Ashton stuurde 'oke tot zo' en ik opende tumblr. Ik dronk van mijn koffie en scrolde door tumblr. Jasey liep langs me en ik liep gewoon door. Opeens knal ik tegen iemand op en mijn koffie viel op de grond. Ik keek geschrokken omlaag naar mijn koffie en daarna omhoog. Ik zag een paar blauwe ogen net zo geschrokken als de mijnde.
'Omg het spijt me zo! Ik zag je niet en...' begon ik maar hij sneed me af.
'Nee het is mijn schuld, uh, ik had je aan zien moeten komen, sorry. Ben je oke?' Vroeg de jongen.
'Uh... nee het is mijn schuld, en ja ik ben oke' zei ik en lachte zacht, niet weten wat ik moest zeggen.
'Kom, ik koop wel nieuwe koffie voor je.' zei hij.
'Uhm, nee dankje. Tis goed.' zei ik, ik wou best nieuwe koffie maar ik wou ook naar Ashton was ik was al laat.
'Nee, tis oke. Kom' zei hij en leunde richting starbucks.
Ik zuchte, maar liep mee.
'Dus...' begon hij na een tijdje. Ik knikte mn hoofd een beetje. 'Hoe heet je?'
'Caitlynn.' zei ik simpel, te lui om meer te zeggen.
'Hey, Caitlynn. Ik ben Luke.' zei hij met de nadruk een beetje op mijn naam.
Ik knikte mijn hoofd weer simpel.
'Je bent niet echt een prater, of wel'?
Ik lachte een beetje. 'Ik praat best, het is alleen te vroeg in de ochtend.' zei ik geirriteerd bij het woord ochtend. Ik heb nooit van ochtenen gehouden. Al helemaal niet in de vakantie. Zonder je moeder. Bij de gedachten werd ik depressief maar ik liet niks merken.
'Caitlynn?'
Ik schrok wakker uit mijn dagdroom. 'Oh sorry, wat is er?'
'We zijn er.' en hij keek naar de koffieshop
'Oh' zei ik en lachte.
Ik liep achter Luke aan Starbucks in.
'Wat wil je?' vroeg Luke en keek me aan voor een antwoord.
'uhm... cappuccino, small.' zei ik. Ik wou niks te duur maar cappuccino is classic en lekker.
Luke lachte en ik keek hem raar aan. 'Je wilt dat alleen omdat het het goedkoopste is.' lachte hij en daaide zich om om te bestellen.
'Oke dan, Luke. Doe er dan maar 2.' Zei ik en sloeg mijn armen over elkaar. 'De eerste is een goed maker voor mij.' Luke draaide zich om en keek me aan raar aan. 'En de tweede is een goedmaker voor mijn vriend die nu al...' Ik stopte met praten keek op mijn telefoon. '10 minuten op mij aan het wachten is.'
Luke lachte en draaide zich om. 'Twee small cappuccino's graag' zei Luke.
Ik lachte en liep naar de andere kant om op de koffie's te wachten. Er was geen rij dus ik wachtte bij de tafel. Luke kwam aan lopen en wachtte bij mij.
'De cappuccino's zijn klaar!' riep de man acher de balie. Luke liep er heen, pakte de koffie's, en liep terug naar mij.
Ik deed Jasey's riem om mijn pols om mijn handen vrij te maken en pakte de koffie van Luke.
'Uhm, nog bedankt Luke.' Zei ik en glimlachte.
'Uh ja, geen probleem.' Zei hij en glimlachte terug.
We liepen starbucks uit en ik wou zo snel mogelijk naar Ashton nu want ik ben al 20 minuten laat. Niet dat het veel uitmaakt omdat het nog vroeg is, maar ik voelde mijn telefoon een paar keer trillen en ik kan het op mijn hond wedden dat het Ashton was.
'Ik ga maar,uh weer, uhm, doei?' probeerde ik. Ik draaide me langzaam om.
'Uh, doei Caitlynn.' Zei Luke en draaide zich om en liep verder.
Ik haaste me naar Ashton's huis, ik draaide me nog snel om en zag Luke ook om kijken. Ik draaide snel terug.
Fuck, ik ben vergeten zijn nummer te vragen. Ik moet toe geven, Luke was aantrekkelijk. Hij had licht blauwe ogen die erg opvallen. Blond haar dat is oomhoog gekamd en een lip piercing. Ik hoop echt dat ik hem nog eens zie.
Ik liep de hoek om en zag Ashton's huis en liep er zo snel mogelijk heen zonder koffie te knoeien of om over Jasey te stuikelen.
A/N Hey peeps :3 thnx voor het lezen enzo ^.^ kheb nog een paar ideeen voor een paar hoofdstukken en kga proberen elke dag te updaten want het is vakantie en kheb toch niks beters te doen :D meh, oke. dus. vote? whoop idk BYEE THNX VOOR T LEZEN. WE ZIJN NU BFF YAYAYAY
JE LEEST
Toeval? (Luke Hemmings nl)
FanfictionIk was erg geschrokken toen mn moeder een maand geleden zei dat ze niet thuis kon zijn de hele vakantie omdat ze naar Amerika moest voor haar werk. Ik heb nachten in mijn kamer gehuild. Ik ben wel 19 maar ik hoefde niet zo lang alleen thuis te zijn...