Our Timeless Love

CHAPTER 6

I keep my head down while walking with Asher on the hallway. Pagkapasok ko palang sa gate kanina ay nakuha ko agad ang atensyon ng ibang estudyante.

Some were glaring at me with their annoyed face. Ang iba naman ay may bakas ng pagtataka sa kanilang mukha.

Mahina akong napabuntong hininga, this is what you get when you happened to be close to the apple of the eye in this school.

Kanina ko pa din minumura sa isip ko itong katabi ko. Pano ba naman kase ay maya't maya na akong siniko hanggang maririnig ko nalang ang hagikhik niya.

Akala ko pagkapasok ko sa classroom ay mawawala na ang mga matang nakatingin sa akin, mas malala pa pala.

They all teased me and even push me towards Zach. Isa isa ko silang tiningnan ng masama. Gosh! Their making it a big deal!Ano naman kung kasabay ko siya sa iisang payong?

Laking pasasalamat ko ng dumating ang instructor namin, dahil nagsitigil na rin sila.

As usual, discussion ulit ang nangyari pero wala ako sa mood makinig ngayon. Para ngang ayoko ng lumabas sa classroom at dumito nalang maghapon.

Pagkatapos ng klase ay nanatili ako sa upuan ko kahit pilit ako hinihila ni Asher papunta sa cafeteria. Kahit kelan talaga panira to e!

I glared at him but he just ignored it and keep grabbing me.

"Leave her alone."

I stilled on my seat with my eyes widened in shock. He's still here? Akala ko ay lumabas na niya pagkatapos ng klase.

I felt my face heated kaya tumungo ako at itinago ang mukha gamit ang buhok. Pero ginamit ni Asher ang sitwasyon kong yun para mahila ako paalis.

"Shit! Asher ano ba! "

Hinampas ko sa kanya ang bag ko ng bitawan niya na ako. Inis akong tumingin sa kanya habang siya naman ay humahalakhak sa tabi ko.

Huminto ako sa paglalakad at sinipa siya, doon pa siya tumigil sa pagtawa.

"Aray naman!"

"Sa tingin mo nakakatuwa ka?"

He raised his arms up. "Chill, eto na tatahimik na po."

I rolled my eyes at him at nauna nang maglakad. Hindi ko na pinansin ang mga matang nakatingin sa akin.

Nang makaupo ako ay inilagay ko ang bag sa harap para matakpan ang mukha ko. Kung alam ko lang na ganito ang kahihitnan ng ginawa ko ay dapat hindi ko nalang ginawa yun.

I tightly shut my eyes when I felt someone poking me from behind. I swear, Asher makakatikim ka na sa akin.

Inis akong lumingon at sisigaw na sana nang mapagtanto kong hindi si Asher iyon.

"Z-Zach, bakit?"

There's no emotion plastered on his face  but that cannot change the fact that he's drop dead handsome.

"Can I sit here? There's no table left."

Pagkasabi niyang iyon ay agad kong inilibot ang paningin sa cafeteria, naukupahan na nga ang lahat ng lamesa.

Pero kung papayag ako ay paniguradong pag uusapan na namin kami neto. But I don't have a choice ! Alangan namang paupuin ko siya sa semento diba?

I was about to answer him when I heard someone cleared his throat, it was my bestfriend. Papansin talaga kahit kelan, to.

"Uupo ka ba?" Asher asked.

Zach nodded his head. "Yeah, if Aya permits."

I faked a coughed and glanced on my best friend who's now grinning at me. I looked at him asking but he just shrugged and sat down.