Unexpected Love (Love Series #1)

14

Hannah's POV

"I heard three days kang hindi pumasok sa school." pagsisimula ko.

"Luh, stalker? Paano mo nalaman?" gulat niyang tanong sakin habang kumakain kami dito sa room ko ng dinner.

"Feeling, Magui dm me on ig, she's so scary," I said and showed him our convo.

From @Magui:
We already expected this to happen kasi we know that u like someone else and it's not your fault that he likes u.

From @Magui:
Nakakatangina lang kasi gago tong kaibigan namin napaka bobo ayaw pumasok 3 days na. Feeling ata niya si Einstein ampota.

From @Magui:
Hindi ko sinasabing gustuhin mo siya. Ang sakin lang tapusin niyo ng maayos.

From @Magui:
Uso pasus mga bobo!

To @Magui:
pasus?

From @Magui:
Usap hehe

"Ulol talaga yan! Pagpasensiyahan mo na ganyan talaga yan." umiling uling pa siya habang binabalik sakin yung phone ko.

"Sinong kaibigan pala yung nakilala mo kanina?" tanong niya habang abala sa panonood ng netflix.

"Dianne ata name, I don't know, I find her comfortable and also I realize baka maling mga tao lang yung nakasama ko sa buhay kaya pakiramdam ko lagi akong iniiwan."

"Tama 'yan, hindi ka iiwan ng tamang tao, kaya tignan mo'ko hindi kita iiwan." natatawa niyang sabi.

"Funny, baka pag nameet mo na parents and brother ko matakot ka bigla." I chuckled. People always say kasi that they find my mom and brother intimidating. Well, it runs in the blood na siguro.

"Hala meet the parents agad wala pang label? Bilis mo boi ah?"

"You so epal naman."

"Yeah, I'm so epal talaga." he mocked me.

"What do you want to do? Mall? Shopping? Eat? What?" sunod sunod kong tanong sakanya.

I miss doing a lot of things with him it's been three days since we last enjoy each other's company------ I don't mean to say na I like him what I am trying to say is that I miss doing things with him.

"I want to be with you," nakangiti niyang sabi inirapan ko naman siya at kinagat ang labi ko para maiwasan ang pag ngiti.

"The fudge, corny."

"Gusto mo naman," he chuckled pinalo ko naman siya at inirapan.

"Pero seryoso, namiss kita. Wala akong hinarot buong three days 'di na nga ata ako sanay e. Ikaw ba namiss mo'ko?"

Why is he so straightforward naman? Parang walang bukas kung magsalita.

"Why would I miss you?" nakataas ang isang kilay kong tanong sakanya.

"Oo nga naman, bakit mo'ko mamimiss? Hindi mo naman ako crush, 'di mo rin ako lab, friends lang tayo with benefits."

Napa iling nalang ako sakanya at tumayo na para lumabas ng kwarto ko.

"Hannah," anas niya sa pangalan ko at niyakap ako patalikod.

My heart was beating so fast ewan ko nagkakagulo lahat fudge hindi kaya niya marinig yung tibok ng puso ko? Stupid! Baka naririnig niya ang lakas e, Sobra.

"Okay na'ko sa ganito tayo, 'di ko hinihiling na magustuhan mo rin ako pero nagbabakasali lang pero kung ayaw mo talaga sa'kin okay lang, ako na lalayo, bigay mo nalang 'tong gabi na to saakin para makasama ka."