Gitme desem kalır mı?

Korkak "4"

02.07.2020 🎈

'Şunu unutma ki beni çok kırdın' dedim gözlerimi ondan kaçırarak
Tek dileğim her şeyi unutup bana sarılmasıydı. 
Ama öyle olmadı.
Tok sesi ile yüzüme tokat gibi çarpan o cümleyi söyledi.
'Bundan sonra hayatında seni kıran biri olmayacak'

Bakışlarım yüzündeki ciddi ifadeye sabitlenmişti.
Dudaklarımı aralayıp konuşmaya cesaret edemiyordum.
Sanki dünya dönmeyi bırakmıştı.
Hayat durmuştu ve sadece biz kalmıştık karanlığın içinde
Duygularım karmakarışıktı.
Anlatılamazdı.

Açıklama yapmadan arkasını döndü ve veda etmek istercesine ela gözlerini son kez gözlerimde gezdirdi.
Adım atıp kolundan tutmak istedim.
Kendime çekip 'salak mısın sen!' diye bağırmak istedim.
Ama yapamadım...

Kabus olduğuna inandırmak istedim kendimi...
Gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım. Saydım sonra içimden...
1,2,3...
Gözlerimi açtığımda her şey bambaşka olacaktı değil mi?
Kendimi kandırıyordum...
Bunlar yaşanıyordu.

Gözlerim duvardaki saate ilişti.
01.19...
Gözlerimin dolmasına ve ağlamaklı çıkan sesime aldırış etmeden son kez şansımı denedim o gece.

'Gidersen bil ki gecenin 01.19'unda beni çok üzdün...'

Dönmedi.
Geri adım atmadı.
Kararlıydı.
Gidecekti gelmemek üzere...

Boğazını temizledi ve tereddüt etmeden hayatım boyunca unutamayacağım o cümleyi fısıldadı.
' Gecenin 01.19'undan sonra bir daha gelmedi dersin'

...

Sen, tam bir korkaksın biliyorsun değil mi?
Savaşmak varken kaçmayı;
Kalmak varken gitmeyi seçtin.
Yalanların hayatını esir alırken seni bekleyen onca kişiyi hiçe saydın.
Şu an her şey çok farklı olabilirdi. Ama bil bakalım ne eksik?

Biz, yine aynı dileği diledik her şeyin bittiğini bile bile...
Yokluğunda yaralarımızı birlikte sardık ve sana ulaşmasını hayal ederek gökyüzüne fısıldadık.
'Seni çok özledik... '