نوفيلا تحكى عن شخص عصبى بارد يخافه الرجال قبل النساء ودايما ما يقول لم يخلق بعد من يقف امامى لقب بالنمر
هى مشاغبه تسحر الجميع بعيونها الزرقاء وبرائتها لقبه بالملكه فهل تستطيع ترويض النمر ام لا
وقفنا عند روئ لما لقت حد واقف قدام عربيتها روئ :انت بتعمل ايه هنا عز :كنت فاضى فستاذنت من جدك علشان نتغدا سوا روئ:اوك تمام بس لازما اكلم جدو استاذن منه برضو عز :بس انا استاذنت روئ :مش ينفعش لازما اقوله عز باعجاب :تمام كلمت روئ جدها واتاكدت منه وكلنت رايحه فى اتجاه عربيتها اوقفها عز :رايحه فين روئ: رايحه اركب عربيتى عز :لا انتى هتركبى معايا روئ :طب وعربيتى عز وهو يمسك يدها ويشدها ناحيه العربيه :هابعت حد يخدها وركبوا العربيهوالتفت لها عز :عاوز اديكى حاجه روئ :ايه هى طلع عز علبه من جيبه واخرج من سلسله : اول معشفتها حستها لقيه عليكى ممكن البسهالك اومت روئ بابتسامه خجله فالبسها لها تلسلسه اهى
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
عز: عجبتك اومت له روئ عز :عاوز اسمع صوتك اصبحت خدود روئ زى الطماطم فقبلها عز :عجبتك اومت فقبل عز خدها واصبحت روئ فى موقف لا تحسد عليه عز:لو مسمعتش صوتك هفضل اعمل كده وجاء ليقبلها مره تانيه روئ بسرعه وهى تبعد وجهها :حلو اوى والله يلا خلينا نمشى ضحك عز على طريقتها فى التهرب منه وتوجه ناحيه المطعم (نسيبهم فى المحن بتاعهم اصل ملياشفى المحن بس نعمل ايه بقا)
اما فى الشركه وصلت عشق والبنات الى الشركه وتوجهوا الى غرفه الاجتماعات بعدما علموا من السكرتيره دقو الباب وعندما اذن لهم بالدخلو دخلو عشق:مساؤ عسل فرح:ياخراثى ياناس ايه القمر ده انت احلوت امتى ياجدو عتمان :عاوزين ايه من الاخر يارا :فضحنا كده علطول عشق بنفس واحد:فى رحله لشرم الشيخ واحنا عاوزين نروحها مروحناش السنه الى فاتت علشان روئ كانت تعبانه وهناخد عمر معانا بلييييز ياجدو مفيش رحلات كان هذا صوت ادم عشق :افندم ادم:مبعدتش كلامى عشق :وانا موجهتلكش كلام نظر لها ادم ببرود ثم توجه خارج الغرفه لحقه الباقيه يارا :قولت ايه ياجدو دياب : مالناش دعوه فرح : اوكال مين الى ليه عتمان : جوزاكو عشق:نعم احنا متفقناش على كده عتمان :هو احنا اتفقنا على ايه يارا :انه كل واحد حر فى نفسه دياب :واحنا مقولناش حاجه بس ده سفر وجوازكم لازم يبقوا عارفين عتمان : روحوااستاذنو منهم نظرت البنات لبعض ثتم توجهوا لمكتب ازواجهم
توجه ادهم لمكتبه وهو فى طريقه اصطدم فى شخص ادهم:انا قولت كده برضو انتى مش شايفه قدامك شمس :لا بقولك ايه احترم نفسك معايا كده ياسطا ادهم بقرف :اسطا شمس :اه اسطا وعدينى بقا لما اشوف البنات عملوا ادهم :بخصوص الحفله مفيش مرواح شمس بصدمه: ايه بجد ادهم: مفيش مرواح تلى باذن منى وانا مليش مزاج اوافق ثم تركها وتوجه امكتبه فذهبت وراه ودخلت بغضب مكتبه شمس :يعنى ملكش مزاج ادهم :يعنى مش موافق شمس : انت مالك اصلا ادهم :للاسف انا جوزك شمس :مهو فعلا للاسف ادهم :قعدى ساكته بقا علشان اشوف شغلى ورفع هاتفه وطلب عصير لها
