KUMSAL

Afet.

     Uzun zamandır üzerinde çalıştığım bir hikaye. Umarım beğenirsiniz. Biraz acemiyim. Bi kusurum olursa affola :)

 Afet, Kumsal'ın yani ana karakterimizin annesidir.
Adana'da sıradan ve her zaman olduğu gibi sıcak bir gündü. Okumayı ve okulu seven nadir öğrencilerden birisi olan Afet okuldan eve döndü. Evde bir telaş vardı. Ev derken, öyle ufak bir yerden bahsetmiyorum. Adana Çukurova aşiret ağası ve ailesinin yaşadığı bir konaktan bahsediyorum. Neyse biz devam edelim. Afet eve geldiğinde bir telaş vardı. sanki babası bir şey söyleyecek gibi. Afet babasına uzun uzun bakarken Babası Afet'e döndü " Güzel kızım, geç otur şöyle." Sanki bir şey açıklayacak gibiydi. Afet ve babası yavaşça sedire oturdu. Babası lafa başladı.
" Bak gızım. Biliyosun ki diğer aşiretle yıllardır süre gelen bir gagamız var. Bu anlaşmazlığı bitirmek için senin o aşiretin ağasıyla evlenmen lazım. Yoksa ortalık kan gölüne döner."
     Afet bu sözlerden sonra yıkılır. Daha 16 yaşında. Evlilik ne demekti ki ? Afet ne anlardı evlilikten ? Kendisi çocuk yaşta iken kardeşi gibi gözüken çocukları mı olacak ? Saçma bir aşiret kavgası yüzünden gençliğini mi yakacaktı ? Babasına döner ve şöyle der

- Baba senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu ? Ben daha çocuğum. 16 yaşındayım. Okulum ne olacak ? Hayallerim ne olacak ? Ben doktor olmak istiyorum. Saçma bir aşiret davası yüzünden gençliğimi yakmak istemiyorum !
Bu sözlerden sonra babası sinirlenir. Afet ilk defa Mehmet Ağaya -babasına- karşı çıkmıştı.

- Afet konuşmana dikkat et. Karşında Çukurova aşireti Mehmet Ağa duruyor. Gardaşlarınla ve ahilerinle gonuştuk. Evleneceksin. Yoksa bu aşirette kimse sağ galmaz. Ona göre.
  Afet ağlamaya başlar ve babasına yalvarır

-Baba, lütfen yakma gençliğimi. Baba nolursun bırak beni. Ben daha çocuğum evlenmek istemiyorum. Okumak istiyorum.
  Mehmet ağa sinirlenir ve kızının yalvarışlarını duymamak için düğün gününe kadar Afet'i kolundan sürükleyerek odaya götürür ve odasına kilitler. Bu sırada Afet babasının koluna sarılır. Baba lütfen yapma, nolursun bırak beni. Okumak istiyorum.
  Afet'in annesi engel olmaya çalışır. Ama ne fayda. Mehmet ağa çoktan kafasına koymuştu. Afet çığlık atar ve son çığlığı şu,
   -Baba, aç kapıyı babaaa, babaaaaa...
Kimsenin elinden bir şey gelmez. Zaten kardeşleri de Afet'i önemsemez. Annesi hariç. Ama onun da elinden hiçbir şey gelmez.
Peki Afet ne yapacaktı ?

  Eveeet, ilk bölümün sonuna geldiniz. Umarım beğenmişsinizdir. Bakalım hikayenin devamında neler olacak ? Sizce Afet ne yapacak ?