Art Of Love | (TFL S3) ✔

CHAPTER 3

The next morning i woke up around 6Am para maligo, may kashare kasi kami ng cr dahil isang bahay lang 'to at room lang yung inuupahan namin.

Dahan dahan akong naglakad papuntang cr dahil may natutulog sa couch. Ang sakit ng likod ko dahil sa maliit na couch ako natulog tapos kahoy pa! ayaw gumising nung dalawa kaya no choice ako. Super sakit ng balikat at bewang ko, para akong may stiff neck dahil ang sakit din ng batok ko.

''Good morning,'' i almost jump when he greeted me. Sya pala yung natutulog sa couch. I greet him back at pumasok na ako sa cr.

When i went out naka upo na sya sa at gamit ang phone nya. Nakayuko lang ako habang naglalakad sa harapan nya. Nakatingin s'ya sa'kin. My gosh Vicente!

''how's your first night here?'' he asked. I was about to open the door but i stopped.

''not a good night, ang sakit ng likod ko'' sagot ko. He laughed.

''malambot naman yung kama d'yan, ah?'' tanong nya. Napatingin ako sa kanya.

''sa couch ako natulog!'' i sounds irritated. He smirked.

''tss, did you know na kwarto ko 'yang tinutulugan n'yo? i forgot to get my stuffs and i'm ashamed that you might see my under wears, there'' sabi nya. What? kwarto n'ya 'to?

''get your stuffs, i don't care about your 'under wears', ok?'' i said before i enter the room. Nag ayos ako ng buhok at kaunting powder at liptint. Nakabihis na rin sila Marga.

Dumaan muna kami sa drive thru para bumili ng break fast at dumiretso na kami sa Museum.

during the exhibit naiinis lang ako sa dalawa na'to.

''ano kaya kakainin natin mamaya?'' tanong Erica kay Marga. Kanina pa sila naguusap sa pagkain, sa alak, sa kung ano ano. Nakakahiya dahil may nagsasalita tungkol sa story ng bawat portraits dito tapos sila naman nagtatawanan sa kung anong bagay na hindi ko maintindihan.

''can you please low your voice?!'' i whispered. Sobrang ingay nila nakakainis.

''arte mo?!'' umirap sa'kin si Erica kaya inirapan ko nalang din sya. Hindi sila tumigil sa kwentuhan nila kaya lumayo nalang ako para hindi naman nakakahiya sa iba naming kasama. Dapat pala talaga hinayaan ko nalang silang maglibot kaysa sumama sa'kin dito.

''Mama oh my'' i yelled. I covered my mouth dahil nakakahiya na sumigaw ko, sandali silang napatingin sa'kin pero bumalik din agad ang tingin nila sa mga portraits. Nagulat ako nang bigla nanaman sumulpot si Vicente. Hindi ako nagtataka kung bakit sya nandito dahil kanya yung mga portraits dito.

''Nandito ka rin pala, Miss'' nakangiti nyang sabi. I smiled awkwardly at tumango.

''Excuse, Vicente'' i said. His brows furrowed as he heard his name. I bit my lower lip, dapat ay hindi ko sya tinawag sa pangalan nya lalo na hindi naman kami magkakilala.

''how did you know my.. name?'' he sounds confused. Umiwas ako ng tingin. Oh my gosh, anong ipapalusot ko? sasabihin ko ba na 'crush kita' damn no!

''Y-your a portraitist, o-of course i know you'' i sounds nervous. Tama, tama lang ang palusot ko, sikat naman yung gawa nya. He stare at me like he's searching for other answers.

''i'm not'' sagot nya pero hindi ko naintindihan.

''i'm your fan, bye'' hinila ko na si Erica at Marga paalis. Hindi sila umangal dahil kanina pa rin nila gustong umalis sa Museum.