İKİ AŞIK

Taşınma / 2

3 yıl sonra ...

"Baba! Dur gitme. Sana birşey söylemek istiyorum."

"söyle aslanım."

"seni çok ama çok seviyorum bunu bil tamam mı?"

"tamam yakışıklı oğlum kızım. Lütfen anneni üzme dediklerini yap. Yeterki siz mutlu olun."

dedi babam ve aniden kendimi bir zindanda buldum. Ellerim ve ayaklarım bağlıydı. Bağırdım. İşte bu benim en büyük korkumdu. Bir yerde,karanlıkta,yanlız kalmak. Hayat beni korkularımla yüzleştiriyordu. Ve aniden karşımda kafası kopuk bir adam,kafasını bir o yana bir bu yana sallayarak bana geliyordu. Yaklaştıkça anladım, bu benim babamdı!

  "Aaaaa" diye bağırarak uyandım. Olanları hatırladım, anneme anlattım. Annemde üzülmüştü. Çünkü benim babam,trafik kazasında kafa kopması sonucu hayatını kaybetmişti...

  Kahvaltımı yaptıktan sonra annem bir fikirde bulundu.

"canım oğlum, şöyle bir şey düşünüyorum. İkimizde bu anılardan bıktık,usandık. Çok üzülüyoruz. Artık yeni bir eve taşınmanın tam vakti. Hem babanın tazminatından kalan paradan da alırız kendimize güzel bir villa tutarız. Ne dersin?"

  Aslında içimden pek evet demek gelmedi fakat babamın rüyamda dediği şeyi hatırladım. Tamam dedim.

  Bir kasabada villa seçtik ve uçak biletimizi aldık. Gitmeden yarım saat önce yatak odasına girdim. Babamın resimlerini öpüp koklamaya başladım. Anneannemler buraya taşınacaktı. O yüzden kendimize yeni eşyalar alacaktık. Onlar ise bizim eski olan eşyalarımızla geçinecekti.

Bunları düşünürken annemin sesini duydum.

"Batuhan, oğlum hadi, geç kalacağız!"

"Tamam anneciğim geliyorum" merdivenlerden inmeye koyuldum. Aşağı indiğimde annem bavullarıyla eşyalara son kez bakıyordu.

Artık gitme vakti gelmişti. Annem kapıyı açtı ve ardından çıkıp kapıyı kitledi. Gelen taksiye binip havaalanına doğru yol aldık. Bu sırada vazgeçilmezim olan Duman - Her Şeyi Yak dinliyordum...