayı kabul etmesine çok şaşırmıştı. Rıfat tam bir şey söyleyecekken Emir masadan kalemi alıp boşanma belgesini imzaladı.

Kağıdı Rıfata uzatıp " al gerekli işlemleri başlat" deyip kalktı yerinden. Bahçeye doğru giderek Ayla için ektirdiği çiçeklere baktı. Ayla tekrar eve dönünce ona süpriz yapacaktı. Ama herşey başlamadan bitti.

Ayla öğrendiği gerçekler için kendisini suçluyordu. Ailesinin sonu olan o adamın oğlunu sevdiği için kendisinden nefret ediyordu. Düşüncelerden sıyrılmak için camdan dışarıya bakarken telefonunun çalması ile eline alıp kimin olduğuna baktı.

Açarak " efendim Avukat hanım ". Avukat hanım Emirin boşanmayı kabul ettiğini söyledi. Ayla buna sevinmesi gerekirken daha çok üzülmüştü.

Avukat hanım 2 gün sonra mahkemenin olduğunu bildirip kapatmıştı. Tam 2 gün sonra Emirin karısı olmayacaktı.

2 gün sonra ikiside mahkemenin yolunu tutmuştu. İlk önce Ayla gelmişti, Emiri göreceği için içi buruktu. Kafası geriye doğru atmış duvarı inceliyordu. Ayak seslerini duyması ile kafasını yana çevirip kimin geldiğine baktı. Tam karşıdan Emiri görmesi ile kafasını tekrar önüne doğru çevirdi.

Emir avukatın ileriye oturmasını söyleyip Aylanın yanına oturdu. " Nasılsın?" Ayla Emirin sorusu ile yüzünü ona doğru çevirdi.

" iyim sen" Emir onun aslında iyi olmadığını gözlerinde görebiliyordu. "Ben iyi değilim " dedi burukça. Ayla bakışlarını yere indirip bedenini düzeltti.

Emir de eğilerek Aylaya bakıp " Bunun bir yolu olmalı Ayla " Ayla kafasını kaldırıp avukatına doğru bakarak " ne zaman başlayacak mahkeme" dedi kararlılıkla. Emir Ayladan bakışlarını çekip yere indirdi kafasını.

Çok istedi kabullenmeyi ama kalbi Aylasız nasıl atacaktı bilemiyordu. Mahkemenin başlaması ile herkes yerini almıştı. Hakim ilk olarak avukatları dinledi. Daha sonra ilk sözü Aylaya vermişti.

Ayla hiç Emire bakmadan boşanmak istediğini geçinemediklerini söylemişti. Emir Aylanın kararlı olduğunu görebiliyordu itiraz etmeden olanları kabul etmiş ve ilk celsede boşanmışlardı.

İkiside avukatlara teşekkür edip çıktılar mahkeme binasından. Emir Aylanın yanına gelerek gözlerinin içine baktı." Ne yapıcaksın şimdi" Aylanın Emire verecek cevabı yoktu.

Konuyu değiştirerek " kendine iyi bak Emir " dedi veda edercesine. Emirin içinde yangın dışınca öfke ile bakıyordu sadece. Ayla bir şey söylemediğini görünce kafasını kaldırıp son kez baktı sevdiği adama, ikisininde birbirinde gördüğü tek şey acıydı.

Ayla bakışlarını çekerek yanından yürüyüp gitti. Aylanın dinmeyen gözyaşları sevdiği adama veda ederken de yine onu yanlız bırakmamıştı. Emir arkasından bakarken gözleri kızarmaya başlamıştı.

Emir hemen şirkete gelmiş kimsenin onu rahatsız etmemesini söyleyerek odasına geçmişti. Geceye kadar bakışlarını Aylanın masasına dikmişti . Tek bir göz bile kırpmadan Aylanın bir zamanlar o masada çalıştığı anları getirdi gözünün önüne.