MINE [BTS FF]

~17~

Έχει περάσει 1 μέρα και ο jungkook έχει περάσει τον κίνδυνο αλλά εξακολουθεί να κοιμάται.

Καθόμαστε με τα παιδιά στις καρέκλες έξω από το δωμάτιο του jungkook ήμουν έτοιμη να με πάρει ο ύπνος μέχρι που ήθελα να πάω να τον δω, σηκώθηκα από την αγκαλιά του yoongi και πήγα να μπω στο δωμάτιο αλλά με σταμάτησε η φωνή του.

Υ:που πας, είπε τρίβοντας τα μάτια του.

Ε:πάω να τον δω.

Υ:εντάξει, είπε και βουλευτικε λίγο καλύτερα στην καρέκλα του.

Μπήκα μέσα και έκατσα στην καρέκλα δίπλα του.

Ε:με τρόμαξες, είπα χαμηλόφωνα.

Έβαλα το χέρι μου στα μαλλιά του και τα χαϊδευα.

Ε:είσαι γλυκούλης, είπα εξίσου χαμηλόφωνα.

Ενώ συνέχεια να του χαϊδεύω τα μαλλιά είδα το δάχτυλο του να κουνιέται ελαφρώς, κατευθείαν κοίταξα το πρόσωπο του και είδα πως προσπαθούσε να ανοίξει τα μάτια του.

Ε:yoongi...jimin...tae...YOONGI JIMIN TAE ΞΥΠΝΆΕΙ, φώναξα και μπήκαν μέσα τρέχοντας.

Ε:φωνάξτε τον γιατρό, είπα και έφυγε ο jimin να φωνάξει τον γιατρό και έπειτα ξανά γύρισα στον jungkook.

Ε:jungkook είσαι καλά?

Άνοιξε αργά τα μάτια του και με κοίταξε, αφού με κοίταξε ολόκληρη για ένα λεπτό έκανε μικρό χαμόγελο και τότε μπήκε ο γιατρός.

Γ:οοο δεν περίμενα να ξυπνήσετε τόσο γρήγορα, είπε ο γιατρός και τον πλησίασε, πονάται?

Jk:το κεφάλι μου, είπε χαμηλόφωνα και έβαλε το χέρι του στο σημείο που τον πόναγε.

Γ:φυσιολογικό θα περάσει πλέον έχετε περάσει κάθε κίνδυνο σε λίγες μέρες θα μπορείτε να πάτε σπίτι σας.

Αφού τον εξέτασε, έκανε τις σημειώσεις του και μετά έφυγε.

Υ:αϊ σιχτηρ μας κοψοχολιασες βλακα, είπε ο yoongi και έκατσε στον καναπέ κουρασμένος.

Ο jungkook γέλασε όπως όλοι μας και ύστερα με κοίταξε.

Ε:τι?

Jk:τίποτα.

Τae:ωχ κατάλαβα, αντε πάμε.

Υ:πηγαίνετε μόνη σας εδώ έχει καναπέ μπορώ να ξαπλώσω, είπε και πήγε να ξαπλώσει αλλά ο tae τον έπιασε από τη μπλούζα.

Tae:βρε έλα που σού λέω θα σε βάλουμε σε θάλαμο για να ξαπλώσεις πάμε, είπε και τον τράβηξε έξω.