"Chrome"It's hits different now when she call my name, parang may sakit na hindi ko maintindihan, parang may nakabara sa dibdib ko. It's been a year since I saw her and hear her voice.
It's been a year,I miss her.
"Geneve, Irom" I composed myself to project na okay na ako. "What brings the both of you here?"
We're in the barracks in Quezon City, Nagulat ako sa pagbisita niya at ng kanyang fiance, Irom Castro.
"We just drop this" sabi ni Irom at agad na inabot ni Geneve ang isang gold and black invitation na may wax seal ng initials nila.
"Wow, huh" I exclaimed as I get the invitation in my table. Seriously? They want me to witness how their lifetime will be sealed? "Congrats"
"Thanks" Geneve give me a weak smile."Anyway, I hope you can come"
They also give Just an invitation and leave.
Itinago ko sa drawer ang invitation at bumalik na ulit sa trabaho. Tinapos ko na ang ibang plano para sa ibang project. Just is also busy sa mga designs. It's a busy day.
Inabot ako ng traffic pagkalabas ko ng tollway. Almost 6 hours ang inaabot ng byahe ko makauwi lang sa bahay.
Sumalubong sa akin si Glitch, ang persian cat na alaga namin,agad ko siyang binuhat at nagdiretso sa sala.
"Kumain ka na?" Tanong ni Mama sa akin.Nagpupunas siya ngayon ng kamay na kakatapos lang siguro maghugas ng mga plato.
"Opo, nag drive-thru na lang po ako" habang nilalaro ko si Glitch.
"Kanina ka pa inaantay ng kapatid mo" umpisa ni Mama. " 'Yun daw promise mo na bibili kayo ng latest na release ng comics na binabasa niya" I almost forgot about that,Geez.
" Sa weekends po, madami lang po tinatapos sa opisina at malapit na din po kasing matapos yung project sa Quezon City"
Napangiti si Mama, mas excited pa siya akin kapag may natatapos ako na construction."Sige, magpahinga ka na" agad na tumalon si Glitch sa sofa at pumunta kay Mama.
Umakyat na din ako at pumasok sa kwarto para magpalit ng damit. Pumunta ako sa kwarto ni Kelly.
Kelly is my older sister, she's 32 and has an autism. When she's 3 doon lang na diagnose that she's special. She is enrolled to a special school and gather awards, now she's working in that school as an assisstant.
I roam my eyes to her room, she's very talented when It comes to arts. I glanced at her, she's sleeping at nagkalat sa tabi niya ang mga comics na binabasa niya. She's really a fan of this Solana, kompleto ang comics collection niya,kinuha ko ang mga comics niya at nilagay sa side table niya.
Bumalik na ako sa kwarto at nagpahinga.
Nagising ako sa yugyog ng kama."Kuya, wake up" pang gigising ni Kelly habang hinihila ang kumot.
"Hmmm,gising na" agad akong tumayo at pumasok sa banyo para magmumog at maghilamos ng mukha.
"Let's go to the mall, bibili tayo ng comics. Let's go" paulit-ulit niyang sinasabi at pabalik-balik siyang nalalakad sa kwarto.
"Yes po, tara na mag-almusal para mabili na natin yung comics" She stop when she heared what I said. "Let's go" agad na hinila ako ni Kelly para makapag-almusal.
As we finished our breakfast, pumunta na agad siya sa kwarto niya para mag ayos papuntang mall, nag ayos na din ako pagkatapos kong mag ligpit ng pinagkainan namin.
"Mag - iingat kayo" paalala ni Mama as we kiss her cheeks para magpaalam na aalis na kami. "Opo" Kelly answered as she hold tight sa strap ng bagpack niya.
Sumakay na kami sa kotse and started the engine. " Kelly, seatbelt" paalala ko sa kanya at pinaandar na ang sasakyan papunta sa mall.
Dumiretso kami agad sa bookstore para bilhin ang latest edition ng comics ni Kelly. She's really excited nang makita ang comics sa may shelf. She grabbed two copies at hinila na ako papunta ng cashier.
Nang mabili na namin ay nagyaya na si Kelly umuwi. "Mag grocery muna tayo tapos uuwi na, okay?" Malambing na sabi ko sa kanya. She's in the state of excitement kaya hindi ko pwedeng sirain ang mood niya.
"Okay, pero mabilis lang" as she holds tightly the paper bag of the bookstore. I push the cart at nagsimula nang mamili habang si Kelly ay mababakas ang pagkainip.
Nang makauwi na kami ay tumakbo na si Kelly papunta kay Mama para buksan ang comics. Pinakita pa niya kay Mama ang comics at amaze na amaze siya sa cover nito.
I love seeing Kelly happy and living like others. She's special in the way she is not because she is diagnosed with autism, she's special in everyway she can.
I will always live seeing her happy and I will do anything for her.
Ipinasok ko na ang ang grocery at ipinatas na sa storage area namin. Umakyat na ako sa kwarto para magpahinga, iniwan ko na sina Kelly at mama sa sala.
Binuksan ko ang drawer sa ilalim ng kama ko para kuhanin ang libro na di ko pa tapos basahin. Nalaglag ang isang picture.
It's our picture of Geneve.
She always pop out everywhere, and memories keep hunting and hurting me again. Am I that dumb to deserve this ache? I just love her with the ways I can, bakit parang kasalanan ko pa?
I open the drawer wider and na realize ko na doon pala nakatago lahat ng memories namin ni Geneve.
I should move on, she'll be married few weeks from now. But look I am, stuck with our past.
How many times do I have to convince myself to move on? Wala na si Geneve sa akin, wala na siya at di na siya babalik.
"Chrome" napatingin ako kay Mama na nakatayo ngayon sa pinto, lumapit siya sa akin at ngumiti. " I receive an invitation from Geneve" napatingin ako sa kanya and she plaster a week smile " Ikakasal na pala siya"
"Opo, ikakasal na po siya" binitawan ko ang mga picture namin at napa buntong hininga. Mama pat my shoulders.
" It's gonna be okay, be happy for her. You did your best" and Mama hugged me and I know It's gonna be okay as long as I have my support system.
![](https://img.wattpad.com/cover/229120635-288-k197994.jpg)
BINABASA MO ANG
Raison 'd etre
Novela JuvenilGusto ko malaman ang iniisip niya, ang nararamdaman niya, ang mga rason sa likod ng mga kwento at larawan na nilikha niya. Jaiel, what are your reasons?