When I met you... [Niall Horan Fanfic - Dutch]

014

Emily POV

Ik liep hand in hand met Niall weer naar de auto toe, we hadden een leuke dag samen. ''Die Eline lijkt me aardig'' zei Niall en ik knikte hevig. ''Ze is ook erg aardig, ik heb haar echt gemist!'' zei ik terug en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. Echt heel toevallig dat ik haar op eens tegenkwam! We hebben onze nummers uitgewisseld en we zouden vanavond even gaan appen. Voordat ik het wist waren we al bij de auto en we stapten beiden in. Niall stopte de sleutel in het slot en deed zijn riem om, ik deed hetzelfde en nu konden we richting huis. ''Gaan we naar jouwn huis of naar de mijne?'' vroeg Niall. Ik keek op mijn mobiel en zag dat het al 5 uur was. ''Zullen we eerst naar mijn huis gaan?'' vroeg ik, en Niall knikte. ''Je weet de weg wel he?'' vroeg ik nog voor de zekerheid en Niall knikte weer. ''Je woont maar 5 minuten lopen van me af, en ik ben al een paar keer bij je thuis geweest dus maak je geen zorgen lieverd.'' zei hij. Ik knikte en ik staarde uit het raam. Het geluid van de radio hoorde ik zachtjes op de achtergrond, Niall hield mijn hand vast en ik keek naar het mooie uitzicht, de lucht was een klein beetje bewolkt, maar het is zomer dus de zon scheen nog wel. ''Waar denk je aan lieverd?'' zei Niall die mijn gedachten onderbrak. ''Niets bijzonders, ik kijk gewoon naar het mooie uitzicht.'' zei ik zachtjes en ik keek eventjes om naar Niall. Hij grinnekte en drukte een kus op mijn wang. ''We zijn er bijna trouwens, nog een paar minuten. Ik knikte en staarde weer naar buiten. Het liedje 'Thinking Out Loud' van Ed Sheeran, mijn favoriete zanger was op de radio en ik begon zachtjes mee te zingen.. Dit liedje is zo mooi! 

So honey now,
Take me into your loving arms..
Kiss me under the light of a thousand stars
Oh darling, place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
That maybe we found love, right where we are...

Ik zong het nummer mee totdat Niall me onderbrak. ''Je zingt echt mooi Emily!'' zei hij. Ik keek op en schudde mijn hoofd. ''Dat stelde niks voor Niall, sorry.'' zei ik terwijl mijn hoofd steeds roder werd. ''Nee Em, het klonk echt mooi.'' zei Niall terwijl hij knikte. Ik zuchtte zacht en moest blozen. ''Dankjewel Niall'' zei ik zachtjes terug, en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht.

De auto kwam tot stilstand en we stapten beiden uit. Zonder iets te zeggen liepen we hand in hand naar mijn voordeur en ik deed de deur van slot. We liepen naar binnen, en we hoorden gelijk voetstappen. ''Hee, jullie zijn er weer!'' zei mijn vader vrolijk. Ik knikte en kreeg een grote glimlach op mijn gezicht. Het is gewoon zo leuk om te zien als mijn vader vrolijk is.. Want dat is hij echt bijna nooit, om de dood van mijn moeder.. Maar als hij blij is, ben ik ook blij. Ik deed mijn schoenen uit en liep richting de keuken, samen met Niall. ''Ik maak pasta, wil je ook mee eten Niall?'' vroeg mijn vader terwijl hij bezig was met koken. ''Ja, lijkt me gezellig'' hoorde ik Niall verlegen zeggen en mijn vader gaf hem een glimlach. ''Oke, het is over ongeveer een half uurtje klaar, dus rond 6 uur kunnen we eten.'' zei mijn vader. Ik liep naar hem toe en gaf een kus op zijn wang. ''Bedankt pap'' zei ik zachtjes. ''Geen probleem''. Het is namelijk niet erg vaak zo dat mijn vader kookt, meestal moet ik koken maar als hij eten maakt is het meestal van dat magnetron-voedsel om zo te zeggen. Waarom zal hij eigenlijk op eens zo blij zijn? Zal het misschien aan hun korte 'vakantie' liggen? Of is er iets gebeurt waar ik niks van af weet?...      De vragen spookten door mijn hoofd, maar ik probeerde er niet zo veel over na te denken. 

-

Ik zit helemaal in mijn gedachten, terwijl ik op de bank lig samen met Niall. Ik zit tussen zijn benen en lig met mijn hoofd op zijn borst. Ik doe mijn ogen dicht en begin over van alles en nog wat na te denken...

Nog twee weekjes school om mijn opleiding af te ronden, en dan vakantie!! Ik ben er echt blij mee. Mijn wond is al bijna genezen, dus daar kreeg ik ook een paar weken vrij van maar ik heb mijn examen gelukkig al gehad. Niall is al helemaal klaar met zijn opleiding, maar die is ook ouder dan mij. (a/n: Niall is 19 in dit verhaal, en Emily 17. Voor de mensen die mijn verhaal niet volgen, dat ze dat dan even weten.)  

In de vakantie word ik 18 jaar en ga ik naar London.. Dat zijn een beetje mijn plannen voor de komende paar maanden.. Wacht! Ik moet nogsteeds besluiten wie ik meeneem naar London! Zal ik Niall meenemen? Of zal hij dat allemaal nog te snel vinden? Of Emma? Of Eline? Oh.. wacht is.. Ik ben vergeten Eline te appen! Ik schiet op eens omhoog en haal als een spast mijn mobiel van de tafel. "Babe wat is er? Ik schrok'' zei Niall zachtjes terwijl hij met zijn handen door mijn haar ging. Ik plaatste mezelf weer terug bij Niall en legde mijn hoofd weer op zijn borst. ''Sorry lieverd, ik bedacht me op eens dat ik Eline nog moet appen!'' zei ik terug. Ik hoorde Niall grinniken en hij speelde verder met mijn haar. 

Ik ontgrendelde mijn mobiel en stuurde Eline een berichtje. ''Heee, dit is Emilyy :)'' stuurde ik. Ik zag dat ze online was dus ik kreeg snel een antwoord terug. ''Heyy!! Hoe is het Em?'' vroeg ze. ''Goed! We moeten echt weer is afspreken, ik moet je veeeeel vertellen!'' stuurde ik weer terug. ''Hahah, ik jou ook!! Kan ik anders morgen langskomen? Ik weet nog wel waar je woont :)'' kreeg ik weer terug. Ze vertelde me vandaag dat ze weer in hetzelfde huis als vroeger woont nu, dus dat is 2 straten van mij vandaan. Ik ben blij dat ze weer terug is, ik heb haar echt gemist.. 

- - - - - - - - - - - - - - - -

hiiiiyaaaaaaa peeeepss, dit was hoofdstuk 14 alweer :c hope ya liked it lol

ik heb verder niks te vertellen ofzo, dussss

doeeeeeeixoxoxoxo

twitter: @chocohxran