Chapter 17

18 16 0
                                    

Jea's PoV

Tama nga sila sa una na lang pala tayo mahalaga.

"Aughh don't mind it Jea. That's not true! Whether you have a mask or nothing is important to me. " ang luha ko ay malailog sa pag-agos at hindi ko ito mapigilan dahil sa sakit na aking nararamdaman.

"Salamat Dixie pero di ko alam kung anong gagawin ko." Sabi ko at hinawakan niya ako sa balikat.

Bigla akong may naririnig na ingay sa may bintana ko. Agad ko naman itong tiningnan.

"Echo Clark?" Tanong ko at tumingin naman ito.

"Oh amm sorry to disturb your day Jea. I would have to talk to you if it's okay. "He says and I admit it.

Di niya ba alam na may terrace dito. HAHAHA sa bintana talaga.

"What are we gonna talk about Echo? ”I asked and he sighed.

"Hmm it's all about Hurricane." ang luha niya ay malailog sa pag-agos at hindi ko ito mapigilan dahil sa sakit na kaniyang nararamdaman.

"Wait Hurricane? Do you love her?" I asked and he nodded me.

"We are all the same as needing a cheer up today. ”I said.

"Wait are you broken too?" He asked.

"Sadly but yes. I like him but he doesn't like me. "I said and he hold on to my shoulder.

"Who is that boy?" He asked.

"Not for now Clark. Hindi na importante kung sino siya." Sabi ko at nagpamalas ito ng ngiti.

"Hey come with me." Pag-aayaya nito at nagdadalawang isip ako kung sasama ba ako o hindi.

"Amm okay but where are we going?" I asked.

"It's a secret. Just close your eyes and hold tightly." He said.

"Just wait a little while." He said. Grabe saan niya kaya ako dinala.

"You can look up. " He said. At wow! Ang ganda!

"Wow! Wonderful! " Sabi ko.

"Yeah that's the point.." Malumanay na sinabi niya.

"What do you mean by Clark?" Tanong ko at napatulala ito.

"Sorry.." Sabi ko.

"For what reason? That's not your fault.." Sabi niya.

"A-Ah I mean. Sorry dahil tinanong ko pa sa'yo yun. " Sabi ko at niyakap niya ako ng biglaan. Mata na puno ng lungkot, bibig na kasing lalim ng gabi.

"Thanks for comforting me Jea. I always trust in you." Sabi niya.

"I just want to tell to you that-" Itutuloy ko na sana pero biglang sumipot si Dixie sa likod ni Clark at nagpapahiwatig na huwag kong sabihin ang totoo.

"That.. That.. That your bracelet is lightening! You better hide out now!" Sabi ko..

"Yeah your right. We should go now." Sabi niya at iniuwi na niya ako.

"Amm Echo Clark.. Thanks for comforting me. I always trust you too. Just call me when you have a problem." Sabi ko at kumaway ito.

"Thank you Jea. I'm lucky that I have you as my great true friend." Sabi niya at umalis na siya.

"Wow! Ngayon ko lang nakita na malungkot si Echo Clark. Sa tingin ko kailangan mo siyang kausapin bilang si Hurricane." Sabi ni Dixie.

"I hope so.. Wait bakit mo ba ako pinigilan kanina na sabihin ang totoo?" Tanong ko kay Dixie.

DEAR MY PARALLEL SELF✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon