The King

Kabanata 48

Katarungan

I breathe so deep after another breathe. Sa mga oras na ito, inaaresto na nila si Klea. Wala ring klase ngayon dahil pinatigil ni Manuel.

He told me after that deep night na babalik na sya sa pagiging hari and he will be working with the counsel. And for me, maglalakbay ako sa palasyo when 1 AM arrives dahil magsisimula ang pandinig sa alas-tres.

I am currently eating with Ka Estoy and Hercules. Nakakunot ang noo ng dalawa habang pinagmamasdan ako. I smiled at them.

"Abala kayo ni Manuel nitong nakaraan,ah?!San na pala ang asawa mo at mukhang hindi ito nakasali sa pananghalian?"si Ka Estoy.

"May pupuntahan lang po iyon."I quickly answered.

I wonderes what will be their reaction if they found out Manuel's true identity... Si Hercules syempre... Isasama ko rin sya kung saan ako magtutungo.

Time flees fast na tanging namamalayan ko na lamang ay ang pagtigil ng pag-andar sa karwahe. Matagal-tagal ang paglalakbay ngunit hindi ko na iyon masyadong naalintana.

And as I stepped out from the carriage, chills enveloped in my head. Malayo pa man ang gate mula rito ngunit marami ng mga nilalang sa labas.

Mas marami pa kesa sa Cualgo. Juswa and Timo help me with my way. I am currently wearing atleast a formal attire for a barbaric girl. Isa akong nimpa pero itong kasuotan ang sinuot ko ngayon.

I just feel like it. How I wish I can be classified as a barbaric instead. Siguro, hindi ganito ang mangyayari... Ano naman kaya? At ang higit sa lahat, makikilala ko ba ang hari sa storyang ito?

Masikip ang dinadaanan namin dahil sa kapal ng mga nag-aabang na nilalang. At last, nakarating na din kami sa gate at hinarangan pa kami ng mga Neros.

"Hindi makakapasok hangga't wala pang pahintulot sa hari ang mga ordinaryong nilalang na katulad ninyo..."aning Neros na may malaking pangangatawan.

Tinanguan ko lamang ito nang agad na umagap ng salita si Juswa.

"Ngunit ang ordinaryong nilalang na ito ang syang magsasampa ng kaso laban sa Prinsesa ng Medibal."matapang na aniya.

Kanina lang umaga, nagpaalam ako sa pinuno at buong ka-tribu sa aking plano. Nagalit sa akin ang pinuno sapagkat masyado daw itong mapanganib at maari akong mapahamak. Pagbuntongan daw ako ng galit lalo na at makakapangyarihan ang binabangga ko.

I tried to explained to them several times until they understand my point at kahit natatakot silang sumang-ayon sa nais kong mangyari... They finally agreed.

I told them, I need to do this. Ani nila, ako daw ang pinakaunang ordinaryong nilalang na may lakas ng loob upang gawin itong mga bagay na ito. I told them, I am ready to face the consequences no matter what.

They just smiled at me bitterly.

Natameme ang mga Neros sa narinig nito. May sinabi pa ito sa kasamahan at nang humarap muli sa amin ay sinabing hintayin lang muna namin ang pagbabalik ng kasamahan nya upang ikumpirma ako.

After a minute of waiting bumalik na nga ang isang Neros at pinapasok na kami. Narinig ko pa ang ingay ng agad na pagsarado ng gate dahil may nagbabalak na pumasok na hindi namin kakilala. Narinig ko rin ang bulongan tungkol sa amin at kung bakit kami pinapasok, nagrereklamo pa ang ilan sa mga nilalang.

Hindi ko akalain na malaki pala talaga ang Cornelia. Maputi ang bawat sulok ng palasyo at ang dingding ay singputi ng buhok ni Manuel. Matingkad ang kulay at ang sa itaas ng dingding... May kisameng napapalibutan ng itim na usok. Hindi naman ito kita sa labas pero klarong-klaro ito mula sa loob.