{အခန္းထဲ၌}
" Siwat သား... မင္းေတာ္တယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ
ဆက္သြား။ ဒီေကာင္ေလးက အရင္ကတည္းက
သူ႔အေဖ ေသြးနဲ႔ေခၽြးနဲ႔တည္ေထာင္ထားတဲ့ကုမၸဏီဆိုေတာ့ဘယ္သူနဲ႔မွ
ပူးေပါင္းတာမဟုတ္ဘူး။
အခု သားကိုခ်စ္လို႔သာ အေဖတို႔ ကုမၸဏီ နဲ႔ ပူးေပါင္း လာတာ။ အဲ့တာေၾကာင့္သားကပဲ ခဏသည္းခံဦးေနာ္။ အေဖတို႔က ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း သူတို႔ထက္ ပိုသာ မွ ျဖစ္မယ္။
အကုန္အဆင္ေျပတဲ့ေန႔က်ရင္ ဒီလို
ဟန္ေဆာင္ခ်စ္ျပရတာေရာ၊ ဒီေကာင္ေလးကိုေရာမလိုေတာ့ပါဘူးကြာ။
အဲ့က် ငါ့ သား ႀကိဳက္တာသာလုပ္ေတာ့
ဟုတ္ၿပီလား။ အခုေတာ့ မခ်စ္ေသာ္လည္း
ေအာင့္ကာနမ္းဆိုတဲ့စကားပုံလိုေပါ့ကြာ။
ဟားဟားဟား"
" Krab အေဖ့ကို စိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး။ "
" ေအးေအး ဒါဆိုအေဖလည္း အစည္းအေဝးတစ္ခု ခဏေနလုပ္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့
ျပန္ေတာ့မယ္"
" Krab " Siwat ကအေဖျဖစ္သူကို လိုက္ပို႔ေတာ့မယ္လုပ္တဲ့အခါ တံခါးဝမွာ သူတို႔ကို မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ Gunကို ျမင္လိုက္ရတာ
ေၾကာင့္အရမ္းလန႔္သြားမိတယ္။
" P'Gun!!!!!!! "
Siwat ေခၚေနေသာ္လည္း Gun က ေနရာကေန ထြက္ေျပးသြားၿပီျဖစ္တယ္။
---------------
" P'Gun !!!"
Siwat လည္း အေနာက္ကေနဆက္တိုက္ Gun ရဲ့နာမည္ကိုေခၚကာ လိုက္ေနၿပီး
ခဏအၾကာမွာေတာ့ Gun ကို မွီသြားတယ္။
ဝန္ထမ္းေတြဝိုင္းၾကည့္ေနတာလည္း
သူဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ဘူး။
Gun ရဲ့လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆြဲကိုင္လိုက္ကာ
လူသူရွင္းတဲ့ အေရးေပၚေလွကားနားကို ဆြဲေခၚ
လာခဲ့တယ္။
Gun ကေတာ့ Siwat ကို
ၾကည့္လည္း မၾကည့္သလို
ဘာစကားမွလည္းမေျပာဘဲ
ေခါင္းပဲငုံ႔ထားေနတယ္။
ေခါင္းငုံ႔ထားေပမယ့္လည္း မ်က္ရည္ေတြ
က်ေနတာကိုေတာ့ ဖုံးကြယ္ထားလို႔မရခဲ့ပါဘူး။
"P'Gun .....ကၽြန္....ကၽြန္ေတာ္.......အယ္....
ကၽြန္ေတာ္.... ေျပာတာေလး
နာေထာင္ေပးပါ...."
Gun က ဘာမွျပန္မတုံ႔ျပန္ပဲ ထြက္သြားဖို႔ လုပ္ေသာ္လည္း Siwat က ထပ္ၿပီး ထြက္သြားလို႔
မရေအာင္ လက္ကိုအတင္းဆြဲကိုင္ထားလိုက္တယ္။
