adı:serçe (mafyanın tutsağı 2)

2. bölüm

Sabah erkenden kalkmıştı serçe odasına çıkıp üzerine lacivert bir tişört kot pantolon giyerek aşağıya indiğinde hakan bey ve Arife hanım sorar gözler le kızlarına baktılar.

Serçe kahvaltı masasına oturarak

"Bakmayın öyle kafeye gideceğim bakalım ben yokken neler değişmiş neler aynı "dedi.

"Hayır hiç bir yere gitmiyorsun serçe hastaneden daha dün çıktık evde oturup dinleneceksin " dedi hakan bey

"Bir aydır hastanedeyim ve kendimi çok iyi hissediyorum " dedi ve babasını kandıracak o bakışıyla baktı babası bu bakışlara dayanamazdı ve hakan bey serceyi şaşırtmadi

"Bakma öyle tamam bir iki saat' e geri gelmek şartıyla gidebilirsin" dedi serçe gülümseyerek kahvaltıya başlarken Arife hanım ise kızının bu hallerine sukredip susuyordu ya suan yanında olmasaydı?

Serçe hizlica kahvaltısını yapıp annesinin ve babasının yanaklarından öperek evden çıktı ne kadar ozlemisti bu sokakları insanları sokakta oynayan çocukları yüzündeki güzel gülümsemeyle etrafı izleyerek geldi kafeye kapıdan içeri girdiği an etrafına baktı hiç değişmemişti kafe girişin tam karşısında sahne saginda kasa ve mutfağa girilen kapı solun da teras katına çıkan merdivenler ve wc vardı gülümseyerek mutfak kapısına doğru gitti ne kadar ozlemisti burayı tam mutfak   kapısına gelmişti ki arkasından gelen sesle yavaşça arkasını döndü.

"Daha acilmadik efendim kime bakmıştınız ?" Bu arkadaşı tufanin sesiydi

Tufan kendine doğru dönmüş olan kızı görünce şaşkınlıkla kala kalmıştı.

"Serçe !" Dedi şaşkınlıkla babası oğlunun sesiyle mutfaktan çıkınca yüzünü görmediği bir kızla denk geldi  kızın arkası dönük olduğu için yüzünü goremesede oğlunun şaşkın suratını gorebiliyor neden bu kadar şaşırdığını merak ediyordu?

Tufan karşısında serceyi görmeyi düşünmüyordu trafik kazası geçirdigini duyduğu andan beri sürekli hastaneye gidiyor durumunu öğreniyordu taki şu bir kaç aya kadar kafenin işleri o kadar yoğundu ki ne hastaneye gidebilmisti nede sevenin uyandığında dair bir haber almıştı suanki şaşkınlığı da ı yüzdendi.

Serçe arkadaşının bu şaşkınlığını gülümseyip kollarını açarak sarilmasini beklediğini belli etti tufan şaşkınlığını üzerinden hızlica atarak sercenin beklediği sarilmayi gerçekleştirdi hemde öyle bir sarıldı ki serçe kazadan değil arkadaşının bu sarilmasindan öleceğine emindi.        

Erdem bey oğluna ve sarıldığı kıza şaşkınlıkla bakıyordu bu kız kimdi ki oğlu böyle olmuştu hafifçe öksürdü Erdem bey öksürük  sesiyle tufandan ayrılıp gülümseyip hızlica arkasını döndü serçe erdem bey yüzünü gördüğü kızla öylece kaldı bu onun kızı gibi gördüğü sercesiydı 

"Sercem" dedi şaşkınlık ve ihtiyari bir sesle erdem bey serceye hep serçem derdi.

"Erdem baba " diyerek sarıldı serçe babası gibi sevip koruduğu kendi evladindan ayırmadığı için ona erdem baba derdi serçe erdem beyinde hoşuna giderdi hiç kızı olmamıştı tek çocuktu tayfun hep bir kızı olsun isterdi erdem bey ve sonunda istediği olmuş serçe girmişti hayatlarına

"Güzel kızım uyanmış ayaklanmış ve babasına gelmiş " dedi titreyen sesiyle dokunsalar ağlayacak gibiydi erdem bey kızının trafik kazası gecirdigini duyduğunda yıkılmış kendine bir süre gelememisti.

"Evet erdem baba sana geldim " dedi serçe de onun gibi gözleri dolu doluyken erdem beyin gözleri ne zaman dolsa sercenin de gözleri dolardı.

"Ne zaman çıktın hastaneden?" Diye sordu tufan ona bir masa gösterirken serçe hafif gülümseyip