Aptal ve Çirkin (+18)

Bölüm 11

Şeref beni bırakırken korkulu gözleriyle adama baktı. Ayağa kalktığımda çantamı alıp kazağıma bakımdım. Bulduğumda yırtılan kazağımı üzerime geçirdim. Boş sokakta yumruk sesi yankılandığında irkildim. Adamla göz göze geldiğimizde kalbim hızla çarpıyordu. Ters ışıktan dolayı hala yüzünü göremiyordum.

"Ben, teşekkür ederim."

Cevap vermediğinde telefonuyla bir şeyler yapıp bana döndü.

"Evine bırakmamı mı istiyorsun?"

Başımı sağa sola salladım.

"Evim yok."

"Nereye gideceksin peki?"

"Bilmiyorum. Otogara gidebilirim."

Derin bir nefes verdiğinde bileğimden tuttu.

"Arabaya geç."

Gözlerimi şüpheyle kıstığımda elini saçına attı.

"Sana zarar vermeyeceğim. Zarar vermek istesem kurtarmam. Bana güven demiyorum ama eğer istersen bir otelim var. Bu gece orada kalabilirsin."

Başımı salladığımda arabaya doğru ilerledim. Ben bindikten sonra kapımı kapatıp sokakta ilerledi. Birkaç araba geldiğinde arabadan olanları izliyordum. Adam arabaya binip çalıştırdığında bana seslendi.

"Ailen nerede?"

"Bilmiyorum. Yetimhanede büyüdüm."

Başını salladığında ona baktım. Araba durduğunda bana döndü.

"İşte geldik."

İndiğimde büyük otelde gözlerimi gezdirdim. Onu takip ederken bana bir anahtar uzatmasıyla anahtarı yakaladım. Önden bir asansöre bindiğinde peşinden girdim. Göz göze geldiğimizde gözlerimi şaşkınlıkla büyüttüm. Adamın yüzünün her yerindeki yara izleri boynuna kadar uzanıyordu. Kaşlarını çattığında onu rahatsız etmemek için bakışlarımı ondan çektim. Beni bir odanın önüne getirdiğinde başımı kaldırıp gülümsedim.

"Teşekkür ederim."

Başını salladığında uzaklaştı. Odaya girip kapıyı kilitlediğimde derin bir nefes aldım. Sonunda kendimi tam anlamıyla güvende hissettiğimde çantamı bıraktım. Üzerimdeki kazağı ve pantolonu çıkarıp botlarımı koyduğumda odanın içerisindeki banyoya girdim.

-Flashback-

Odanın kapısı açıldığında içeri girmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Yanıma gelip beni ters çevirdiğinde homurdandı.

"Dışarı çıkalım diyip duruyorsun çıkınca içeri kaçıyorsun."

Elleri fermuarıma giderken başımı yana çevirdim.

"İstemiyorum."

"Anlamadım?"

Sert sesiyle yatakta dönüp ona baktım.

"İstemiyorum işte. Bu gece istemiyorum."

Kaşlarını çattığında kısık sesle bir küfür edip kalın askılarımı çıkardı. Ellerimle onu durdurduğumda bağırdı.

"Şahika!"

"Bıktım artık bana böyle davranmandan. Kaç yıl oldu hala bana güvenmiyorsun Cihangir."

Yüzünü buruşturup güldü.

"Aptal mısın sen? Güvenmesem her şeyi sana bırakır mıyım?"

"Güveniyorsan neden sürekli gidecekmişim gibi davranıyorsun?"

"Çünkü gitmenden korkuyorum."