DÜŞMAN OKULLAR

-1. BÖLÜM-

 Medya: Dolunay      

02.07.2020
Buraya başladığınız tarihi atabilirsiniz:            

-Yeni Şehir?-

Dolunay yaptığı koşudan sonra ayakkabılarını çıkartarak eve adımını atmıştı.

  Hızlıca odasına yönelirken içeriden gelen seslerle annesinin biriyle konuştuğunu farketti ve duvara yaslanarak dinlemeye başladı.

-Çok sevindim!

-...

-Tamam o zaman sizden haber bekliyorum.

-...

-Yardımcı olduğunuz için teşekkür ederim tekrar görüşmek üzere.

Dolunay annesinin telefonunu kapattığını düşünerek direk odaya daldı ve hızlı bir şekilde konuşmaya başladı;

-Neler oluyor?

Annesi Dolunay'ın gelmesiyle afallasada belli etmemeye çalışarak gülümsedi

-Bi arkadaşımın yardımıyla büyük bir şirkette işe başladım, yarın bu şehirden taşınıyoruz.

-Sen istediğin yere git, ben burda rahatım!

-Okulda hiç arkadaşın yok, etrafta somurtarak dolaşıyorsun, ben senin yeni bir yerde iyi arkadaşlar edinip mutlu olmanı istiyorum.

-Hayır! Sen sadece kendini ve alacağın parayı düşünüyorsun, benim mutluluğum şehirden şehire değişmiyor!

-Haddini aşma küçük hanım! Şimdi odana git ve bavulunu topla, yarın yorucu bir gün olacak.

Dolunay kaşlarını çattı ve odasına yöneldi. Dolabının üstüne elini uzattı ve bavulunu aldı.

Belki herşey daha güzel olur?

Bu düşüncesiyle yüzünü astı.

Yaşadığım hayat güzel zaten, bu düşünce çok saçma.

Gözlerini kapattı ve derin bir nefes verdi. Elindeki bavulu yatağın üstüne koydu ve dolabına yöneldi, kıyafetlerine uzunca baktı.

Acaba oranın havası nasıl?

Oflayarak kıyafetleri eline aldı ve bavuluna koymaya başladı...

Sonunda işi bittiğinde alnını sildi. Herşeyi tekrar gözden geçirdikten sonra bavulu yatağın kenarına koyup balkona çıktı.

Yıldızlar nerede?

Mutsuzca odasına girdi ve yatağa uzandı. Kaç dakika olduğunu bilmeden tavana bakıp gideceği yer hakkında hayaller kuruyordu. En sonunda gözlerindeki ağırlığa katlanamayarak kendini uykuya bıraktı.
...

Dolunay dış kapıyı kapattı ve uzunca evine baktı. Onca anım geride kalıyor diye düşünecek iken hayatının ne kadar boş olduğunu hatırladı.

Ye, iç, yat.

Gülümsedi ki annesinin seslenmesiyle duygusuz yüz halini takınıp arkasına döndü

-Hadi gel!

Bavulunu tutan elini sıkılaştırıp büyük adımlarla arabaya ulaştı. Bavulunu bagaja yerleştirdikten sonra arabaya bindi.

Mavi kulaklıklarını kulağına takarak müzik açtı ve şarkıyı içinden mırıldandı. Ufaktan sarsılmasıyla harekete geçtiklerini anladı ve camdan dışarıyı izlemeye başladı.
...