Best Friend(COMPLETED)

Chapter 15

IT'S BEEN A WEEK since she collapsed at school. Ayaw na sana siyang payagan ng mga magulang niyang pumasok ulit ngunit naging mapilit siya. Kaya napapayag niya ang mga ito lahit na mabigat sa kalooban nito ang gusto niyang mangyari.

Sa ngayon ang tanging iniiwasan niya  nalang ay ang pagka stress ng utak niya. Kailangan niya itong iwasan habang hindi pa siya nagpapa-opera, kailangan niyang iwasan yung mga taong nagbibigay stress sa kanya, lalo na si Zoe.

Her condition was still the same, after she woke in the  morning sa banyo kaagad ang takbo niya at doon nagsususka. Minsan sumasakit rin ang ulo niya, pero hindi niya iyon sinasabi na mga magulang niya ayaw niyang mag-alala ito sa kanya. Sometimes her vission becomes blurry too.

But still tale her medicines, she always do her check-up too. Nakilala na rin niya ang bagong doctor niya. Akala niya matanda na, but she's wrong, siguro mga nasa thirthy ito he is Isaac Riez Salem a neurologist doctor. Mabuti nalang talaga't tinanggap nito ang request nila.

Napakurap-kurap siya ng bigla nalang siyang sikuhin ni Timmy. "Are still listening?okay ka lang ba?sumasakit na naman ba ang ulo mo?" sunod-sunod nitong tanong.

She looked at Timmy's face intimately, bakit ngayon niya lang napansin na naaakit din pala siya sa bestfriend niyang ito na ubod ng gwapo, no wonder halos lahat ng lalaki dito sa campus ay nagkakagusto sa kanya.

Umiling siya. "I'm okay, may iniisip lang ako....ano nga bang sabi mo?" wala sa sariling tanong niya.

Kumunot naman ang nuo nito. "Sabi ko, kailan ulit ang balik mo sa hospital para sa check-up!!" pag-ukit nito.

Pumikit siya saglit at muling ibinuka ang kanyang mga mata. "Next, next week pa yun. Tsaka gusto kong si Priyah naman this time ang sasama sa akin...." she said.

Tumingin naman si Priyah sa kanya at tumigil ito sa pagkain. "Uhmm...talaga? Sige para naman mapagsabihan kitang gawin na ang surgery kung malala na talaga..." pangangaral nito.

Wala pa rin palang ligtas, akala niya hindi siya pipilitin ng kaibigan niyang ito. But she's wrong, ayaw din naman niyang e-cancel nalang ang pagsama nito sa kanya kasi nakapag-promise na siya rito.

She nodded. "Oo isasama kita. But it doesn't meam na  mapipilit mo na akong magpa-opera..." she said.

"Magpa-opera?" hindi iyong sa kanilang lima nanggagaling na boses.

Lumingon siya sa may likuran. "A-almia?ano ang narinig mo?" she asked with full of nervous in her inside.

"All...lahat, Avren. Tapatin mo nga ako Avren. Is your health are relate to that two days when you gone?" puno ng suspitsya ang mulha nito.

Priyah tssked. "It's none of your business, Almia. And it's nothing to do with you....so please, can you just please shut and fucked up. At huwag mong kalimutang itikom yang bumubula mong bibig. Na para kang asong na bitsin." pagtataray nito.

Nagkibit-balikat ito. "Oww, the nerdy. Saan ka naman humugot ng lakas ng loob at kaya mo na akong kalabanin." mataray na sabi nito.

Tumaas ang isang kilay nito. "Almia, we all have a confidence, self-esteem, and a energy. But the problem is, we always hide it, and I learn that you just need some inspiration or motivation to let it out from behind of you or it could be someone...." priyah looked at her and looked back to Almia. "....and Avren, encourage me, she change me, she helped me. And now I became a better person because of her...." naningkit ang mga nito. "I bet my life na kaya ka lang naman matapang it's because, kaibigan ka ni Zoe, oh well, Salazar is one  of the investors of this school at may hawak ng scholarship naming mga mahihirap dito, because Zoe has a power. Konting trouble lang, Zoe is always to the rescue, kaya sa paraang yan nadedevelop yang ugali mo. Ikaw kailan ka tatayo sa sarili mong mga paa?kailan ka tatayo na walang ibang taong aalalay sa'yo?" she  looked like a  angry parent who are scolding thier children. Atleast she felt proud to her friend. "Your so immature, Almia. Try to change for the better."