Çakma Evlilik

bölüm 7: LANET DÜĞÜN GÜNÜ !

Zorlanarak Alperin kucağında omzunun üzerinden başımı  uzatarak  bize seslenen ve arkamızdan koşan Poyraza baktım . Şu anda bulunduğum konum oldukça rahat olmasına rağmen kalbim için aynı şeyi söyleyemeyeceğim . Teyzem hasta ve bizim evlenmemizi bekliyor bütün basın dünyası gazeteciler kameramanlar düğün mekanında ben ise olmam gereken yerden git gide Alperin kucağında uzaklaşıyorum . Poyraza bakmayı kesip hızla Alpere döndüm .

'Bırak beni Alper ne yaptığını zannediyorsun hemen beni yere indir '

 sanki beni  duymuyormuş gibi koşmaya devam ediyordu tabi Poyraz da peşimizden... Onu peşimden koşturmak her ne kadar güzel olsada   böyle olacağını hiç düşünmemiştim kahretsin .                    sinirle bağırmaya başladım  hem sırtını yumrukluyor hem bağırıyordum yoldan geçenlerin dikkatini çekiyorduk

' bırak beni Alper Lütfen yalvarırım evlenmem gerek hem bu gerçek bir evlilik olmayacak bırak artık Teyzem için yapmalıyım eğer birazcık beni seviyorsan beni bırakırsın yoksa yemin ediyorum ömrüm boyunca asla yüzüne bile bakmam '

Sonunda sözlerim tesir etmiş olmalı ki yavaşladı ve bir süre sonra da durdu uzun bacakları koşmasını kolaylaştırıyordu ki Poyrazı epeyce geride bırakmıştı . Beni yavaşça yere bıraktı nefes nefeseydi gözlerinden kırgınlık akıyordu. Benim iyiliğim için yaptığını da biliyordum ama bu yaptığı oldukça saçmaydı ve hırsımı alamadan bağırmaya başladım . ne söylediğimi bilmiyordum sadece bağırıyordum ki en sonunda elini ağzıma kapattı

 ' yeter artık  Alya bu kadar yeter üzgünüm o herifle evlenmene göz yumamadım o seni üzer Alya şimdiden böyleyse kim bilir evlenince neler olacak ama sırf sen istiyorsun diye seni bıraktım lütfen artık üstüme gelme  '

 gözleri dolmuştu bana değer verdiğini biliyordum ama bu kadarını tahmin etmemiştim

' üzgünüm diye fısıldadım ona sarılarak '

 ' her zaman yanında olacağım Alya seni üzmesine izin vermeyeceğim asla söz veriyorum seni üzemeyecek '  

söyledikleri gözlerimin dolmasına neden oldu ona dahada sıkıca sarıldım tam teşekkür edecektim ki  sözümü bitirmeme izin vermeden Alperin yere serilmesi bir oldu . Dudağı patlamıştı bunu yapan tahmin ettiğim gibi Poyrazdı .

' pislik herif napıyorsun sen ha ' her kelimesinin arasında nefes almıştı poyraz oldukça yorulmuş ve sinirlenmişti sinirlendiği boynundaki damarların ortaya çıkışından  oldukça belli oluyordu.

 Alper beklemeden aldığı yumruk darbesiyle yere serilmişti hızla kalkıp poyraza bir yumruk attı .

 '' eğer bu kızı üzersen sen asıl o zaman gör neler yapabileceklerimi ''

'' ne yaparmışsın ha alıp onu kaçırırmısın ne yaparsan yap çok mu umrumda zannediyorsun sadece annem için buradayım yoksa ikinizde gram umrumda değilsiniz ''

Haklıydı her ne kadar benim için acı olan cümleler dökülsede  dudaklarından haklıydı ve haklı olmasından nefret ettiğimi bir kez daha farkettim . gözlerimde oluşan kırgınlığı Alper farketmiş olacakki Poyraza laf yetiştirmek yerine yanıma geliyordu ki .

Poyraz ondan önce gelip kolumu tuttu ' yürü gidiyoruz herkes beni bekliyor '  cevabımı beklemeden beni sürüklemeye başladığında kolumu kolundan çekip Alper in  yanına gidip gözlerinin içine bakarak  konuşmaya başladım

- sen git istersen dinlen biraz ben seni ararım zaten sen düğünleri hiç sevmezsin dedim son cümlede ikimizde gülümsedik .

  Poyrazın öksürmesiyle yanına gittim Alper de arkamızdan bi süre baktıktan sonra gitti.