Kabanata 2
Noong gabing din iyon ay sabay kami umuwi ni papa. Hanggang sa hapunan at pagtulog ay iyon ang iniisip ko.
Oo nga naman, bakit hindi ko na isip na Nazarro ang lalaking iyon? Nakakahiya pa na inakusahan kong di-ne-deny niya ang girlfriend niya! Sobrag nakakahiya iyon!
But his sexy smirk can't get in my mind off. Ugh... what am I thinking? This is bad.
"Huy, ano ba 'yan, nababaliw ka na ba?" Peachy, my friend, asked.
Nakita niyang pinupukpok ko ang sariling ulo ng sign pen. Ilang araw na ang nag-daan pero lutang pa rin ako mula sa insidenteng iyon. Para bang panaginip na dapat kong ika-bahala.
"Friend, okay ka lang? Parang pasan mo ang mundo sa itsura mo." Hindi ko sigurado kung concern nga ito sa akin o nang aasar lang ito.
Humarap ako kay peachy. "Kilala mo ba ang mga Nazarro?" I asked. Of course, she knows right? Who wouldn't? "Never mind." I add and sigh.
"Bakit ba?... Malamang, duh! Kahit nga sa maynila at ibang lugar ay kilala ang mga iyon." Sabi ni Peachy.
"Talaga kilala mo sila? Ano ba ang pangal at uhm... itsura nila?" tanong ko rito.
Kung kilala nga ni Peachy makukumpirma kong Nazarro iyon o hindi. Not that I'm interested to the Nazarros, but I just want to know if my deduction to that man by being Nazarro is right or not. Kailangan kong malaman kung tama o mali ba talaga ang pakikitungo ko sa lalaking iyon para naman lubayan na ako ng pag-iisip ko na ito.
Kung tama at hindi Nazarro, wala ng dapat ika-bahala. Pero kung mali at Nazarro nga iyon, patay ako nito, baka madamay pa pati ang trabaho papa ko.
"Ano ka ba?" Sabay hampas sa akin. "S'yempre hindi. Sa Maynila lumaki ang mga 'yon at hindi naman nadadalas dito sa Lian." Sabi nito na may kasama pang pag-irap.
Hindi na bago sa akin ang ugali niyang ito. Masyado siyang bayolente sa salita man o galaw, samantalang ako ang bumabalanse sa ugali niya. I am always modest and proper, while she's too aggressive and noisy. Her parents both working in City Hall that's why I can say she have a stable life, unlike us who have poor one. She can buy what she wants if she want's too. Even though, we clicked. We're classmate since Senior High, we both want Hotel and Restaurant Management, that's why we enrolled together here in university.
"Pero bali-balita na snob daw ang mga 'to at alam mo na, mayayaman lang ang nasa circle of friends." chismis pa niya.
Marami siyang sinabi tungkol sa mga Nazarro na hindi ko naman mapapakinabangan, kung saan saan na nakarating ang aming usapan na hindi naman related sa tanong ko nang dumating ang professor.
Habang nagdi-discuss ang prof. sa harap, kahit pigilan ko ay lumilipad pa rin ang utak ko sa hacienda. Biyernes ng mangyari iyon at ilang araw na ang lumipas, hindi na ako muling bumalik pa doon.
Sabado ng gabi sa hapunan, kauuwi lang ni papa galing hacienda, nang tanungin niya ako kung bakit hindi ako pumunta roon ay bigla akong nabilaukan. Hinimas pa ako sa likod ni mama samantalang nakukunot noo naman ang kapatid ko sa akin. Hindi ko alam ang isasagot ko ng oras na iyon kaya sinabi ko na lang na nalimutan ko.
kinabukasaan, linggo, maaga akong nag-ayos 'di para pumunta sa hacienda, gumayak ako ng maaga para makapuslit pagdating ni papa sa pamamalaot, bumalik lang ako sa bahay ng alam kong wala na roon si papa.
Ng gabi ding iyon sa hapunan ulit ay sinabi ni papa na hinanap akong muli sa hacienda. Inaasahan ko na iyon kaya nakapaghanda na ako ng isasagot dito.
