"bakit naman nya gusto na isama at sa New York pa" aniya
"di ko nga din po alam ma e,ma ano po nang dapat kong gawin?" mahina kong sabi
"ala mo anak, pwede naman ang LDR e, alam mo naman ang estado ng buhay naten diba?baka naman anak pwedeng tanggihan mo nalang sya at kumuha kanalang ng scholarship sa UST?" paliwanag niya
"ma,alam ko naman po iyon,natatakot lang po ako sa maaring kahihinatnan nito, pano po kung may magustuhan syang iba duon? hindi ko po kakayanin yun ma" malungkot kong sabi
"anak, if he truly loves you, he will never find someone just to ease his loneliness and boredom,alam kong kaya nyo naman iyan diba" sabi nya
dahil sa sinabi ni mama, I just felt sober, parang nawala lahat ng alkohol sa aking katawan,oo nga naman pwede namang ganun e,bakit pa nga ba ipipilit na sumama ako sa kanya, we're at the 21st century, modern technology na,sasabihin ko nalang siguro sa kanya to
"osige ma,sasabihin ko sa kanya to, pero hindi ko magiging hawak ang desisyon niya." malungkot na sabi ko kay mama.
Tumayo ako at dumiretso sa kwarto ko. Inilock ko ito at humiga sa kama ko. Iniisip ko kung ano na lang ang gagawin ko. hindu ako makatulog. binuksan ko na lang ang cellphone ko. I opened my twitter account. nag scroll ako at nagretweet. tapos inopen ko ang account ko sa instagram. 'watda!'
Fan na fan ako ni Kath Ashley Dela Torre. ang ganda kase ng mga kuha niyang mga pics. Ang ganda at ang sexy rin niya na mala artista. hays sobrang mayaman pa. Kung ganito din kami siguro kayaman ay makakasama ako kay Jaylen. kaso wala e. ini-off ko na lang ang phone ko at pumikit. dinalaw naman ako ng antok.
Paggising ko ay tiningnan ko ang oras. Shit! 7:30 na. nagmadali akong maligo at mag ayos ng sarili. lumabas ako ng kwarto bumaba sa kusina .
"anak, nagmamadali ka na naman?" tanong ni mama habang naghahain ng sandwich. kinuha ko lang ang sandwich at tumakbo palabas.
" alis na ko ma, tanghali na ko e."
paglabas ko sa bahay wala akong nakitang Jaylen. kaya no choice. nagcommute ako. nakadating ako sa school ng pasado 8:30 na. late na ng 30 minutes. ito ang mahirap sa hindi marunong mag commute. Pumasok ako sa room
"Ohw,Miss Tan, you're late , for the first time!"sabi ni Mrs. Santos
"I'm sorry ma'am,hindi na po mauulit"nakayuko kong sambit
Pumunta nalang ako sa upuan ko at umupo para maabutan ang nasimulan nang lesson ni Mrs. Santos
natapos ang klase ko sa umaga at dumiretso ako sa canteen. Wala pa si Jaylen kaya umorder na ko ng makakain ko. gutom na ko. umupo ako at kinain ko ang binili ko. dumating si Jaylen.
"love, sorry. kumain ka na? halika , umorder na tayo." aya sakin ni jaylen. tumayo ito.
"nakakain na ko." maikli kong sagot. ngumiti ako at pumunta siya sa counter para bumili ng makakain niya.
Umupo si Jaylen at hinayaan ko lang siya kumain. kinuha ko muna ang phone ko at nagscroll sa facebook. ini-off ko ito ng matapos kumain si Jaylen na ngayon ay nagse cellphone din. bumuntong hininga ako bago nagsalita.
"Jaylen, sabi ni mama na kaya naman daw nating maging ldr. Hindi ako makakasama sayo. Hindi ako kasing yaman niyo. gusto ko lang naman na maging maayos tayo. oo,gusto kong sumama pero paano naman yung financial diba? walang kasama si mama. wala si papa. kailangan ako ni mama. jaylen intindihin mo naman ako. mahal mo ko diba?" paliwanag ko kay jaylen na ngayon ay napatigil sa pagse cellphone.
tumingin ito sakin. "love, hindi ko gusto ang ldr. alam mo namang mahal kita diba? gusto ko na magkasama tayo na aabutin yung pangarap naten. love, hindi ko kayang malayo sayo. alam mo naman yun diba?" sagot ni Jaylen habang hawak ang kamay ko. kita ko sa mga mata nito ang lungkot.
YOU ARE READING
10,000 Miles Away (Isla Parola Series #3)
Teen FictionGod knows how Miles love her boyfriend so much to the point na hindi niya na ito kayang bitiwan pa. But life is an unpredictable bitch, Jaylen left her for some reason. She wants to move forward so she went to an island to wipe all her pain and agon...