MILKTEA

14 3 0
                                    

Alas siyete y media palang ng umaga nung makarating ako sa school. Mayroon pang tatlongpung minutong natitira bago mag-umpisa ang unang subject ko. Napag-desisyunan ko nalang munang pumunta sa University Library kaysa sa maghinintay sa loob ng silid na ako lang mag-isa.

I had asked some students where I can found the University Library. And I took two minutes before I find and been there. Kaunti palang ang mga estudyanteng nandito kaya agad din akong pumasok at naghanap ng mauupuan. Agad ko rin namang inilapag ang bag ko para humanap ng pang-edukasyunal na libro nung makahanap ako ng comfortable spot. Sana ganito lang kakunti ang pumunta dito para at least hindi ako mailang sa sobrang dami ng tao.

There are a lot of books that are in store here. And it is arranged based on their distinction. Some of the books are limited edition and are expensive. Ikaw nalang mahihiya na hawakan sila dahil sa sobrang linis nito. I am sure that the library consultant and assistants are very meticulous with arranging and cleaning these every day.

I only got one book on the shelves. This book is about literary writing. Like, ways on how to write such. And it really suits for me since I'm fond of writing stories and poems. Manipis lang naman ang book na 'to, kaya sigurado akong matatapos ko kaagad ito bago mag alas-otso.

Ilalapag ko na sana ang librong babasahin ko sa lamesa nung matanaw ko si Gil na limang metro lang ang layo sa pwesto ko. Hindi ko siya nakita kanina, so baka kakarating lang din niya. He is in complete uniform and with his varsity friends. I'm sure kasi sila rin ang nakita ko kahapon sa gymnasium. Nasa likod ko lang sila kaya hindi niya ako nakita. So I start reading.

Agad ko ring ibinalik ng dahan-dahan ang librong kakatapos ko lang basahin. I should be careful kasi ayokong pagalitan. O kaya ang mas malala pa ay baka hindi na ako papasukin kung sakaling may masira akong libro.

"What the fuck!", mahinang sambit ko nung nalaman kong alas-otso na pala. Kaya agad ko ring kinuha ang gamit ko at sabay labas sa loob ng library. Sabay takbo sa building para sa first subject ko.

"Good morning, maam. Sorry, I'm late", I hyperventilately said when I reached the room for my first subject. I'm late for one minute. Shit. This school is strict. So are the professors. Kaya agad din akong naglakad sa gitna at pumunta sa likod para maupo. They must be judging me now. And I don't care.

Ilalapag ko na sana ang gamit ko nang biglang magsalita si Mrs. Agaton. Oh diba apelyido palang halatang nakakatakot na. Kaya agad ko rin siyang hinarap.

" Where have you been, Mr. Santiago?", she said in composed pace.

" Sorry, maam. Pumunta kasi-"

"Explain it in English", garalgal niya.

" I have been in the library for a couple of minutes.", tipid na pagpapaliwanag ko. Well, where have you been lang naman ang tanong niya.

"Okay, sit down. I will be giving you demerit tomorrow , if you are still late for this subject. Is that clear? .", she monotonously said.

"Okay po, maam", saad ko. As if naman may class schedule kami bukas sa kanya.

" I mean- next meeting", pagtatama niya.

--

Mag aalas dose na nung matapos ang second subject ko. Kaya agad din akong pumunta sa cafeteria para maglunch.

I AM ONLY ME WHEN I AM WITH YOU (BxB) Where stories live. Discover now