Jessie saskinlikla bana bakiyordu suratinda donuk bir ifadeyle hava bulutlu ve kapaliydi bu bohem havada mistik seyler yasamak gercekten hayret verici. Jessie hala dusunuyordu sanirim bir takim seylere anlam vermeye calisiyor ama zihninde baglanti kuramiyor gibiydi ben ise hala olanlari tekrarliyordum pencerenin onune gectim ve usulca disari baktim...
Delirmis olamazdim bu lanet yerde mistik olaylar donuyordu eminim daha once bu tarz halusinasyon gormedim uyarici maddeler kullansam bile kesinlikle her sey gercekti sanal olmayacak kadar gercek !
Daha sonra jessie onda kalmam icin israr etti evde derin bir sessizlik vardi bana temiz bir carsaf ve battaniye getirdi kanapeye dogru uzandim artik uyumaliydim basim cok agriyordu migren atagi gecirdigime emindim stresli bir geceydi gozlerimi sIkica kapadim ardindan bir fisilti duydum ses cok tanidik gibiydi mutfak dolaplarinin arasindan mi geliyordu bahce kapisindan emin olamadim kalkmak istemedim beynim ya oyun oynuyor ya da gercekten biri fisildiyordu bu karmasayi cozene kadar zihnimde ses daha da netlesti ve bu ses bana aitti inanamiyordum!! boyle bir sey nasil olur kendi sesim bana sesleniyordu bahce kapisini araladim disariyi adim attim ve siddetli bir ruzgar esti caliliklar kendini kaybetmiscesine ruzgardan savruluyordu ve istedigim tek sey bu olaylari anlamlandirmakti adimimi islak cimlerin ustune attim butun bedenim bir sok gecirdi yavasca ilerledim ve koruya ciktim ayaklarim ciplakti ayakkabi bile giymedim bu fisilti surekli ayni seyi tekrar ediyordu ''Icindeki Karanlik''
Koru yolu patikali bir yol olmasina ragmen hizlica ilerliyordum ve siyah bir golge yolun sonunda beni bekliyordu aman tanrim artik korksam bile ilerlemek istiyordum istemsizce ona gidiyordum icimde garip bir huzur hissi cok sacma bir sekilde korku ve huzur o kadar zit ki sanirim beynim adrenalini bosaltiyordu siyah golgeye cok yaklasmistim aramda yarim metre belki de mesafe kalmisti etrafimda geziyordu tum vucudumu sardi ve hareket edemiyordum sýkýyordu korunun icinde derinliklerde cigliklarimi kimse durmuyordu sanki ses gecirmeyen bir fanusun icinde kalmistim ve daha sonra beni serbest birakti o anda vucudumdaki butun kaslar kendini bir anda saldi ve gozlerim istemsizce kapandi tam basimin ustunde durup ''icindeki karanligi asla durduramayacaksin biz hep gelecegiz sen butun yollarin baglantisi ve gecirgen karanligisin ' dedi ve daha sonra derin bir nefes alip bir atakla ayaga kalkmaya calistim daha sonra bir isIk geliyordu agaclarin arkasindan el feneriydi sanirim cok los goruyordum gozlerim karanliga hapsolmustum kac saattir buradaydim bilmiyordum daha sonra bir ses jessie'idi tanrim sonunda ne yaptigimi bilmiyordum hemen olanlari jessie anlatmam gerekti heyecanla kalktim ve isigin geldigi yone dogru yurudum jessinin endiseli bir yuz ifadesi vardi korkmustu ve siddetli bir ses tonuyla
- Aman tanrim burada ne isin var hemen eve gidiyoruz nomed !!!
Ismimle hitap ediyordu cok kizdiginin farkindaydim bu yuzden bir sey soylemeyecek kadarda yorgundum o varligin bana soyledikleri ve hissettirdiklerini dusunuyordum ve ben kimdim butun yollarin baglantisi olacak kadar kapiyi araladik eve gectik sakince jessie beni kanepenin ustune yatirdi gozlerimi kapadim bu dunyada olmak istemiyordum artik algilarim kapanmaliydi ruyalarin icine biraktim kendimi istemsizce.....
-sonra ki bolum yakinda devam edecek =>
