Pursuing a Martinez | EACEL Series #1

Chapter 5

Pag lapag ko sa kaniyang  mga braso, timigil ang tugtog.

Bumagal ang ikot nang mundo kasabay ang pag bilis ng tibok nang puso ko.

Hinigpitan ko pa ang pag kapit sa kaniyang mga batok. Nag silbing alalay sa aking pagkakaayos nang tayo.

"S-salamat." nauutal kong bigkas.

"Yeah, you really should thank me." nabigla pa ako sa kaniyang kayabangan at agad siyang sinunggaban.

"Hoy kupido! Fyi, nag kataon lang na ikaw ang naka salo saakin! Wag kang feeler, para namang ginusto kong mahulog sayo!" nanlaki ang aking mata nang mag sink in saaking utak ang sinabi.

"So, nahulog ka talaga sakin?" tanong niya pa nang naka ngisi.

Nag tawanan ang mga tao na naroon kasama namin.

"Oo, n-nahulog ako s-sayo. Sinalo mo pa nga ako diba? Diba?" sa huling sinabi ay parang umaasa akong sasagot siya nang oo.

"Why do it felt like iba yubg sinasabi mong nahulog ka? Would you mind to enlighten me?" kuryusiyo niyang tanong.

"Sis ayos ka lan-" he cut Hazel off.

"O nahulog kana nga talaga?" tanong niya pa na parang naturuwa sa ginagawa.

"Argh! Bahala ka na nga diyan!" agad akong lumabas sa naturang kuwarto at agad ding sunundan ni Haze.

"Are you okay?" tanong niyang may halong pag aalala.

"Yes, im fin-"

"E iyang puso mo, okay lang din ba?" agad naman akong nanahimik sakaniyang tanong.

"Don't you dare deny it Achi. I can see it in your eyes. In love ka kay Eros. Period."

Sa gigil ay hindi ko na mapigilan ang sariling mapaamin.

"As if i have a freaking choice!  By the way why is he even full of himself?!" gigil kong tanong.

"Shh, lower your voice! Nasa loob sila nang pintuan na nasa likuran mo." saway niya pa sakin.

"Yeah, and nag rerehearse sila, kaya no biggie."

"Yeah right, but still you-" this time, im the one who cut her off.

"We should go downstairs, kukuha ako nang snacks tas tatambay nalang sa room ko." aya ko sakaniya habang nag lalakad.

"Er, you should go. Papanoorin ko sila." sabi nung nasa kalagitnaan na kami nang hallway.

"Kaibigan ba talaga kita?" tanong ko sakaniya.

"Yeah, whatever." sabi niya't tumakbo na papasok sa music room.

"I hate you!" pahabol ko pang sigaw. Nilingon naman niya ako't tinawanan.

Napa buntong hininga nalang ako't dumiretsyo na sa baba.

Naabutan ko si Nanay Lani na nag iimpake nang mga damit.

Tinanong ko siya "Nay? San po kayo pupunta?"

"Anak kasi, yung Tatay mo nag collapse daw sa trabaho, maaga akong uuwi ngayon at pupuntahan ko siya sa hospital." sabi ni Nanay na halos maiyak iyak na.

Kinuha ko ang aking wallet at kumuha nang ilang cash. "Nay, pasensya na po at 'yan lang amg maitutulong ko, di pa po kasi ako nakakapag withdra-"

Naputol ang sasabihin ko nang niyakap ako ni Nanay.

"Naku anak, malaking tulong na ito para saamin nang tatay mo. Sige na mauna na ako."

"Nay! Pahatid ko na po kayo kay Kuya." suhestiyon ko.