3

24 1 2
                                    

i don't even know why i accepted to have lunch with him. basta ang alam ko, napapangiti nalang ako.

i can't believe it. kamukhang-kamukha niya talaga iyong lalaki sa panaginip ko! hindi kaya't isang sign na iyon kagabi na siya ang magiging lovelife ko?

my heart jumped at the thought. charot!

sumusulyap-sulyap ako sa kaniya habang naglalakad kami patungong rooftop. yes, niyaya niya akong maglunch sa rooftop. aniya'y mas tahimik maglunch roon kaysa cafeteria. and well, he has a point.

nang makarating kami roon, hindi na kayang itago pa ng dila ko ang nais itanong.

“a-ano palang pangalan mo?”

“christian. how about you?”

“i'm nia.”

“it's nice to meet you, nia.” ngumiti siya nang pagkalapad-lapad, kaya halos makita ko na ang kalawakan tulad ng nasaksihan ko sa panaginip ko. napangiti rin ako pabalik, pilit pinapantayan ang narating ng labi niya.

-insomniaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon