De dochter van De Grote Drie(griekse goden van percy jackson)

Is het jaloezie?

Percy's dag begon al goed *sarcasme*, Frank kwam als een bulldog keihard blaffend zijn kamer in rennen. Percy schrok zich dood en ging met Frank de bulldog mee naar het dek. Daar was een enorme zeeslang het schip aan het slopen. Percy kreunde en trok Doemtij maar weer. Hij sprintte samen met Frank als gorilla(Hades mag weten waarom) op het monster af. Hij haalde uit en stak zijn zwaard tot het gevest in het lijf van de zeeslang. Zonde eigenlijk, want het was een schitterend dier. Zijn majestueuze kop brulde triomfantelijk toen zijn sierlijke lichaam, bedekt met glanzende donkerblauwe schubben, de mast doorbrak. De wond die Percy het dier had toegebracht was al bijna weer gesloten en leek hem alleen maar kwaaier te maken. Gelukkig kwam de rest van de bemanning, inclusief een "MAAK 'M DOOD" schreeuwende coach Hedge, het dek op. Terwijl Frank weer in zichzelf was veranderd begon hij pijlen naar de kop van de zeeslang te schieten. Jason vloog door de lucht en prikte het monster zodra hij een opening zag, Percy deed hetzelfde en surfde zonder board over het water. Maar de winnende slag kwam van Amira, die op de mast was geklommen(degene die niet gebroken was natuurlijk) en een enorme, perfect getimede sprong richting de kop van het beest nam, en haar zwaard tot aan het gevest tussen zijn ogen had gestoken. Ze rende verder over de slangenkop en -lichaam terwijl ze het zwaard nog in zijn lichaam had. Ze vilde het hele beest gewoon in een beweging. Percy rilde en was tegelijkertijd enorm omder de indruk. Hij was trots dat Amira bijna in haar eentje een hele zeeslang had gevild, en dat ook nog op verassend sierlijke wijze. Haar haar waaide in haar gezicht terwijl ze met haar mooie lange benen over de slang rende. Haar ogen stonden verwilderd en er speelde een grijs om haar lippen. Toen ze stil stond stond ze recht voor de zon waardoor het leek alsof zíj degene was die licht uitstraalde. Wow, dacht Percy, hij liet zijn ogen over haar lichaam heen glijden en grijnsde.

Oh my gods, dacht hij verschrikt, wat ben ik aan het doen?! Ze is mijn zusje! Maar hij lette niet goed op en zag niet dat de zeeslang nog niet helemaal dood was. Met een laatste beweging van zijn staart sloeg hij Percy met een harde klap tegen zijn hoofd. Percy viel achterover het water in.

Gelukkig kan ik gewoon ademen dacht hij nog. Helaas, te vroeg gejuigd, want net voor hij zijn ogen sloot zag nog twee slangen, kleinere weliswaar maartoch, op zich af komen.

Toen werd alles zwart.

AN: hey iedereen die mijn verhaal leest! Thanx by the way. Sosoooo sorry dat ik zo enorm lang niet heb geupdated en sorry voor t korte hoofdstuk. T volgende word lang i promise! Ly

-mila