My life

Het mintgroene jurkje

De bel klonk , voorzichtig pakte ik mijn rugzak op om mijn boeken in te pakken , eindelijk het laatste uur ! Ik stond op en zwierde mijn tas over mijn linkerschouder want die deed het minste pijn.

"Heeyy knapperd" zei Merel . Wat was ik blij om haar te zien ze was vandaag ook de hele dag niet op school maar kwam waarschijnlijk om haar boeken te halen waar ze morgen huiswerk voor had .

Lachent liepen we de drukke straat op Merel vertelde een , één of ander gek verhaal over haar zus . Terwijl we naar de bushalte liepen bleef mijn oog rusten op een jurk , een prachtige jurk. Een mintgroen jurkje (mijn favoriete kleur) die strak zat bij de taille en daarna bol overliep net als een cupcake vormpje . Merel zag dat ik er naar keek " Zou je die willen hebben ?" Wat een overbodige vraag wie zou zon fantastische jurk niet willen ? Maar natuurlijk was mijn antwoord " Ik heb geen geld bij me en overduidelijk is dit een rijke stinkerts winkel" Merel antwoordde met "Wie heeft gezegd dat je ervoor zou moeten betalen" zonder nog een woord te zeggen trok ze me de winkel in .

" Hallo , zou ik uw misschien ergens mee kunnen helpen ?" Vroeg een blonde vrouw met een brede glimlach." Nee dank u we kijken even rond" antwoordde Merel vriendelijk terug . Langzaam liepen we door de winkel richting het rekje waar de groene jurkjes lagen , het voelde niet goed , wat als we betrapt zouden worden dan zou mijn vader mij letterlijk doodslaan .

"Welke maat heb je?"vroeg Merel zacht en geïrriteerd omdat ze deze vraag voor de 2e keer moest stellen omdat ik geen antwoord wou geven . "S" antwoordde ik zachtjes terug ze trok in een fractie van een seconde een van de groene jurken van de haak af en propte het in mijn tas "Vlug voordat we gezien worden" . We liepen langs de vriendelijke mevrouw die ons vriendelijk toelachte Merel kon nog vriendelijk gedag zeggen maar ik stond te trillen en ik wist dat ik er lijkbleek uitzag.

"OMG , i can not believe this" lachent gaf Merel me een zetje . We zaten in de bus waar ik nog steeds niet over de shock heen was dat ik iets had gestolen . " Laat het prijskaartje zien ik wil weten hoeveel het koste !" Langzaam probeerde ik mijn tas van mij schouder te halen , ongeduldig trok Merel de tas van mijn schouder af " AUW" het was eruit voordat ik het door had. Merel keek me wantrouwend aan "soow jezus sorry hoor ik wist niet dat je zo kattig zou reageren op dit hele gedoe ." Ik wist dat ze het niet zo bedoelde en antwoordde met " Nee het ligt niet aan jou ik had gister mijn schouder gestoten aan mijn plank boven mijn bed" weer hetzelfde smoesje .

"Wow" ik keek naar mezelf in de spiegel , of naja ik keek naar wat ik dacht dat ik was , ik leek totaal niet op mezelf . Voor het eerst leek ik levent . Ik zette zachte muziek aan en begon voor de spiegel zachtjes mee te wiegen , ik voelde me geweldig .

"Nou nou nou" ik schrok van de stem achter me. "Wie hebben zullen we hier hebben?" Zei mijn vader iets te hard waardoor ik wist dat hij weer eens had gedronken. Hij kwam naar me toe lopen " Voor wie ben jij je zo aan het op-optutten." Gestotter daardoor wist ik zeker dat hij dronken was hij zette nog een stapje dichterbij waardoor ik nu ook eens de vieze alcohol geur rook.

Huilen durfde ik niet . Met rode ogen keek ik naar mijn "nieuwe" groene jurkje die op de grond aan stukken was gescheurd. Langzaam stond ik op en raapte mijn bh van de grond op. Ik liep naar de badkamer waar ik het bad vulde , vies was ik , zo vies dat als ik uren/dagen/jaren zou douchen ik alsnog nooit meer schoon zou worden .

Ik lag in het bad en tuurde voor me uit. Ik dacht terug aan zijn handen , overal over mijn hele lichaam , aan zijn vieze alcohol geur waardoor ik bij de gedachte alweer bij moest kokhalzen , aan het bloed dat op het tapijt drupte. Ik ging kopje onder , daar begon ik met tellen bij 27 seconden voelde ik mijn hoofd licht worden , mijn lichaam en hersenen snakte naar lucht bij 40 seconden kwam ik hijgend boven water .

Ik staarde naar mezelf in de spiegel ik voelde me gebroken , misbruikt , vies . Overal over mijn hele lichaam zaten wondjes en blauwe plekken . Ik voelde ineens door mijn lichaam een adrenaline stroom gaan ik pakte het glas waar de tandenborstels normaal inzaten kiepte het bakje om en gooide het glas met volle glas naar de spiegel , ik keek naar mezelf in de scherven zonder erbij na te denken of door te hebben wat ik deed begon ik te schreeuwen zo hard dat het pijn begon te doen en ik weer opnieuw gedwongen adem moest halen . Ik pakte een van de scherven en begon er langzaam mee over mijn rechter bovenbeen heen te gaan ik zag een dik-donkerrode textuur uit mijn bovenbeen stromen , bloed .

Ik voelde niks bijna mijn hele been zat open. Ik keek er gevoelloos naar stond op en zette mijn been onder gloeiend heet water , beter fysieke pijn dan deze pijn dacht ik .