Unicode ♥️
~ အဲ့လက်စွပ်ကကျွန်တော့်ဟာထင်တယ်… ~
~ ဘာ...ဘာရယ်... ~
ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ပြောလာတဲ့သရဲကောင်လေး
ကြောင့်ရှောင်းကျန့်ကသူ့လက်ကိုအမြန်ပြန်ဝှက်လိုက်တယ်။~ ငါအရင်တွေ့တာေနာ်!ပီးတော့ဒါကငါနာရီဝက်
ကျော်ကြာအောင်တိုက်ချွတ်ထားပီးမှဒီလိုဖြစ်လာတာ!မင်းကဘာလို့အချောင်လိုချင်နေရတာ
လဲ?! ~ရှောင်းကျန့်ကသူပင်ပင်ပန်းပန်းဆေးထားတဲ့
လက်စွပ်လေးကိုမေပးချင်တာေကြာင့်
ရုတ်တရပ်ပါးစပ်ကဗရုတ်သုတ်ခစကားတွေ
ထွက်သွားပီးမှပြန်ေတွးမိတယ်။
*အဲ...မဟုတ်သေးပါဘူး!သူကသရဲလေ!လက်စွပ်ကိုဝတ်လို့ရတာမှမဟုတ်တာပဲ....ငါ
ဘယ်လိုတွေတောင်ပြောလိုက်မိပါလိမ့်?!…*~ ဟို...ငါေပြာတာကအဲ့လိုမဟုတ်... ~
ရှောင်းကျန့်ရဲ့ေဖြရှင်းချက်စကားသံက
ေကာင်ေလးရဲ့ခပ်ငေးငေးပုံစံအောက်မှာ
ပျောက်ရှသွားရတယ်။
*ဘုရားရေ!သရဲတစ်ယောက်ကဘယ်အတိုင်း
အတာအထိချောနိုင်တာပါလဲ?!*
<တစ်ချို့တစ်ချို့တွေဘဝပေးကံေကာင်းပုံများ
သရဲဖြစ်တာတောင်ကိုကြီးရှောင်းကြွေတာခံရ
တုန်း။>.< >ရိပေါ်ကသူ့လက်သူပြန်ငုံ့ကြည့်မိရင်းရင်ထဲမှာ
တင်းကြပ်နေတဲ့အရာကိုအဖြေရှာဖို့ကြိုးစားနေမိတယ်။တစ်ခုခုကသူ့ကိုချည်ေနှာင်ထားသလို
ခံစားချက်ေတွဖြစ်ေပါ်လာတာ...အထူးသဖြင့်သူ့လက်ေတွ။ေစာနကသူမြင်လိုက်ရတဲ့
လက်စွပ်ကသူ့လက်သူကြွယ်မှာရှိေနခဲ့ဖူးသလိုမျိုးခံစားေနရသည်။ရုတ်တရပ်သူ့မျက်လံုးထဲမှာ ေပါ်လာတဲ့ဝိုးတဝါးပုံရိပ်ေတွ....လက်စွပ်ေလးကိုေကာင်ေလးတစ်ေယာက်ကိုင်ထားတဲ့ပံုရိပ်ခဏေနေတာ့ဘေးကိုကောင်မလေးတစ်ေယာက်ေရာက်လာကာထိုကောင်ေလးရဲ့လက်မောင်းကိုချိတ်ထားပီးစကားေပြာရင်းရယ်ေနကြ
သည်။တစ်ချက်တစ်ချက်စကားသံကိုလည်း
သူကြားရသည်။~ အာ့ဆိုဒါေလးပဲယူကြမယ်ေလေနာ်!ကိုကို ~
~အွန်း...ေမေအာ်ကြိုက်ရင်ယူလိုက်ေတာ့
ေလ ~
YOU ARE READING
Oh My Ghost 👻
Fanfictionသရဲနဲ့လူချစ်လို့ရပါသလား?!!《100marks》 Just Funny ♥♥♥ သရဲနဲ႕လူခ်စ္လို႔ရပါသလား?!!《100marks》