Best Friend(COMPLETED)

Chapter 17

IT'S BEEN TWO WEEKS since that fucking incident happen and Monnette was still on a coma, the news are spreading everywhere, kahit sa school bukambibig ang ginawa ni Monnette. Lalo naman sa media, her sickness news also spread.

Totoo ngang walang sekretong di nabubulgar. At kahit nasa school siya, his mind is always outside in the outer space. Hindi siya nakikinig sa mga guro na nagtuturo.

Ang tanging pinagtutuunan niya nalang ng pansin ay ang orasan, pag dismissal na kaagad siyang dumidiretso sa hospital nagbabasakaling nagising na ang dalaga, but sadly, hindi pa pala.

And buntis na iniligtas ni Monnette ay halos araw-araw na ring bumibisita, she was guilty of what happened and she is also thankful that Monnette save her and her baby. Monnette did the good thing, pero naisip din ba nito kung ano ang mararamdaman nila dahil may nangyaring masama dito.

Halos araw-araw ng umiiyak si Tita Ysa at lagi namang to the rescue si Tito Ace. His parents also come to the Philippines just to personally checked Monnette's condition.

Hindi niya yata kakayanin kung may mangyaring masama sa dalaga. Hindi niya kakayaning mawala ito ang babaeng minahal niya ng dalawam'put taon. Ngayon palang para na siyang mamatay kakaisip sa kalagayan ng dalaga.

The doctor said that we should expect the worse of the time comes. But he couldn't, sa tuwing naiisip niya ang sinabi ng doctor, para namang pinipiga ang kanyang puso. Hindi lang vital injuries ang nilalabanan ngayon ni Monnette, may Brain Tumor din ito, jusko.

Si Priyah lagi na ring umiiyak sa tuwing naiisip nito si Monnette. But Lennon is always on her side and back. He never leave Priyah.

While Mert is also praying for her safety, not just Mert but also the whole school. This is the first na nagkaroon daw ang school na ito ng estudyanteng nagbuwis buhay at nag-aagaw buhay at nilalabanan ang sakit.

They treat Monnette as a hero, and somehow it makes him so proud to his baby.

Sinampahan din nina Tito at Tita ng kaso ang nakabaril kay Monnette, nagsampa rin ng kaso ang may-ari ng convinience store. The criminal has no place to go, he couldn't even have a  lawyer to support his self. In other words, makukulong talaga ito.

Good for him...he deserves it, how dare he hurt my baby....

Napatigil siya sa pagmumuni-muni ng may biglang tumapik sa balikat niya. Tumingin siya sa gawi nito at natigilan siya ng makita Prof nila.

"I'm sorry, prof. May iniisip lang po..." kaagad niyang hingi ng tawad.

"I understand you Mr. Rodriguez. Pero sana huwag mong pabayaan ang pag-aaral mo. Sayang naman isa ka pa naman sa mga matatalinong estudyante sa paaralang ito. Kaya please, focus may oras ka para diyan sa iniisip mo..." may bahid din naman ng pag-aalala ang boses ni Prof.

"Opo"

Muli nitong tinapik ang kanyang balikat bago ito bumalik sa  haraoan at nagturo. Kahit wala siyang gana, ay pinilit niya pa rin ang sarili tama si Prof, kailangan kong mag-focus.

Baka hindi rin magustuhan ni Monnette pagkagising nito na bumaba ang grades niya dahio dito at mas lalo lang sasama ang pakiramdam nito.

Bumisita na rin ang iba nilang kaklase, kaibigan at mga teachers ng school nila. They are all worried, lalo naman siya.

Pagkatapos ng araw na yun ay wala siyang pag-aalinlangang pumunta sa hospital sa bawat na nagdaan na hindi niya nakakagisnan ang dalaga tuwing pagising niya ay hindi niya maiwasang malungkot.

Pagkarating niya doon ay kaagad siyang lumabas ng kotse niya at pumasok sa hospital. Nasa ICU pa rin ang dalaga, kaya pagkarating niya doon kaagad siyang nagsuot ng lab gown, gloves, mask at hairnet at pumasok siya saa loob ng ICU room at pinagmasdan ang natutulog na dalaga.