RUHUMUN BELASI

Bölüm 1.

-'Dünya bu gece bizde kalsana kızım ya ne zamandır gelmiyorsun.'

-'Başka zaman gelsem pek keyfim yok bu sıralar.'

-'Bende ne zamandır onu sormak istiyordum. Neyin var Allah aşkına çok durgunsun bu sıralar.'

-'Sonra konuşuruz olur mu? Görüşürüz.'

Güneş tenimin her bir hücresini yakarken eve doğru yürümeye devam ettim. Ruh halimin berbat olduğunun farkındaydım. Hiç bir zaman uykuya düşkün birisi olmadım ama bu kadarı bünyeme zarardı. İstisnasız her günüm üç dört saatlik uykuyla geçiyordu. Kapıya geldiğimde anahtarla uğraşmamak için zili çaldım nasıl olsa annem izinliydi.

-'Hoş geldin canım.'

-'Hoş buldum annecim nasılsın?'

-'İyiyim güzelim sen nasılsın? Sınavın nasıl geçti?'

Final haftasıydı ve her gün girmem gereken bir sınav vardı. Neyse ki sona geldim ve yarın bitecekti, yani inşallah.Mühendis anne babanın inşaat mühendisi adayı kızlarıydım. Nasıl illet olduğunu okuyan bilir bu konuda daha fazla konuşmak istemiyorum. Annemi daha fazla bekletmemek adına cevap verdim.

-'Güzeldi yarın son bir sınavım kaldı şimdi biraz uyuyup sonra ona çalışırım.'

-'Tamam birtanem çok yorma kendini.'

Annemi öptükten sonra odama geçtim. Uykusuzluktan ölmek üzereydim ve hemen kendimi yatağa attım. En azından bir kaç saat uyku isteğiyle yastığım ve yorganımla aşk yaşamaya başladım. Günlerin getirdiği uykusuzlukla dalmam çok zor olmadı.

-'Dünya, Dünyam... Hadi seni bekliyorum. Hadi güzelim gel artık daha fazla bekletme beni.'

Günlerdir kulağıma dolan bu tanıdık ama bir o kadar bilmediğim ses yine beynimde yankılanıyordu. Her uyuduğumda rüyalarıma giren şu tepe mezarlık ve o mezar taşı yine rüyamdaydı. Deniz ACAR'ın mezartaşı. Yaklaşık bir aydır önemsemediğim ama asla peşimi bırakmayıp beni o mezarlığa çağıran ses yine buradaydı. Başlarda öylesine bir rüya olduğunu düşündüm ama sonra ciddi anlamda beni etkilediğini fark ettim ve yarınki sınavımdan sonra bu işi halletmeyi aklıma koydum. Evet doğru anladınız, yarın o mezarlığa gidip bu garip rüyalara bir son vermeyi kafama koymuştum.

-'Dünya duydun mu beni seni bekliyorum.'

-'Sen kimsin?'

-'Geldiğin zaman öğreneceksin güzelim ama beni daha fazla bekletme. Nerede olduğumu biliyorsun.'

Uyandım. O lanet boşluk hissiyle uyandım. Uyuyalı henüz bir saat anca olmuş ve ben bu rüya yüzünden bir aydır parça parça uykuyla idare etmeye çalışıyordum. Kafamdan bu düşünceleri atmak için hızlıca banyoya girdim. Önceliğim yarınki sınavımdı onu da atlattıktan sonra bu Deniz ACAR'ın peşine düşecektim. Ilık bir duş alıp banyodan çıktığım sırada annemin sesini duydum.

-'Dünya sofra hazır kızım babanda geldi hadi.'

-'Geliyorum.'

Hızlıca üzerimi giyindim ve odadan çıktım. Salona gidince hemen babama kocaman bir öpücük verdim ve sofraya oturdum. Kurt gibi açtım ve ne bulursam yemeye başladım.

-'Yavaş kızım adın gibi dünyaları yiyeceksin kıtlıktan mı çıktın.'

-'Komik misin Rüzgar iğrenç esprilerini al ve git lütfen.'

Sırıtıp yemeğini yemeye devam etti. Kim mi? Abim olacak o Rüzgar denen herif. İstediği zaman aşırı sinir bozucu olmasının yanında aslında oldukça tatlıdır kendisi ayrıca yeni mezun bir makine mühendisidir. Ne bu mühendislik takıntısı diyecekseniz eğer abimde bende küçüklüğümüzde de ilgiliymişiz. Bir de abim üzerinde belki annemi üniversite döneminde görmesi etken olmuş olabilir. Ben zaten neredeyse mühendislik fakültesinde doğmuşum o yüzden annem hep doğuştan mühendis der benim için.