Isang babaeng mag-isa at malungkot
Tahimik at nababalot ng takot
Sa kanyang madilim na mundo,
Na siya lamang ang tao
Minsan lamang siya ngumiti o tumawa
Sa tuwing siya'y may naalala
Takot daw siyang maging masaya
Dahil baka may mangyaring masama
Wala siyang masabihan,
Wala siyang masandalan,
Tulong, 'yan ang kailngan niya
Nilalamon na siya ng sistema
Unti-unti na siyang pinapatay,
Ang kulang na lang ay ibaon siya sa hukay
Pagod na siya at gusto nang sumuko
Ano pa bang pag-asa ang meron, ako?
BINABASA MO ANG
thoughts into poems
Poetry꧁ poetry saves, poetry heals, words won't disappear. ꧂ (05/20/21) [ a collection of sad poems ] Language: Taglish
