ေက်ာင္းေပါက္ဝေရာက္သည္နဲ႔ သူ႔အားလာႀကိဳေသာ
သူကို ျမင္ေတာ့ ေျပးၿပီး nam joon ရင္ခြင္ေလးထဲ..
"Arr...ကေလးကြာ ဘာလို႔ေျပးလာတာလဲ.ေခ်ာ္လဲဦး
မယ္..''
"လူႀကီးကို ေတြ႔ခ်င္ေနလို႔''
"ဒီကေလးကေတာ့ စကားေတြတတ္ေနလိုက္တာ''
"ဟိဟိ''
ကားထဲေရာက္ေတာ့ ကားေမာင္းေနတဲ့ လူႀကီးကို ခိုးခိုး
ၾကည့္ရတာ အေမာ...
"ဒါနဲ႔ လူႀကီး ကြၽန္ေတာ့ကို ဘာလို႔ လက္မထပ္တာလဲ''
Nam joon ပါးခ်ိဳင့္မ်ား နစ္ဝင္ေအာင္ျပံဳးျပရင္း
"ကေလး ေက်ာင္းမၿပီးေသးေတာ့ မလြတ္မလပ္ျဖစ္မွာဆိုးလို႔ပါ''
Seok jin တကယ္ေပ်ာ္မိသည္.မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ပဲ သူ႔အတြက္ စဥ္းစားရင္း ေတြးေပးသည္မို႔..
အိမ္ေရာင္ေတာ့ seokjin namjoon နဲ႔ ထမင္းစား
ေသာက္ၿပီး သူ႔အခန္းထဲသူျပန္လာရင္း..
"မနက္ျဖန္ေက်ာင္းပိတ္တာပဲ..လူႀကီးနဲ႔ အျပင္သြားရရင္ ေကာင္းမယ္''
Seok jin အမွန္တိုင္းဝင္ခံရရင္ ထိုလူႀကီးကို အရမ္းခ်စ္မိေနပါၿပီ...
ထိုလူႀကီးကေရာ သူ႔ကို ခ်စ္ပါ့မလား...
ေနာက္ေန႔မနက္ seok jin အိပ္ေနတံုး တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ျပဴးျပဲ ထကာ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့
သူ႔အား ပါးခ်ိဳင့္မ်ားေပၚေအာင္ ရီျပရင္း
"ကေလး အျပင္သြားရေအာင္''
"ဟင္..တကယ္လား.''
"ေရခ်ိဳးၿပီးဆင္းခဲ့ ကေလး..ကိုယ္ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနမယ္''
"ဟုတ္''
လံုးတံုးလံုးတံုးနဲ႔ ေျပးဝင္သြားတဲ့ အေကာင္ေပါက္ေလး
ကို ၾကည့္ရင္း nam joon အသည္းယားေနေလရဲ႕
ခဏၾကာေတာ့ ဆြယ္တာအျပာေလးနဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ
အမဲကို ဝတ္ရင္းဆင္းလာတဲ့ seokjin ကို namjoon ေငးေနမိေလသည္...
Seokjin လဲ အရင္ကလို ဝတ္စံုျပည့္မဟုတ္ပဲ လူငယ္ဆန္ဆန္ဝတ္ထား namjoon ကိုေငးေနရင္း..
"အဟမ္း..ဒါဆို ကိုတို႔သြားၾကေတာ့မလား''
"ဟုတ္.''
YOU ARE READING
အသက္ထက္မက ခ်စ္ရပါေသာ..💜{complete}
Romanceချို မြိန်တဲ့ ကြင်နာမှုတွေနောက်ကွယ်မှာ.... ခါးသက်လွန်းတဲ့ အမှန်တရားတွေရှိတယ် ကလေး... ကျွန်တော်က လူကြီးမှ လူကြီးဖြစ်နေလို့... ကျွန်တော့ နှလုံးသားလေးကို လက်ဆောင် အဖြစ်ပေးပါ့မယ် လူကြီး.... Namjin🔥 ခ်ိဳ ၿမိန္တဲ့ ျကင္နာမႈေတြေနာက္ကြယ္မွာ.... ခါးသက္လြန္းတ...
