Yansın İstanbul bu gece Külleri savrulsun Senin de o taştan kalbin Cayır cayır kavrulsun
Yansın İstanbul/ Sezen Aksu
O unutamadığım olayı anlatmaya başladım. İlk başta Azere baktım. O da merak ediyordu ve o kadar güzel bakıyordu ki... Neyse herkese baktığımda oturuyordu. "Anlatıyorum ama sakin kalacaksın." dedim. Akında "Sen Bi anlat da ondan sonra konuşalım bunu." dedi. "Şimdi Çukur da yürüyordum. Mezarlığa doğru gidiyordum. Karşımda Mert belirdi..." diye hepsini anlattım. Azere baktığımda elini sıkmış içinden küfür ediyordu. Sonra birden patlayıp "Ulan şerefsiz ulan Oruspu Çoçuğu ben seni gebertmezmiyim lan" dedi. Bende sezsizce sakin ol dedim. Akına baktığımda sinirden kıpkırmızı olmuştu. "Öldürücem o herefi ben. Allah belasını versin. Nasıl lan sana ahh." dedi. Benimde gözlerim dolmuştu. O anları tekrar hatırladım. Sonra salonda bir telefon sesi duyuldu. Akını telefonuydu. Baktığımda babam arıyordu. "Hapörlere ver" dedim. O da tamam deyip telefonu açtı. "Alo baba". "Akın oğlum Karaca senin yanında mı?" sesi çok telaşlı geliyordu. "Evet baba benim yanımda evde polisleri görünce direk evden çıkardım". "Ohhh iyi yapmışsın şimdi neredesiniz?" Akın Azere baktı. Eğer Akın babama bizim burda olduğumuzu söylerse babamın kapıya dayanacağını biliyordu. Sonra bana bakıp "Güvenli bir yerdeyiz baba" dedi. "Tamam Akın sakın ordan çıkmayın Karacayı harıl harıl her yerde arıyorlar". "Tamam baba sende sakin ol biz iyiyiz". "Tamam oğlum Karacayı versene". "Baba Hapörlerde telefon duyuyor sesini". "Karaca Kızım". "Baba". Sesim cılız çıkmıştı. Çok duygulanmıştım. Şu an sadece onun göğsünde sarılıp hüngür hüngür ağlamak istiyordum. "Kızım Mert ne alaka. Adamın kafasını yarmışsın. İki kere ameliyata girmiş." Korkup "Baba öldü mü yoksa?". Katil olmak istemiyordum hayır! "Yok kızım iyiymiş durumu. Uyanıncada direk seni şikayet etmiş". Azere baktım sezsizce Keşke geberseydi diyordu. Bende ona bakarak "Ohhh..." dedim. "Babam sen şimdi sorma bunları bu işten kurtulalım hepsini anlatıcam sana" O da "Tamam kızım. Dikkatli olun" dedi. "Tamam baba" deyip telefonu kapattım. Akın "Neden söylemedin?" diye sordu. Ben de "Söyleseydim de bu sefer polisler babamı mı kovalasaydı?" dedim. O da kafa salladı. Azere baktım. Bana bakıyordu. Muhtemelen kafasının içinde benim öldüremediğim Merti öldürmek için planlar yapıyordu. "Kızım isterseniz bu gece burda kalın" dedi Fadik Teyze. Ben Akına bakmıştım. Tabi ki kalmak istiyordum ama Akının cevabını bilmiyorduk. Sonuçta Fadik teyzenin önünde kavga etmek istemezdim. Akın kafasını sallayınca. İçimden sevinç çığlıkları atıyordum. "Tamam Fadik Teyze çok teşekkürler" dedim. "Ne teşekkürü kızım. Sen şimdi abinle Azerin odasının yanındaki odaya çıkın. Ben size elbise neyin göndericem." dedi. Fadik Teyze cidden Melek gibi bir kadındı. Ben de başımı sallayıp Akını alıp merdivenlere yürüdüm. "Sen Azerin odasını nerden biliyorsun canım kardeşim." dedi Akın. Hafif sinirli bir ses tonuyla. "Akın senin kaçarken başına taş falan mı düştü. Hani ben bu evde kaldım ya sizin çıkardığınız savaşı bitirmek için." dedim. Baya iyi konuştum galiba çünkü Akın kelime dahi etmeden yürüdü. Bende tekrar kolundan tuttum. Evin içini bilmeden nasıl gidicekti ki. Ben Azerin odasının katına doğru çıkarken Akın peşimde geliyordu. Odaya doğru yöneldim. Odaya girdiğimde iki yatak bir dolap gördüm. Buranın ne için kullanıldığını biliyordum. Fadik Teyze bana evi gezdirirken bahsetmişti. Misafir odası olarak kullanıyordu. Akına baktım çarşaflara değişik bakıyordu iğreniyordu galiba. "Merak etme çarşaflar pis değil Fadik Teyze her hafta değiştirir."dedim. " Eve iyi yerleşmissin bakıyorum. Her şeyi de biliyorsun Maşallah. " dedi. Bende ona doğru baktım. Alay ediyordu benle herhalde. " Eğer evde seni gören duyan seni anlayan insanlar varsa sen de çok rahat yaşardın Akın. Sana Fadik Teyze gizli saklı olmadan her şeyi anlatır. Derdin var mı diye sorardı. " dedim. O konuşmayı kesince bende kestim. Biz hala sezsizlik içindeyken kapı çaldı. Kapıya döndüğümde Azeri gördüm. Şu an benimle deli gibi konuşmak istiyordu. Ama bu imkan yoktu çünkü yanımızda Akın vardı. Akın ona döndüğünde" Buyur Azercim" dedi. Gülümsemi bastırmıştım. Salih amca aynıydı ikisi de sona cim ekini eklemese olmuyordu sanki. Azere baktığımda sinirlenmiş gözüküyordu ama hiç pot vermedi. "Sana benden pijama getirdim Akın kardeşim. Bu ara Karaca Ceylan senin için bunları verdi." dedi. Ahh canım Ceylanım ben de bu pantolon la nasıl uyuyacağımı düşünüyordum. "Sağol Azer. Ceylana teşekkür ettiğimi söylersin." dedim. Akın bana tip tip baktı. O sırada Azer göz kırpıp başını salladı. "Tamam söylerim. İyi geceler size." dedi. Akın hemen dönüp Azerin elindekilerini aldı. "Sağol Azercim. Sana da Allah rahatlık vermesin. Her an uyanık ol." dedi. Cidden bunları ilişkisi gittikçe saçma olmaya başlamıştı. Azer çıktıktan sonra ben bana getirilen pijamayı alıp odanın içindeki lavaboya gittim. Akın da burda giyinirdi artık. Ben pijamamı giyindikten sonra Akına seslendim. " Akın giyindim mi?" dedim. Oda gel diyince içeri girdim. Ona baktığımda yatakta uzanıyordı ama gözleri kapalıydı. Ben de ışıkları söndürüp kendimi yatağa attım. Cidden ne yorucu gün geçirdim öyle ya. Önce polis sonra Akının bana yardım etmesi bizim kaçmamız. Yolda Azer leri görmemiz. Mükemmel bir gündü. Tabi bir de Mert vardı. Ben böyle içimden Merte güzel söverken Akın bana seslendiği duydum. "Karaca sana diyorum duymuyor musun beni?" dedi. Ben de ona dönüp "Efendim Akıncım efendim canım kardeşim noldu?" dedim hafif bir sinirli ses tonuyla. "Diyorum ki eskiden Akşın, sen ve ben şimşek çakınca aynı yatakta yatardık hatırlıyor musun?" dedi. Gülümsemiştim. "Hatırladım. Sen korkunca bizim yanımıza gelirdin. Beraber Akşın ile yatağımızın ortasına örtü serip yatardık. Sonra yerde yattığımız için hasta olurduk."dedim." Tabi canım sanki siz korkmuyordunuz." dedi. Ben anlatmaya devam ettim. " Hasta olunca babaannem çok kızardı. Sonra Akşına annesi bakar, sana Annem bakardı. Biliyor musun Akın ben o sıralar yanlız olduğumu anladım. Hasta olduğumda o kadar çok ağlıyordum ki böğüre böğüre sırf annem beni görsün diye. Ama görmedi yine annem anneliğini yapıp görmedi."dedim hemen sonra ağladığımı görmesin diye arkamı döndüm. O da beni anlayıp ilk defa konuşmamıştı. Akın beni ilk defa anlamıştı galiba. Sonra arkamda bir hışırtı duyuldu. Akın yatağa oturmuştu. Gözlerimi açmamaya çalıştım." Ahh be Kara kız. Ben annem sana gelsin diye kaç defa yalvardığımı hatırlıyorum. Ama annem hiç gelmiyordu. Özür dilerim kardeşim her şey için" deyip başımdan öptü ve kendi yatağına yattı. Ben de uykuya daldım. Ağzımda ki kurulukla uyandım. Herhalde uyumamdan bir iki saat geçmişti. Etraf hala karanlıktı. Ve ben susamıştım. Sessiz ve yavaş adımlarla kalktım yatağımdan. Akına baktığımda mışıl mışıl uyuyordu. Merdivenlerden inip mutfağa gittim. Su doldurdum içerken arkamda bana sarılan kollarla öksürmeye başladım. Arkama baktığımda Azerdi. "Azer napıyorsun sen ya. Öldürecek misin beni?" dedim kısık sesle. "Napim Karaca zaten zar zor yüzünü görüyorum şimdi benim evimdeyken hayatta fırsatı kaçırmam. Bilirsin beni"dedi. " Yukarda Akının uyuduğunu hatırla o zaman canım. O da böyle durumlarda hiç fırsatı kaçırmaz. Bunu da bilirsin." dedim bende. O da güldü. Biz gülüşürken ben birden bir şey hatırladım. "Azer Mert konusunda..." derken sözümü kesti. "Karacam boş ver Merti ben ona sonra çok güzel bakcam icabına şu an anı yaşasak." diyip tatlı tatlı gülümsedi. Ben de onun bu suratına dayanamayıp yaklaşmaya başladım. O da bana yaklaşmaya başladı. Tabi biz tam öpücekken birbirimizi oldu olanlar. Birden mutfağın ışığı yandı kapıya döndüğümde şok oldum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar biliyorum uzun zamandır yoktum. Bunun için özür dilerim. Ama artık buralardayım. İzmir depremi için çok üzgünüm. Hepinizi seviyorum ❣️❣️ve sizce ışığı açan kim?? Lütfen oylayın ve yorum yapın.😘
