11 თავი

104 15 16
                                    

ჩემს წინ მთელი ლონდონის ხედი მოჩანდა, ისეთი ლამაზი იყო განათებული ლონდონი, რომ მომინდა მთელი ცხოვრება ამ ხედისთვის მეყურებინა .ორ კაცზე მაგიდა იყო გაშლილი რომელიც პირდაპირ ხედს გადაჰყურებდა

-ზეინ ეს ყველაფერი როდის მოასწარი ?

-მე ყველაფერს ვასწრებ ძვირფასო -მაგიდასთან დავსხედით. მართლაც რომ ულამაზესი იყო აქაურობა

-ეივი რაზე ფიქრობ ?

-პირველრიგში იმაზე თუ როგორ გამიმართლა შეყვარებულში

-ნუ რას იზავ ძვირფასო ყველას კი არ უმართლებს, შენ ხარ გამორჩეული. და მეორე ?

-როდესაც ყველაფერი ესე კარგად მიდის, არაფერი დაბრკოლება არ გხვდება, ამ ბედნიერებას ცუდი რაღაც მოჰყვება ხოლმე და მეც სწორედ ამ უბედურების მეშინია

-ეივი მისმინე, ვიცი რომ ძალიან ბევრი გამოიარე და ბევრი დაბრკოლებაც შეგხვედრია, მაგრამ თუ იქნება ნდობა, სიყვარული და ერთგულება ამ დაბრკოლებას და უბედურებასაც გადალახავ, სწორედ ასე ვიქნებით ჩვენც ყველაფერს შევძლებთ .ამაზე აღარ ინერვიულო კარგი ?

-კარგი -კიდევ ვისაუბრეთ ცოტა და წამოსვლა მოგვიწია, რადგან უკვე სადაც იყო გაწვიმდებოდა .მალევე მართლაც ისეთი წვიმა დაიწყო რომ სულ დავსველდით

-ივი ჩაჯექი გაცივდები

-კარგი რა ზეინ, მოდი შენც ცოტახანი, არ გავცივდები ბავშვობაში სულ ესე დავრბოდი წვიმაში

-კარგი თუ გაცივდი მე არ დამაბრალო

-მოდი არ დაგაბრალებ -ჩემთან მოვიდა და ხელში ამიყვანა

-ზეინ დამსვი

-შენით არ ჯდები და მირჩევნია ძალით ჩაგსვა ვიდრე გაცივდე

-როგორი მზრუნველი ბრძანდებით

-მხოლოდ შენთვის ჩემო ერთადერთო -მალევე მივედით სახლში. ზეინს ვაკოცე, დავემშვიდობე, მადლობაც ვუთხარი დღევანდელისთვის და სახლში შევედი. ჩემს ოთახში ავედი და ტკბილი სიზმრების სამყაროში გადავეშვი.

𝑭𝒊𝒏𝒂𝒍 𝑾𝒐𝒓𝒅𝒔: 𝑳𝒊𝒗𝒆, 𝑳𝒂𝒖𝒈𝒉, 𝒂𝒏𝒅 𝑳𝒐𝒗𝒆     (დასრულებული)Where stories live. Discover now