Play Games #1; If our Love is Wrong.

KABANATA 8.

"Deirril!" Saad ng isang tinig sa akin. Habang unti unti kong binubuksan ang mga mata ko.

Nakita ko ang isang imahe ng lalaking gusto kong makita sa pag gising ko.

Nilapitan ako ng isang doctor at iniksamin

"Medyo okay naman napo ang kalagayan nya kailangan nalang po talaga ng mga iba pang check up!" Saad ng doctor tumango naman si keither.

Napatingin sya sakin at lumapit pagtapos lumabas ng doctor.

"Kain kana?" Saad nya at sinubuan ako sinubo ko naman iyun at napatingin sa kanya.

Nakita ko ang pagod sa kanyang mga mata at pagiging matamlay nya. Im sorry kei, 

"Okay kana ba?" Tanong nya saakin pero imbis na sagutin sya ay tumango ako. 

"Ilang araw akong tulog?" Tanong ko sa kanya. Bumuntong hininga naman sya.

"2 weeks!" Agad akong napalingon sa kanya at mariin na napapikit.

I waste a time for 2 weeks, Damn it.

Agad akong bumangon at tinanggal ang dextrose. Nagulat naman si kei sakin at agad akong pinigilan.

"Deir kailangan mong pahinga di kapa maayos." Saad nya sakin pero di ako nakinig tatayo nako ng biglang may pumasok sa loob.

Agad na tumalim ang titig ko sa tatlong pumasok.

"Anak!" Saad ni mama at lumapit skin agad naman akong niyakap, pero di koyun sinuklian.

Huminga ako ng malalim, pilit pinapakalma yung sarili ko.

"Ayos kana ba deir?" Tanong pa ni papa napatingin ako sa kanya at lumipat ito sa kasama nya.

"Anong ginagawa mo dito?" Matigas na tanong ko sa kanya

"A-ate!" Tawag nya sa akin. Tinaasan ko naman sya ng kilay.

"Ka-kapatid mo sya anak!" Saad ni papa, Napatawa ako

"Ano bang ginagawa nyo dito? Nandito ba kayo para husguhan ulit ako kung paano ka patapon ang pagkatao ko?" Nakangising saad ko. Nakita ko ang bigla sa kanilang mata.

"Sus, di na kailangan alam kona yun! ngayon, umalis na kayo!" Saad ko at tuluyang bumangon.

"A-ate bumalik kana sa bahay!" Saad ni chira. Napalingon ako sa kanya.

Yes, si chira akalain monga naman na kapatid ko ang bruhilda.

"Ano bang sinasabi mo? Talagang babalik ako sa bahay!" Saad ko , nakita ko naman na nagliwanag ang mga mata nila pero lumapit ako kay keither.

"Sa bahay namin ng asawa ko namin, ni keither" walang ganang saad ko at tumingin kay keither ngumiti ito saakin.

"Pero ate?" Inis na saad ni chira sakin.

"Wag mokong tawaging ate di tayo magkapatid." Mariin na saad ko natigilan naman sya at napayuko.

"Ano bang nangyayare sayo anak, bumalik kana samin. Buhay si levi!" Sigaw ni mama. Kumabog ng malakas ang puso ko at napahigpit ang kapit ko kay kei,

"Then, good for him! He's alive!" I said and shrugged kahit ramdam ko ang kaba saking puso.

"Umuwi kana saatin, di mona kailangan si keither! Bumalik na si levi its time for the both of you." Saad ni mama at napaupo sa couch.

Nagkibit balikat ako at mas lalong dumikit kay kei, naramdaman ko naman na nakatitig si kei sakin hinihintay ang reaction ko pero wala akong maipakita.

"Do you think, i need him? Sa tingin nyo kaya lang ako nanatili dahil kailangan ko sya? I love him do you understand!" Matigas na saad ko. At tinignan sila nagtaas naman ng mukha si chira.