The CEO's secret [COMPLETE]

10

Hi guys! Thank you for supporting this story. I know that this is not the story that you imagine but, thank you for supporting this i appreciate you, all of you. Thank you😊 ilabyah all😘❤

Chapter 10

Pag ka alis na pag alis nila umiiyak pa ako ng ilang minuto hanggang sa mapagod ako kakaiyak at naisipang pumasok parin sa Hospital.

Walang gana kong binaba ang aking bag sa mesa ko.

"Cali? Ok kalang ba? Ang putla mo kasi eh" napabaling ako kay Yna na kakapasok lang atsaka inilapag yung hawak nyang coffe sa mesa nito atsaka sya lumapit sakin.

"Oo napagod lang ako" sabi ko na walang ganang boses.

"Ok sige una na ako may duty pa ako eh" sabi nya atsaka nag paalam na tango lang ang sagot ko.

Hindi mawala sa isip ko yung mga sinabi ng papa ni Ashimori nahihiya ako na hindi ko alam ang dahilan siguro dahil ang papa ko ang pumatay sa mama nya kaya ngayon wala na syang mama.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko na galit ba dahil sa loob ng nahabang panahon nakabantay lang sya sakin at nung unang nag kita kami parang di nya ako kilala pero ang totoo kilalang kilala nya ako.

O awa dahil sa kamay mismo ng ama ko nangyari ang sinapit ng mama nya. Pero naniniwala akong di magagawa iyon ni papa dahil mabuti syang tao at di nya kayang makasakit ng ibang tao.

Sa sobrang dami kong naiisip di ko namalayan ang oras na tapos na pala ang duty di ko na hinintay si Yna nag text nalang ako na mauuna ako dahil may dadaanan pa ko.

Pag ka sakay ko sa sasakyan ko dumaan muna ako sa bilihan ng mga bulaklak atsaka bumili pag tapos kong mag bayad sumakay ulit ako atsaka nag manehong papuntang sementeryo kung saan andun nakalibing ang mga magulang lang.

"Hi Ma, Hi Pa" bati ko atsaka ko nilapag ang dala kong mga bulaklak ataksa ako umupo.

Di ko alam pero kusang tumulo yung luha ko.

"Nag tataka siguro kayo kung bat umiiyak yung napakaganda nyong anak nu?" tanong ko kahit alam ko sa sarili ko na di naman na sila sasagot na hanggang paramdamn nalang sila sa pamamagitan ng pag hangin.

"Sorry Ma, Pa kung kailangan nyong makita na umiiyak ako kasi naman po eh naguguluhan na ako di ko alam kung anong paniniwalaan ko ang sakit sakit na po ng puso ko gulong gulo na po ako eh di ko alam kung sinong paniniwalaan ko" sabi ko habang patuloy sa pag agos ang luha ko atsaka humikbi ng humikbi.

"Ma, Pa miss na miss ko na kayo bat naman kasi kailangan kunin yung buhay nyo nang ganun eh. Ikaw Pa di ko alam kung kaya mo bang gawin yun kasi napakabait mong tao at ang hirap paniwalaang makakapatay ka ng isang taong inosente" pag papatuloy ko pa din.

"Ano po ba talagang gagawin ko? Maniniwala poba ako sakanya para maiwasan ko na si Ashimori o mag patuloy parin ako kakapit kay Ashimori na syang nag sasabi sakin na sakanya lang maniniwala at wag sa iba"

"Gulong gulo na po ako talaga mahal ko si Ashimori pero di nakakaya ng konsensya ko na ang mga magulang ko ang nay dahilan kung bat sya wala ng mama ngayon. Kung totoo ngang ikaw papa, bat mo ginawa yun?" umiiyak lang ako ng umiiyak hanggang sa di ko na namalayan na mag didilim na pala.

Kaya naman na pag pasyahan ko ng umuwi. Kahit papano naman kasi gumaan na yung pakiramdam ko.

Nag tataka akong lumabas sa sasakyan ko dahil sa daming sasakyan na nandun tinignan ko pa muna saglit atsaka ako pumasok sa bahay ampunan.

Pero pag pasok ko palang sa pinto rinig na rinig ko na ang pag uusap nila Ashimori, Mother Linda, Casper at ni Yna na halatang halatang importante.

Di nila ako napansin kaya naman lumapit pa ako lalo pero mukhang mali ang pag lapit kong yun dahil sa pag lapit ko ang syang pag ka durog ko lalo.

"Hindi ko naman talaga sya mahahalin eh binuhay ko sya dahil gusto kong pag dusahan nya lahat ng sakit na dinanas ko ng pinatay ng papa nya ang ama ko" Galing mismo kay Ashimori yun.

Napatakip ako ng bibig ko para pigilan ang pag hikbi ko na di ko mapigilan kaya nakakuha iyon ng atensyon ni Yna na nanlaki ang mga matang tumingin sakin sakin habang umiiling iling pa na wari mong nag sasabi na wag ako maniwala.

Pero sinong niloko ko? Eh sa bibig mismo ni Ashimori narinig ko yun.

"Cali?" mahahalata mo sa boses ni Yna ang pag ka bahala nito habang unting unting lumalapit sakin.

"Pls wag kang lalapit pls hayaan mo muna ako" pag kasabi ko nun tumakbo na ako palabas ng ampunan atsaka sumakay sa sasakyan mabilis kong pinatakbo iyon hanggabg sa makarating ako sa lugar kung saan tanaw mula dito ang buong lugar na puno ng ilaw.

"WHAAAAAA!" sigaw ko na syang pag buhos ng malakas na ulan.

"ANG SAKIT SAKIT!" sigaw ko pa na syang tuluyan kinabagsak ng luha ko at pag upo ko sa damuhang andun.

"Bakit? Bakit kailangan ko maranasan toh? Wala naman akong kasalanan? Pero bakit pinaparusahan ako ng ganito? I know I'm not perfect pero bakit naman ganito" nang hihinang sabi ko habang umiiyak padin wala akong pake kung nababasa na ako ng ulan.

"Bakit nya po binuhay kung sasaktan nya lang din ako? Kung totoo ngang si Papa ang may kasalanan aaminin ko sa sarili ko na makakaramdam ako ng galit sa Papa ko pero wala panaman syang sapat na ibidensyang si Papa nga ang may gawa. Pero sino bang niloko ko? Eh galing na mismo sa taong mahal ko ang totoo bakit? Bakit Ashimori? bakit kailangan mo ko saktan ng ganito!?"

Iyak lang ako ng iyak pilit sinasagot ang lahat ng bakit sa isip ko na alam ko naman na sya lang ang makakasagot nito.

Ang daming bakit pero isa lang ang bakit na gusto kong malaman yun ay ang.

"Bakit kailangan akong saktan ng taong mahal ko?"

💔💔💔
To be continued...