xiv

261 29 30
                                    

Beş yıl sonra yeniden geldi James

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Beş yıl sonra yeniden geldi James. Yine savaşın ortasında buldu kendini. Ancak bu sefer de savaşmayı bırakmadı.

James bir askerdi, asla savaştan kaçmazdı.

Savaşın sonunda, kazandılar. Ancak Anthony öldü. James, ondan özür dileme fırsatını bulamadığı için kendine sinirliydi. Kırgın gitmişti Anthony. Onun ölü bedeninin karşısında diz çöktü.

Anthony'nin cenazesine gitmeyi beklemiyordu James. Anthony istemezdi diye düşünüyordu. Pepper'ın ısrarları sonucu, onu üzmemek için apar topar gitti cenazeye.

Anthony istemezdi diye düşündü James. Ailesini öldüren kişinin cenazesine gelmesini istemezdi diye düşündü.

Ancak Anthony'nin eşi öyle düşünmemişti. James yine kendi düşüncelerini kenara iterek Pepper kırılmasın diye, Anthony'nin cenazesine gitti.

Birkaç saat sonra Steven sonsuzluk taşlarını bırakmak için geçmişe gitti.

"Ben gelene kadar aptalca bir şey yapma."

"Nasıl yapabilirim ki? Bütün aptallığı yanında götürüyorsun."

Steven James'e sarıldı ve James de karşılık verdi. Steven için uzun bir yolculuk vardı.

Sonra Steven gitti. Beş saniye sonra geri gelecekti, ancak gelmedi. Bruce ve Sam şaşkınlıkla neler olduğunu anlamaya çalışırken James etrafa göz gezdirdi ve ileride banklardan birinde oturan yaşlı adamı gördü.

"Sam."

Sam James'in yanına geldi. Ardından James can dostunun yanına gönderdi onu, kırık bir gülümseme ile beraber. Eğer Sam James'in mavi gözlerine baksaydı, James'in ne kadar çok gitmek istediğini anlardı.

Ancak Sam bakmadı, James sustu.

Sam, yaşlı Steven'ın yanına gitti.

"Neden gelmedin?"

"Gittiğimde ve bütün taşları yerine koyduğumda Tony'nin de dediği gibi istediğim hayatı yaşayabileceğimi fark ettim."

Anthony geride kızını bırakarak, hayallerini yaşamadan kendini feda etti. James ise yine can dostu tarafından geride bırakıldı.

Sam başıyla onayladı. Steven ona kalkanını verdi. James ise üzüldü ancak yine belli etmedi.

Başkalarının mutluluğu her zaman James için daha önemliydi.

—from barnes.

the story of bucky's sad life ☯ james b. barnesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin