LOVE, MY SAVIOR

CHAPTER 3

Wala akong makita, the place I'm in is so dark. Hindi ko alam kong nasaan ako.

"M-may tao ba dito?" Usal ko umaasang may makakarinig sa akin. Naglakad ako kung saan-saan. Hanggang sa nakita ko ang isang liwanag sa di kalayuan.

"Steffi." Rinig ko ang isang pamilyar na boses. Teka, boses iyon ng aking ina!

"M-mom?" Panay ang paglingon-lingon ko upang hanapin kong nasaan nanggaling ang boses.

"Where are you mom?"

"Steffi." Muling pagtawag niya sa akin. Galing ito sa likuran ko. Dahan-dahan akong lumingon at doon nakita ko ang aking ina. She's wearing white gown, nasaan ba talaga kami? At bakit lumiliwanag siya?

"Mom, I miss you." Lumapit ako sa kanya at niyakap siya nang mahigpit.

"Anak, magpakabait ka lagi ha?  Para akong napako sa  sinabi ng ina ko. Anong ibig niyang sabihin? "Don't give your dad any problems okay?"

"Wait mom, bumalik ka na sa atin please?" Unti-unti nang tumutulo ang mga luha ko ngayon. Nakayakap parin ako sa kanya.

"Take care of yourself baby, I love you so much."

Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. Nakita ko siyang unti-unti nang nawawala sa paningin ko. I tried to reach her pero hindi ko na nagawa.

"Mom!!!!" 

Fuck. A dream, again. Lagi ko nalang napapanaginipan si mom. Hays, I miss her so much. I look at my wristwatch, it's 4:05 in the afternoon. Babangon na ako, napasarap yata ang tulog ko.

Bumaba na ako sa aking kwarto at dumiretso sa sala. Bakit walang tao dito? Lumabas ako para hanapin si tita. Nandito pala siya sa garden. Wait, bakit may mga pulis dito?

"Ohh iha, gising kana pala." Lumingon sa akin si tita. "Halika dito."

Tumungo ako kung saan nakatayo sila tita at ang kausap niyang pulis.

"Hi tita. Bakit po may pulis dito?" Tanong ko sa kanya.

"Why didn't you tell me na hinoldup pala kayo?" She asked back.

"Ahh ehh..."

"Ayos lang, hindi ako galit." Usal ni tita. "Dito ka muna, baka may itatanong ang mga pulis sa iyo."

"Hi tita Martha." A guy in his white hood said. Ngayon ko lang siya napansin. "You didn't tell me that you have a beautiful niece."

Tss. Halatang halata sa porma ang pagiging chixboy eh. I snobbed at him.

Tita laughed. "Bakit? You like her?" What? Seriously tita?

"Hmmm, maybe." He grinned.

"Ako hindi." Sabat ko sa pag-uusap nila. Tumalikod ako at bumalik sa aking kwarto.

"Hey!" Napatigil ako sa sigaw ng lalaki. "Don't say too soon."

Asa siyang magugustuhan ko siya! Lumingon ako sa kanya at inirapan siya. Nagpatuloy na akong maglakad sa aking kwarto. Nakakawalang gana ang lalaking iyon.

Tumambay nalang muna ako sa terrace at doon nagpahangin. It's been thirty minutes but the police officers are still here, isali mo pa iyong mokong na nakausap ko kanina. Lagi niya akong tinitignan dito at kinikindatan pa ako, like ew. Sino kaya siya at bakit nag tita siya kay tita Martha.

"Iha, Steffi?" Gulat na gulat ako kay tita na nasa likuran ko na ngayon.

"Tita naman eh." Usal ko. "Magkakaroon ako ng sakit sa puso sa iyo eh"

Tumawa lamang siya. "May ibibigay pala ako sa iyo." May kinuha ito sa bulsa, my necklace and my wallet! Paanong napunta to sa kanya?

"These are yours right?" Tanong niya.

"Yes tita. Pero paano ito napunta sayo?"

"Kanina, habang natutulog ka, may nagdoorbell. Yaya opened the gate but she saw nothing, only these two things. She gave it to me, so I checked it and I saw your name inside the wallet."

"So wala kayong nakita kung sino ang naglagay nito diyan sa gate? Eh ito po kasi yung naholdup sa akin."

She shook her head. "At isa pa, yung nangholdup daw sayo, naabutan ng mga pulis na walang malay."

What? Paano eh yung huling nakita namin ay bugbug na bugbug yung lalaki. Siguro may tumulong sa kanya.

"Yung lalaki? Nandun pa rin po ba tita?"

"Who? Yung isa sa mga hold uppers? Nasa prisento na silang tatlo."

I am not pertaining to those three. "Ilan po ba ang nakita ng mga pulis doon?

"Silang tatlo lang, wala ng ibang tao."

Oh so ganun, wala na doon yung lalaking tumulong sa akin. Hays, hindi pa naman ako nakapagpasalamat sa kanya.

Tumango nalang ako kay tita. "Salamat nga pala dito tita."

Pagkatapos nun ay bumalik na si tita sa baba. Dapat pa kasi niyang asikasuhin ang mga police. Naiwan nalang ako ditong mag-isa sa kwarto ko.

Bababa nalang ako, nagsisimula na akong mabagot dito eh. Magbibihis muna ako, my clothes make me feel uncomfortable. Hinubad ko na ang pang-itaas ko para palitan.

"What a nice body." Biglang may nagsalita kaya agad kong ibinalik ang pang itaas na damit ko. I turned my gaze to where the voice is coming and I saw him! Ang lalaking kausap ko kanina na ngayo'y nakatayo malapit sa pintuan ng kwarto ko. Shit!

"Ang bastos mo!" I quickly come near him and give him a very strong slap.

"Ouch!" Hinawakan niya ang pisngi niya. "How dare you---"

Hindi na siya natapos sa pagsasalita nang sinampal ko ulit siya.

"Bakit ka nandito? At nambuso ka pa ha!"

"It isn't my fault! Pinatawag ka sa akin ni tita. At nakabukas itong pinto mo, so talagang makikita ko kung maghuhubad ka diyan."

Napatigil ako sa sinabi niya. Ito naman kasing si tita eh, hindi nilock yung pinto. Hays. Inirapan ko nalang siya

"Bababa ako, magbibihis lang ako." I slam the door forcefully. Nilock ko ito para siguraduhing hindi niya ito mabubuksan. Nagbihis agad ako para makababa na.

Pagbukas ko ng pinto ay nandun parin siya. "Oh? Bakit hindi ka umuna?"

"I'm waiting for you." Then he wink at me. Tss. "I'm Augustine."

He extended his hand.

"And then what?" Inirapan ko siya at nagpatuloy sa pagbaba. Narinig ko pa siyang nagmura. Bahala siya. Tsee.

"Ohh nandiyan na pala kayo." Sabi ni tita nang makita niya kami. Kasama pa rin niya ang isang police officer. "I invited them to join us for dinner, iha."

I just nodded at her. Pumwesto na ako sa hapagkainan.

"He's Alejandro Villaruel. Siya ang Senior Inspector dito sa atin." He pointed the guy beside him. "And that's Augustine, his son." Itinuro niya naman ngayon ang lalaking nasa gilid ko. What? Bakit dito siya pumwesto? Arrggh, honestly, I don't like his presence, nakakawalang gana.

"Ohh sige kumain na kayo." Sabi ni tita.

Nagsimula na kaming kumain. Napakadaldal pala nitong mag-ama na ito, laging nakikipag-usap kay tita. Hindi ko na sila pinansin. Patuloy ako sa pagkain.

"Sana mabilaukan ka diyan." Augustine whispered at me.

Nagpukol ako ng masamang tingin sa kanya. He just laugh at me. Duh, whatever.

Umalis ako sa hapagkainan at nagtungo sa garden. Magpapahangin muna ako.

The sun is setting, but the air, it still give me chill as I inhale it. Ang sarap palang tumambay dito. Halos makalimutan kong hinold up pala ako kanina.

I smiled.

Bumalik ako sa kwarto ko para  kunin ang diary ko. I'll write what happened to me here.

Since I was living in Manila, fear is always in my heart. But now, as I'm living here, a new place, I'll  do my best to change myself, for the better. I'll make my fear fade away. New place, new me!