نبضات القلب بقلم دنيا صابر

الفصل الواحد و الثلاثون

ف بيت امير

امير و هو حاضن وتين و هي و اقفه قدام المرايه بعد ما قفل لها سوستت الفسان و بيبوس رقبتهااا

امير بحب : اليوم دا هيفرق جامد ف حياتنا ك عيله انا بشكر ربنا ع وجودك ف حياتي

وتين و بتبص عليه من المرايه : جو الاسره دا حلو يا روحي و ان شاء لله هيحصل ف بيتك هو كل ما ف الامر نهدي النفوس و نقرب من بعض و كله هيبقي تمام المهم انت كلمت احمد اخو هدي و لا لا و ايمان اختك كمااان

امير بتنهيده طويله : ايماان دي ةكتر واحده شاغله باالي و تعباني معاهااا

وتين : متقلقش انا ناويه اقرب منهااا و اصاحبهااا و وع هتقدر ع دااا انا متاكده هي لسه صغيره و وحيده محتاجه صاحبات ف حياتهااا متشيلش هم انت

امير و لسه هيبوسهااا جرس الباب رن

امير بتافاف : هو دا وقته

وتين بضحك : يلا الضيوف وصله

امير و خارج من الاوضه : اجهزي انتي و انا هشوفهم

و هو بيبفتح الباب

حسااام و بيحدف عليه ازازه المياه الللي ف ايده و جمبه حياه : اي يا عم انت كل دا عم تفتح الباب

امير بغيظ : انت مالك انت دا انت غتت صحيح

حسااام و داخل و بيشد حياه من ايديهاا : حيااه دا امير توامي عارف من غير ما تقولي ان انا الاحلااا

حياه بضحك : بالعكس يا حسام امير الاحلاا

حسام برفعت حاجب : نعمم ياختي اظبطي كدااا متقوليش ع حد حلو الا انااا

حياه و امير ضحكواا
حياه و هي بتضحك : و انا قلت اي غير كدا يا حبيبي

امير و هو بيسلم ع حياه : نورتينا يا حياه سيبك من كلام المتخلف دااا انا عارف اني حلو لو الواد دا زعلك ف اي وقت انا هنااا اخوكي موجود ف اي وقت

حسام و بيشدهاا ويقعدها جمبه : مقدرش ازعلهااا ابدااا

وتين و هي جايه : طبعااا هو حد يقدر يزعل القمر داا

و بتسلم ع حياه : منوره يا قمر انا وتين قوليلي يا توتا و انتي حياه عارفه فكي كدا و خدي عليناا بسرعه عشان مش بحب الرسمياات

حياه بضحك : هو انتوا بتدوا لحد يبقي رسمي و بعدين و لا انا كمان بحب الرسمياات

وسط كلامهم الجرس رن حسام وقف و قال : انا اللي هفتح

اول ما فتح لقي بوكس ثلاثي الابعاد من قوته وقع ع الارض

حسام صدمه : ف اي يا عم ادهم اي الغباوه دي انا عملتلك اي

ادهم بنرفزه : هو انا لسه اتغبيت دا انا هطلع عينك

حسام : ليه هو انا عملت اي