"I CHALLENGE MY GIRLFRIEND TO BREAK UP WITH ME"

Chapter 11

"I challenge my girlfriend to break up with me"

SAMATHA POV.

Nandto nako ngayon sa kwarto Kung saan ako hinatid ni Gabrielle.

Matapos ng pag uusap namin ni Gabrielle medyo gumaan paki ramdam ko. Kailan kaya ako makakalimot sa sakin paano kaya ako makakawala sa hawlang siya ang may gawa.

Hayaan mona nga may bukas pa naman at may susunod na araw pa para makalimutan ang lahat ng to.

Nagising ako ng natamaan sa aking mata ang sinag ng araw.

Pagka bangon at pag kabangon ko dumaretso na ako sa Cr upang gawin ang ritwal ko tuwing umaga

Palabas nako ng kwarto ng tumunog ang aking cellphone kaya dali dali ko itong tinignan

+69*******36

Good Morning 😊
Ingat ka palagi tandaan mo na MAHAL NA MAHAL KITA kahit anong mangyari nandito lang ako at nag mamasid sayo.

Uh sino naman kaya to baka wrong send lang to kaya hinayaan kona lang

"Jasmine" sabi ni Sofia habang papunta sa akin

"oh GOOD MORNING" sagot ko naman sakanya

"Tumawag pala sakin ang Mommy mo" Balita niya sakin kaya naman napa kunot ako ng noo

"Anong sabi??" Tanong ko naman Sakanya dahil medyo kinakabahan ako

Kilala ko si mommy hindi yan tatawag sa mga kaibigan o malapit sakin Kung walang nangyaring masama

"Nasa Hospit-" diko na pinatapos ang sasabihin niya dahil kinabahan nako

"ahh anong hospital bakit? Sinong na hospital?? Saang hospital??" sunod synod na tanong ko

"OA naman, chill okay" pag papakalma niya sakin kaya kinalma ko muna ang sarili ko

"kasi nasa hospital daw ang ate mo" saad nito

"bakit nasa hospital daretsohan mo nga ako anong bang nangyari?" tanong ko sakanya

Ewan ko ba paano ko kaya naging kaibigan to napaka bitin Kung mag balita

"Kasi kagabi daw pauwi na siya sa bahay niyo ng biglang may sumalubong sa sinasakyan niya ng Track. Ang kaso nawalan pala ng preno yung track kaya ayun nag kabunguan tapos yung dalawang sakay ng track patay tapos naman ang ate mo nasa ICU padin at yung anak niya patay na sa sobrang lakas ng pagkakabanga" mabang salaysay niya

Kaya napahula ako ng hindi ko na mamalayaan kahit ganun si ate mahal  na mahal ko siya Hindi ko alam bakit kaht sobrang sama niya sakin hindi padin maaalis sa akin  ang pag aalala

"Samahan moko sa Hospital Kung nasaan si ate" Pag aayaya ko sakanya habang nanginginig ako sa sobrang kaba

CARLO POV. 

Nang malaman ko ang balita tungkol sa nangyaring kay Samantha dali dali akong pumunta sa Hospital kung saan siya dinala diko alam anong mararam daman ko Kung saya ba dahil Malaya na Kami ni Jasmine mo takot at Lungkot dahil sa nangyari

Nang makarating ako sa Hospital agad agad akong pumunta sa ICU at sa doctor para malaman ang lagay niya. Paano na ang anak namin, buhay pa kaya  anong lagay at nangyri

Nang makita ko ang doctor  dali dali ko itong tinawag

"Doc. Ako po si Carlo kasintahan ni ms. Gonzales. Ano pong lagay niya, kamusta po ang anak namin" daretso kong tanong sakanya ngunit ng makita ko ang itsura ng doctor para akong nanghina

"Nasa ICU pa si Ms.Gonzles dahil mino monitor pa ito at ang bata mama, I'm sorry to say but ginawa nanamin ang lahat upang makaligtas ang bata ngunit mahina ang kapit nito kaya wala ba po ang anak niyo Excuse me sir" salaysay naman ng doctor

Mas lalu akong nanghina at the same time nag sisisi ako dahil Kung hindi ako naging pabaya edi sana buhay ang anak ko makakasama ko pa sana siya

"Carlo" rinig kong tawag sakin ng babaeng mahal na mahal ko kaya naman liningon ko siya

JASMINE POV. 

"Carlo" sigaw ko sa pangalan niya ng makita namin ni Sofia na umiiyak niya

Kitang kita ko sa mga mata niya ang lunkot at pagsisi ewan ko pero pag lapit na paglapit ko niyakap ko nalang siya at hinayaan ko siyang lumuha sa aking balikat

At nung tumigil na siya atchaka na ako nag salita

"Ka-kamusta si-si ate" nauutal kong tanong

"Nasa ICU pa din" Malungkot niyang

"uh-hm a-ano yung anak niyo ka-kamusta siya ay mean a-anong nangyari" mahina kong tanong

Ngunit hindi pa siya nakakasagot may panibagong luha nanaman ang lumabas alam kong wala na ang anak nila ngunit nagbabakasali lang naman ako kaya tinanong ko ang kaso parang mali na ata yung pag kakatanong ko

"wala na iniwan na ako, kami, tayo ng anak ko" hikbing niyang sagot

Naawa ako sakanya kahit naman papaano naging parte padin siya ng buhay ko

-

Ilang araw ng lumilipas ngunit hindi padin maayos si ate hanggang ngayon minomonitor  pa hanggang ngayon Hindi pa sigurado ang doctor kung magigising paba siya kaya nilagay mo na siya sa Private Room

Nandto ako ngayon sa Hospital para dalawin si ate sila mommy at daddy naman bumalik na sa America dahil sa business

Pag pasok na pag pasok ko nanghihina nako kasi kahit na gamin Miss na miss Kona siya kahit na nag away kami Palagi

"Hoy ate napasarap ata tulog mo ah abat gumising kana hindi ba ayaw mo kong maging masaya heto na nangyari na yung gusto mo kaya gumising kana Dyan para naman makita mo kung gaano ako nanghihirap ngayon.  Alam ko Hindi tayo Nagkaka ayus kaya gumising kana Bahala Kay aagawin ko sayo si Carlo pag di Kala gumising ngayon. Ate pangako pag gising at pag gising mo dyan sge aalis nako mag papaka layo nako para maging masaya kayo ni Carlo ate Mahal na mahal kita kaya Laban Lang ah" mahabang salay say ko sakanya at unti unti nakong umiiyak

Palabas nako ng biglang Nang Ingay ang makina sa Tabi niya at nanginginig  siya kaya dali dali akong lumabas at tumawag ng doctor

Habang ako nasa gilid Lang iyak ako ng iyak hindi ko na alam anong mangyayari ngayon sakanya

Ilang minuto din ang nagtagal ng tumigil ang doctor at ng nakita ko si ate hindi na siya tumitibok kaya Dali dali akong lumapit ako iyak lang ako ng iyak

"time of date 11:45 a.m" saad ng doctor

"No no no noooooo Hindi pwede to doc Gumawa kayo ng paraan nakikiusap ako" pagsususmao ko ngunit umiling lang ang doctor

Bakit ganito ang nangyari sakanya bakit naging masama ba ako para Saktan ako ng ganito

//Don't forget to Follow me and Vote guyss

Facebook Account: Missmaharot Writes

Instagram Account: MissMaharot Writes