Police 'Jikook//texting

16/Öp

"Sıcak çikolata iyi gelir demiştim." Soğuktan titreyen bedenim Jungkook'un sıcak evinde ısınıyordu. Geldiğimizden beri sessizdik.

"Sen biliyor muydun Taehyung?" Koltuğa yayılan arkadaşıma bakış attım. Bildiğinin farkındaydım fakat konu açmak istiyordum.

"Üzgünüm Jimin, seni o aptalın elinden sadece Jungkook kurtarabilirdi." Sıcak çikolatasından yudum alırken Jungkook'a baktı. "Öyle değil mi Jungkook?" Onu kafasıyla onaylayan Jungkook'a bakmamaya çalıştım.

Benimle birlikte battaniyenin altında ısınan Yeontan'ı sımsıkı tutuyordum. Jungkook'un güzel kokulu kıyafetleri beni mayıştırıyordu. "Sana yük olmayacağım." Bu onunla ilk konuşmamdı, beni o durumda gördüğü için utanıyordum.

"Seni bırakmayacağım Jimin." Omzunu silkip Taehyung gibi arkasına yaslandı. "Seni kaçırdım." Gülümseyip cebinden çıkardığı telefonu kenara koydu.

Teşekkür ederim...

"Seni öldürür." Başımı yere eğerek göz kontağından kaçındım. İç çekişlerini duyuyordum.

"Beni mi öldürecek?" Kıkırdayıp oturduğu yerden kalktı. Battaniyemi düzeltirken yanımda hissettiğim ağırlıkla bir nefes kadar yakınımda olduğunu anladım.

Bundan şikayetçi değildim, onun güzel kokusu şu an daha da yakınımdaydı. "Beni öldüremez Jimin." Kuruttuğu saçlarımda parmaklarını gezdirip çenemi tuttu. "Beni sadece sen öldürebilirsin." Aramızdaki mesafeyi kapatıp burnumun dibine geldiğinde gözlerine baktım.

Kehribar gözlerin çok güzeller...

"Güvendiğim tek kişisin." Geri çekilip kahküllerime göz gezdirdi. "Beni öldürmeyeceksin değil mi?" Kıkırdayıp Yeontan'ın sıcak tüylerini okşadım.

"Bana bir daha yaklaşacak olursan seni öldürürüm." Dudaklarını büzerek mutfaktan aburcubur araklayan Taehyung'a döndü.

"Sen de burada kalıyorsun öyle değil mi?" İkimiz de tezgahın üzerinde oturup cips yiyen Taehyung'a bakıyorduk. Bizimle mi kalacaktı?

"Namjoon'u hallettikten sonra burada kalmamın ne anlamı var?" Omzunu silkip dudağını yaladı. "Onu uzun zamandır öldürmek istiyordum." Bakışlarımı ellerime çevirdim, Namjoon'un ölmesini istemiyordum.

Ailemi öldürmüş, bana yıllardır şiddet uygulamış olabilirdi fakat Namjoon benim dostumdu. Her şeyin ilk günkü gibi garip olmasını istemiyordum, Namjoon'un düzelmesini, dostum olarak kalmasını istiyordum.

O benim ailem olmuştu, kabullenmek zor olsa da bu gerçeği kenara atamazdım.

"Onu öldürmeyelim." Yüzümün düştüğünü gören Jungkook sessizliği bozduğunda bakışlarımı ona çevirdim. Biraz hayal kırıklığına uğramış gibiydi. "Jimin bunu istemiyor." Kaşlarını kaldırarak onay beklediğinde cevap vermedim.

"O halde ya ben ölürüm ya da Jimin." Cipsi kenara koyarak yanımıza geldi. "Belki de Jungkook." Sonlara doğru sesi kısıldığında kemiklerim sızladı.

Benim yüzümden onlara bir şey gelmesini istemiyordum. "Onu içeri tıkabiliriz." Kaşlarımı çatıp kehribar gözlere baktım. "Aileni öldürdü, seni tutsak etti, şiddet uyguladı ayrıca..." Sanki son kez oksijeni hissediyormuş gibi nefes alıp yanaklarını şişirdi.

"Ayrıca şirketime gelip beni bıçakladı." Kaşlarımı çatıp istemsizce göğsüne baktım. Bana yalan söylemişti.

"Bana yaralanmadığını söyledin Jungkook." Gülümseyip yanağımı okşadı, sert görüntüsünün aksine oldukça şefkatliydi.