Uçaktan İnince ...
Uçaktan indiğimizde çok heyecanlıydım çünkü Ayşenur'u görecektim. Ama o beni sevmeyebilirdi. Neyden bahsediyordum ben ya? Sadece arkadaş olacaktık. Ar-ka-daş üç hece, yedi harf, üç sesli, dört sessiz harf. Ama beni neden takip ettiki? Acaba beğenmiş miydi? Hadi inşallah. Markete girdik.Tam olarak düşünürken başımda bir acı hissetim. Elektrik trafosuna çarpmıştım kızarmıştım! Yere düşecektim ki, birisinin kollarında buldum kendimi. Ayağa kalktım ve arkamı döndüğümde şaşkınlıktan ölüyordum! Bu güzelmi Güzel Ayşenur'du. Gözlerim aşağı doğru kayınca fark ettim. Ayşenur'un gerçekten çok ama çok güzeldi! Heyecandan bayılacak gibiydim!
"Teşekkürler beni tuttuğun için." "Rica ederim ne demek. Bir şey soracağım. Senin adın Batuhan mı acaba?" Aha! Tanıdı. "Iı şey, evet. Siz de Ayşenur hanım olmalısınız. Instagram'dan." Bir de takılmasaydım profiline. "Aynen öyle Batuhan Bey. Yeni taşınmış sanırım. (?)" "Evet yeni taşındık." "Bir kaç arkadaşım var sizi tanıyor sanırım." "Kim onlar?" "Su ve Burak, onlar da bu kasabadan." Yok artık! Onlar benim çocukluk arkadaşımdı!
"Onlar benim çocukluk arkadaşım! Uzun zamandır görmemiştim. Görebilir miyim nerede yaşıyorlar?" İçimi birden heyecan kapladı. "Tabii, Burak şu mavi boyalı evde, Su ise gül desenli evde. Eşlik edebilir miyim?" "Tabii ki."
Dedim ve Burak'ın evine doğru yürümeye koyulduk.Kapıyı çaldık ve yaklaşık yarım dakika bekledikten sonra kapıyı Gülay teyze açtı. Gülay teyze Burak'ın annesi oluyor. Kendisi çok tatlı bir kadındır. Gülay teyze Ayşenur'a gülümsedi fakat bana soran gözlerle çalışıyor. Ben "Benim Gülay teyze, Batuhan!" Kadının yüzünü koskocaman bir gülümseme kapladı. "Aa oğlum merhaba! Siz de mi buraya taşındınız?" Ben de olayı, babamı kaybettiğimi falan anlattım. Sonra bizi içeri davet etti.
"Su da burada kızım, biliyor musun? Ben şimdi hatırladım, üçünüz birden ne güzel oyunlar oynardınız. anları. Burak çok komik bir insandır. Kendisini çok severdim, hep birbirimize kanka derdik.
"Evet Gülay teyze, bunun Su'yun da burada olduğunu. Burak nerede bu arada, onu görmeye başladım ben de." Burak'ı görmeye geldiğimi nasıl unuttum ben ya! "Sahi, ben de onu çağırmayı unutmuşum, Ay Gülay ay. Buraaak! Bak kim geldi. Kendisini bilgisayar oyunlarını çok sever, hatta Ayşenur, Su, Burak beraber oynarlar." Ben hafif gülümsediğim sırada merdivenlerden inme sesi duyuldu, gelen Burak'tı!
Koşup ona sarılmaya gittim fakat o bana bekliyordu. "Pardon?" dedi fısıldayarak. Ben de "tanımadın mı beni, benim Batuhan!" Dedim gülerek. Jeton düşmüş olacak ki, bana sarıldı. Çok değişmişti. "Dilim tutuldu laan! Buse, kanka naber?" Demiştim boyutu, biz kankaydık. "İyidir senden? Görüşmeyeli çok değişmişsin kanka." Dediğim sırada cebim titredi. Arayan annemdi.
"Alo efen-"
"Oğlum neredesin sen, perişan oldum seni aramaktan, gel yanıma hemen!"
"Anne çaprazındaki mavi boyalı eve gir. Çok şaşıracaksın."
"Oğlum yanıma ge-"
"Anne yanıma gel dedim!" Ve çağrıyı kapattım.
Burak "Sahi Kemal amca nerede? Onu da görsem çok sevinirim." Dedi. Ben de sessizce ve yıkılmış bir şekilde "O ... o ... o Babam vefat etti."
"Ne? Gerçekten mi? Çok üzüldüm başın sağolsun da, sen bana niye bunu haber vermedin?" "Ya biliyorsun, üzgündüm." "Kızım beş yıldır mı üzgündün. Söyleseydin teselli ederdim kanka ya." Bu arada Ayşenur konuştu "Başın sağolsun Batuhan." Teşekkür ettim ve kapı çaldı. Gelen annemdi. Annem Gülay teyzeyi anında tanımıştı.Burak'a sarıldı. Konuşup dertleştikten sonra Sulara gittik. Ayşenur'la tanıştırdım. "Merhaba kızım." Dedi sıcakkanlılıkla annem. Ayşenur da karşılık verdi ve Suların kapılarını çaldık. Su kapıyı açtı. O beni tanımıştı ve kocaman sarıldı bana. Sonra annesi geldi, Su'yun annesi de Oya teyzeydi. Onlarla da dertleştik ve ayrılıp gider gittik. Ayşenur ayrılırken "Görüşürüz Batuhan! Tanıştığıma memnun oldum." dedi ve ayrıldı.
Eşyalar hazır durdu çünkü, hazır eşyalı aldıtık. Eve iyice alış verişten sonra, yakındaki bir kafede, Ayşenur Burak ve Su ile buluştuk. Ayşenur bana fazla yakın davranıyordu. E tabii ben de onu karşılıksız bırakmamıştım. Klasik Batuhan. Havadan sudan konuştuktan sonra garson geldi ve içeklerimizi getirdi. Ben Çikolatalı MilkShake istemiştim. Favorimdi. Çünkü babamla hep bir kafeye gittiğimizde, hep bunu içerdim.
Buluşma bittiğinde Ayşenur ile kaynaşmıştık. Sanırım aşık oluyordum. Evet, hem de beni sevmeyecek bir kıza.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ AŞIK
Novela JuvenilBabam öldüğünde henüz 14 yaşındaydım. Babamın ölümünün etkisiyle çok büyük bir depresyondaydım. Annem, babamın anıları olduğu evden uzaklaşıp, ferah bir kasabaya taşınmamızı söyledi. Kabul ettim çünkü, bu bana da iyi gelecekti. İyi ki kabul etmişim...