PROLOGUE

186 25 31
                                    


ÉL FRIÉGO PAISANS' #1

***

PROLOGUE

“Hoy Foil, gago! Anong ginagawa mo rito? Himala ata ah at naligaw ka.” Ani Shanaya ng makita ako, bakas pa sa kaniyang tono ang gulat dahil pagka lipas ng ilang buwan ay nandito ulit ako.

Hindi ko na lamang siya pinansin at deretsyong nag lakad sa loob ng bahay niya.

“Where's Tita?” Umuli ang aking mga mata sa loob ng bahay niya, the Ancient of her house was damnably large and fertile. It was built with low Jacobeans.

Kahit saan ka tumingin, the house were filled by pillared white and pattern with rusty woods. Lumingon ako sa kaniya, as usual, she was just wearing her office attire.

“Aalis ka na?” Tumaas naman bahagya ang kilay niya sa naging tanong ko.

“Malamang! Magta-trabaho pa'ko 'no!” Mataray niyang sagot. Napailing na lamang ako.

“Foil? Hijo?” napalingon agad ako sa aking likuran nang marinig ang boses ni Manang. Nakangiti siya habang naglalakad pa-palapit sa akin. Ngumiti ako sa kaniya pabalik at nilakad na ang pagitan namin.

“Manang!” Niyakap ko agad siya ng mahigpit, tuwang-tuwa naman siyang gumanti sa akin.

“Ikaw na bata ka! Bakit ngayon ka lang huh?” Ramdam kong mai-iyak na siya sa saya, napailing akong nata-tawa.

“Pasensya na Manang, busy lang. Ang dami rin kasing nangyari eh. . .” Natahimik naman siya sa sinabi ko bago huminga ng malalim at kumawala sa pagka-yakap sa akin.

She eyed me seriously, her eyes were full of disappointment and regret.

Bumuntong hininga na lamang ako, I know that kind of stare. Ngumiti na lamang naman ako ng malaki sa kaniya bilang sagot.

“Nga pala, where's Tita? Hindi kasi ako sinagot noong nag tanong ako sa anak niya eh" then she chuckled on what I said. Tumikhim naman si Shanaya sa aking likuran.

“Excuse me huh? Baka naka kalimutan niyo, nandito pa ako!” She rolled her eyes at mataray na pinag-krus ang kaniyang braso sa harap ng dibdib niya. Nawala naman agad ang ngiti ko nang may maalala.

Those gestures

Agad kong pinilig ang ulo sa ini-isip ko. I should stop this. No. I better stop this. Hindi magandang tingnan kung sa kabila ng mga nangyayari, siya pa rin ang iniisip ko.

Marahil ay napansin nila ang pana-nahimik ko kaya agad na binago ni Shanaya ang usapan.

“By the way, Foil, sina Mom ay nasa France. Matagal na kaya! Don't tell me nakalimutan mo? My gosh— ” pinutol niya agad ang sinasabi niya nang makita ang paninitig ko sa kaniya.

I was staring to her face, thinking, what will happen if in reality. . . She's the one?

“H-hijo, nga pala, usap-usapan na-naman pala sa telebisyon ang relasyon ninyo. Grabe! Wala na talagang matinong naga-gawa ang mga tao! Pati buhay ninyo ay pinapasok. Ngunit nakaka-awa pa rin talaga kayong magka-sintahan, biruin mo, sa dulo hindi rin pala kayo!" Tumawa pa si Manang sa kaniyang sinabi, akala siguro ay nakaka-tuwa.

Ako naman ay blanko na ang muka.

“Manang!” Awat ni Shanaya kay Manang, pinanla-lakihan pa ng mata. Agad namang natigil si Manang sa pagtawa hanggang sa mapakurap-kurap na lamang.

Maybe she now realized what she had said.

“A-ah, h-hijo. . .” Namumutlang lumapit sa akin si Manang. Hinaplos niya pa ang braso ko ngunit ako ay seryoso. “P-pasensya na, hindi ko lamang talaga naisip ang mga sinasabi ko sapagkat ako ay matanda na. M-maniwala ka sa akin. . . H-hindi ko intensyon na—”

“No, Manang. It's okay. It's fine. Totoo naman ang sinabi mo, nakaka-tuwa nga lang talagang isipin na hindi rin pala kami sa dulo.” I can sense the bitterness on my own voice. Damn!

“F-foil?” Ani Shanaya sa akin. Nagulat siguro sa sinabi ko, ngunit hindi ko siya pinansin at pinagpatuloy lamang ang pagsa salita.

“It's really sucks thinking about it. Nakaka-galit. But what will I do? Suko na'ko.”

“W-what? Suko ka na? Ganun na lamang ba 'yun, Foil?!” May bahid pa ng pagka-galit sa boses ni Shanaya nang banggitin niya iyon, I just blankly stared to her.

“Oo, 'yun na 'yun. Suko na'ko. Pagod na'ko.” And by that, tumalikod na ako sa kanila at nag lakad pa-palabas ng bahay niya.

Nakakapagod.

Iyon lamang ang nasa utak ko.

I'm already tired chasing and pleading her, at ang masasabi ko na lamang. . . Hanggang dito nalang.

_____

Follow me on Twitter @Im_kley_a

Beautiful Perfidious (Él Friegó Paisans' #1)Where stories live. Discover now