-insomnia

2

nahihiya kong nilapitan ang lalaki kahit na hindi ko maalis ang tingin sa sapatos niya.

yep, i stained his white shoe. with coffee! at iyong inaalok niya pa sa akin! embarrassing, right? siya na nga iyong nang-alok, siya pa ang naperwisyo.

“sorry ulit sa kanina,” nahihiya at nakokonsensiya kong banggit sa kaniya.

magkapit-bahay lang pala kami ng cubicle dito sa office. nagdesisyon akong bumili ng kape at ialok iyon sa kaniya bilang pambawi sa nangyari. i thought he would get mad at me, i mean, that's understandable! pero nagulat ako nang tanggihan niya ang alok kong kape.

“that's your coffee. and don't mind about me. okay lang ako.” natatawang aniya.

my heart fluttered a little as i looked at him, halos hindi makapagsalita.

how could someone be so angelic like him?

“lunch, later?” tanong niya nang hindi pa ako umimik.